zorroaster
1 februari 2004, 23:33
Meneer Sauwens,
Ik heb u altijd als een correcte en eerlijke Vlaamsgezinde beschouwd, dus u zult me wel begrijpen dat ik een zeker ongeloof koesterde toen u koos voor de CD&V in plaats van voor de N-VA.
Bent u al vergeten dat het Bart De Wever was die temidden van een koor woest huilende wolven die om uw vel schreeuwden na de Sint-Maartensaffaire, voor u opkwam?
Maar kom, het verleden ligt achter ons en het heden is dat wat telt. En over dat heden wilde ik vragen: Hoe groot acht u uw geloofwaardigheid als Vlaamsgezinde, als u de partij deelt met mensen als Jos Chabert en diens kabinetchef, Bianca Debaets?
Deze dame staat zelfs vierde op de CD&V-lijst in Brussel! Sta me toe één van haar teksten te plaatsen hier:
17_06_2002_Standpunt inzake de Vlaamse feestdag en solidariteit in België door Bianca Debaets
Het feestgedruis trilt nog na. De harde eisen, zoals een eigen grondwet ook. Hoever reikt de arrogantie van Vlaanderen?
Overal in Europa zijn nationalistische en uitgesproken extreem-rechtse partijen in opmars met als gemeenschappelijke leidraad vreemdelingenhaat. Of die vreemdeling nu een Waal, een Marokkaan of een Kosovaars vluchteling is, doet er niet toe. Vreemdelingen buiten, eigen volk eerst!
Als christen-democraat, werkzaam op een CD&V kabinet kan ik niet langer stilzwijgend toekijken hoe onverdraagzaamheid zich als een teek vasthecht in onze samenleving, wij ons steeds meer terugtrekken in een alsmaar kleiner wordende, vertrouwde cocoon. Het is zo verdomd makkelijk en gezellig, Vlamingen onder elkaar.
Ik was er gisteren (naschrift van B Plus: 11 juli) bij, als Vlaming ja, als Nederlandstalige Brusselaar ook, maar vooral als wereldburger.
De Vlaamse ontvoogding was een terechte strijd voor meer culturele autonomie en erkenning. Maar de strijd is gestreden: we zijn één der best beschermde volkeren ter wereld, inclusief eigen parlement en minister-president. Nog meer zelfstandigheid zal ons ooit zuur opbreken. L'histoire se répète, niets is eeuwig, ook een bloeiende economie en lage werkloosheidscijfers niet.
Ben ik nu minder Vlaming? Ik denk het niet. Ik hou van mijn taal en cultuur, maar besef dat cultuur zoveel rijker is, als ze het resultaat is van een kruisbestuiving met andere culturen. En die hoeven heus niet altijd zo exotisch te zijn. Een sprong over de taalgrens is minstens even interessant als een reis naar het Verre Oosten.
Als ik het voor het zeggen had, dan had ik gisteren op groot scherm "Misère au Borinage" van Henri Storck geprogrammeerd. Solidariteit met Afghaanse vluchtelingen is nobel, maar solidariteit in eigen land minstens even noodzakelijk. Zou dat geen mooie 11-juli toespraak zijn?
Bianca Debaets
Lid B Plus Kabinetsmedewerkster van Brussels minister Jos Chabert (CD&V)
Hoe moet ik geloven dat u met zulke mensen daadwerkelijk zal opkomen voor méér Vlaamse bevoegdheden?
Mao zei ooit: "Laat duizend bloemen bloeien..." Maar ik vrees dat het bloemenperkje van de CD&V mij een beetje te divers gekleurd is voor iemand als ik, die van eerlijkheid houdt.
Ik heb u altijd als een correcte en eerlijke Vlaamsgezinde beschouwd, dus u zult me wel begrijpen dat ik een zeker ongeloof koesterde toen u koos voor de CD&V in plaats van voor de N-VA.
Bent u al vergeten dat het Bart De Wever was die temidden van een koor woest huilende wolven die om uw vel schreeuwden na de Sint-Maartensaffaire, voor u opkwam?
Maar kom, het verleden ligt achter ons en het heden is dat wat telt. En over dat heden wilde ik vragen: Hoe groot acht u uw geloofwaardigheid als Vlaamsgezinde, als u de partij deelt met mensen als Jos Chabert en diens kabinetchef, Bianca Debaets?
Deze dame staat zelfs vierde op de CD&V-lijst in Brussel! Sta me toe één van haar teksten te plaatsen hier:
17_06_2002_Standpunt inzake de Vlaamse feestdag en solidariteit in België door Bianca Debaets
Het feestgedruis trilt nog na. De harde eisen, zoals een eigen grondwet ook. Hoever reikt de arrogantie van Vlaanderen?
Overal in Europa zijn nationalistische en uitgesproken extreem-rechtse partijen in opmars met als gemeenschappelijke leidraad vreemdelingenhaat. Of die vreemdeling nu een Waal, een Marokkaan of een Kosovaars vluchteling is, doet er niet toe. Vreemdelingen buiten, eigen volk eerst!
Als christen-democraat, werkzaam op een CD&V kabinet kan ik niet langer stilzwijgend toekijken hoe onverdraagzaamheid zich als een teek vasthecht in onze samenleving, wij ons steeds meer terugtrekken in een alsmaar kleiner wordende, vertrouwde cocoon. Het is zo verdomd makkelijk en gezellig, Vlamingen onder elkaar.
Ik was er gisteren (naschrift van B Plus: 11 juli) bij, als Vlaming ja, als Nederlandstalige Brusselaar ook, maar vooral als wereldburger.
De Vlaamse ontvoogding was een terechte strijd voor meer culturele autonomie en erkenning. Maar de strijd is gestreden: we zijn één der best beschermde volkeren ter wereld, inclusief eigen parlement en minister-president. Nog meer zelfstandigheid zal ons ooit zuur opbreken. L'histoire se répète, niets is eeuwig, ook een bloeiende economie en lage werkloosheidscijfers niet.
Ben ik nu minder Vlaming? Ik denk het niet. Ik hou van mijn taal en cultuur, maar besef dat cultuur zoveel rijker is, als ze het resultaat is van een kruisbestuiving met andere culturen. En die hoeven heus niet altijd zo exotisch te zijn. Een sprong over de taalgrens is minstens even interessant als een reis naar het Verre Oosten.
Als ik het voor het zeggen had, dan had ik gisteren op groot scherm "Misère au Borinage" van Henri Storck geprogrammeerd. Solidariteit met Afghaanse vluchtelingen is nobel, maar solidariteit in eigen land minstens even noodzakelijk. Zou dat geen mooie 11-juli toespraak zijn?
Bianca Debaets
Lid B Plus Kabinetsmedewerkster van Brussels minister Jos Chabert (CD&V)
Hoe moet ik geloven dat u met zulke mensen daadwerkelijk zal opkomen voor méér Vlaamse bevoegdheden?
Mao zei ooit: "Laat duizend bloemen bloeien..." Maar ik vrees dat het bloemenperkje van de CD&V mij een beetje te divers gekleurd is voor iemand als ik, die van eerlijkheid houdt.