C2C
4 mei 2007, 22:58
Venezuela heeft al zijn schulden aan de Wereldbank en het IMF afbetaald, en heeft er zelfs nog een tegoed.
Het land breekt nu met deze internationale monetaire instellingen en trekt zijn lidmaatschap terug. Het IMF en de Wereldbank zijn "imperialistische" instrumenten, zo zegt het, en vele analisten zouden deze visie bijtreden.
World Bank, IMF suffer crisis of credibility (http://www.bbj.hu/main/news_25810_imf+world+bank+suffer+crisis+of+credibi lity.html)
Adios, World Bank! (http://www.fpif.org/fpiftxt/4200)
Google news over deze doorbraak (http://news.google.com/news?hl=en&ie=UTF-8&oe=UTF-8&tab=wn&ncl=1115906661)
Andere Latijns-Amerikaanse landen, waaronder Ecuador, Bolivië en Nicaragua hebben aangekondigd hetzelfde te willen doen.
In de jaren '80 en '90 beleefden het IMF en de Wereldbank hun hoogdagen. Als proponenten van het neoliberale kapitalisme dwongen hun technocraten en economeuten met hun uiterst beperkte visie op de werkelijkheid ontwikkelingslanden tot meer vrijhandel, tot massale privatiseringen, tot het vernietigen van de Staat ("structural adjustment") en tot belastingverlagingen voor multinationals.
Het resultaat was een enorme ramp: financiële crisissen die heelder landen en regios in de afgrond stortten (Chili, Zuid-Oost Azië), massale armoede en honger.
De internationale instellingen hebben inmiddels hun fouten toegegeven, maar tevergeefs: de woede van het Zuiden is er niet om bekoeld.
Intussen hebben deze landen hun beleid radicaal omgegooid, tegen het neoliberalisme ingaand. Ze hebben de G20 ontwikkeld, waarmee ze tegen het Noorden en het IMF/Wereldbank strijden, en met overweldigend success. De Doha Ronde is met success tegengehouden.
Brazilië, India en in mindere mate China (samen met Rusland de zogenaamde "BRIC"-landen) en hun Zuid-Zuid coalitie creëert nu zijn eigen economisch ontwikkelingsmodel. De staat komt terug centraal te staan, het neoliberalisme heeft voor hen afgedaan.
Venezuela trekt de lijn nu helemaal door. Analisten vrezen inderdaad dat dit de druppel kan zijn die de emmer laat overlopen en het einde aankondigt van deze instellingen, die zowel fondsen verliezen (ze slagen er niet meer in derde-wereldlanden te chanteren - wat dat is waar ze hun geld mee binnenrijven -, het zijn tenslotte Banken van het Westen), maar ook zelf meer en meer onder corruptie en incompetentie te leiden hebben (Wolfowitz, de ramp van de structural adjustment programmas).
Wat denkt u? Is het neoliberalisme en de blinde kapitalistische globalisering definitief aan zijn zwanenzang begonnen?
Het land breekt nu met deze internationale monetaire instellingen en trekt zijn lidmaatschap terug. Het IMF en de Wereldbank zijn "imperialistische" instrumenten, zo zegt het, en vele analisten zouden deze visie bijtreden.
World Bank, IMF suffer crisis of credibility (http://www.bbj.hu/main/news_25810_imf+world+bank+suffer+crisis+of+credibi lity.html)
Adios, World Bank! (http://www.fpif.org/fpiftxt/4200)
Google news over deze doorbraak (http://news.google.com/news?hl=en&ie=UTF-8&oe=UTF-8&tab=wn&ncl=1115906661)
Andere Latijns-Amerikaanse landen, waaronder Ecuador, Bolivië en Nicaragua hebben aangekondigd hetzelfde te willen doen.
In de jaren '80 en '90 beleefden het IMF en de Wereldbank hun hoogdagen. Als proponenten van het neoliberale kapitalisme dwongen hun technocraten en economeuten met hun uiterst beperkte visie op de werkelijkheid ontwikkelingslanden tot meer vrijhandel, tot massale privatiseringen, tot het vernietigen van de Staat ("structural adjustment") en tot belastingverlagingen voor multinationals.
Het resultaat was een enorme ramp: financiële crisissen die heelder landen en regios in de afgrond stortten (Chili, Zuid-Oost Azië), massale armoede en honger.
De internationale instellingen hebben inmiddels hun fouten toegegeven, maar tevergeefs: de woede van het Zuiden is er niet om bekoeld.
Intussen hebben deze landen hun beleid radicaal omgegooid, tegen het neoliberalisme ingaand. Ze hebben de G20 ontwikkeld, waarmee ze tegen het Noorden en het IMF/Wereldbank strijden, en met overweldigend success. De Doha Ronde is met success tegengehouden.
Brazilië, India en in mindere mate China (samen met Rusland de zogenaamde "BRIC"-landen) en hun Zuid-Zuid coalitie creëert nu zijn eigen economisch ontwikkelingsmodel. De staat komt terug centraal te staan, het neoliberalisme heeft voor hen afgedaan.
Venezuela trekt de lijn nu helemaal door. Analisten vrezen inderdaad dat dit de druppel kan zijn die de emmer laat overlopen en het einde aankondigt van deze instellingen, die zowel fondsen verliezen (ze slagen er niet meer in derde-wereldlanden te chanteren - wat dat is waar ze hun geld mee binnenrijven -, het zijn tenslotte Banken van het Westen), maar ook zelf meer en meer onder corruptie en incompetentie te leiden hebben (Wolfowitz, de ramp van de structural adjustment programmas).
Wat denkt u? Is het neoliberalisme en de blinde kapitalistische globalisering definitief aan zijn zwanenzang begonnen?