bosstraat5
20 mei 2007, 19:36
Gegroet Mr. Goyvaerts
Weet U misschien iets meer over deze zaak?
Vragen en Antwoorden
BELGISCHE SENAAT
Bulletin 3-41
ZITTING 2004-2005
Vragen van de Senatoren en antwoorden van de Ministers
(N.): Vraag gesteld in het Nederlands - (Fr.): Vraag gesteld in het Frans
Minister van Landsverdediging
Vraag nr. 3-2342 van de heer Vankrunkelsven (http://www.senate.be/www/Webdriver?MIval=/showSenator&ID=4120&LANG=nl) d.d. 11 maart 2005 (N.) :Verarmd uranium. — Transport. — Industriële verwerking.
De website van de Commissie voor internationale handel van de Verenigde Staten (VS) leert ons dat de VS minstens sedert 1998 verarmd uranium exporteert naar België. Het gaat hier om uranium en zijn verbindingen waarin het gehalte aan de splijtstof U-235 verminderd werd, thorium en zijn verbindingen, legeringen en andere producten waarin het gehalte aan U-235 of thorium verminderd werd. In 2002 werd de grootste hoeveelheid naar België vervoerd, namelijk 1 460 kilogram.
Graag kreeg ik van de geachte minister een antwoord op de volgende vragen :
1. Wie bestelde dit verarmd uranium ?
2. Ging het hier om doorvoer naar andere landen of was België de eindbestemming ?
3. Naar welke bedrijven, onderzoeksinstellingen of andere instanties werd dit verarmd uranium getransporteerd ?
4. In het geval dat België de eindbestemming was :
— Welke producten worden ervan gemaakt ?
— Welke bedrijven waren hierbij betrokken ?
— Ging het om civiele productie, militaire productie, of beiden ?
— Voor welke economische sectoren waren de afgewerkte producten bestemd ?
— Werden de eindproducten naar het buitenland geëxporteerd ? Zo ja, naar welke landen ?
— Indien er in België wapensystemen van gemaakt worden, worden deze dan in België getest en in welke omstandigheden gebeurt dit ?
5. Welke veiligheidsmaatregelen worden, tijdens het transport van Amerikaans verarmd uranium doorheen België, getroffen om ongelukken te voorkomen en bescherming tegen straling te garanderen ?
6. Welke weg wordt gevolgd bij het transport en welke transportwijze wordt hiervoor gebruikt ?
7. Waarom laat België deze import uit de VS toe, wetende dat het hier een radiologisch en chemisch toxisch product betreft ?
8. Welke promotiecampagnes, door wie en naar welke doelgroepen, worden in België gevoerd om het gebruik van verarmd uranium in België te verhogen ? Door wie wordt beslist dit radioactief materiaal aan te kopen in België ?
Antwoord :
Ik verzoek het geachte lid hierna het antwoord op bovenvermelde vraag te willen vinden.
Defensie heeft geen militair wapenprogramma lopen dat gebruik maakt van verarmd uranium en is ook niet van plan dat in de toekomst te hebben.
Het Defensielaboratorium leidt onderzoekswerk waarbij gebruik wordt gemaakt van verarmd uranium teneinde nieuwe radiologische ontsmettingsmethodes te ontwikkelen. De hoeveelheden die daarvoor worden gebruikt zijn heel klein en hebben aldus geen enkel uitstaans met de vermelde hoeveelheden. Alle bijhorende maatregelen, opgelegd door geldende internationale en nationale reglementeringen, worden gerespecteerd.
Na contacten met andere diensten, is gebleken dat de vermelde uitvoergegevens slechts vooruitzichten zijn. De geactualiseerde gegevens zijn nog niet beschikbaar.
Momenteel blijkt, na contacten met de andere betrokken departementen en overheidsdiensten, dat België geen uitstaans heeft met deze uitvoer.
http://www.senate.be/www/?MIval=/publications/viewPubDoc&TID=50343681&LANG=nl
De cijfers over de Amerikaanse export van verarmd uranium naar ons land staan op de Trade Database, de website van de US International Trade Commission, en zijn gebaseerd op gegevens van de Amerikaanse ministeries van Handel en van Financiën. Terwijl de statistieken de voorgaande jaren geen enkele export van dat materiaal naar België signaleerden, schoten de cijfers vanaf 2001 plots omhoog: 189 kilo in 2001, 1.457 kilo in 2002, 396 kilo in 2003 en 1.075 kilo in 2004. Wie bestelde dat materiaal? Naar welke bedrijven, onderzoeksinstellingen of andere instanties werd het getransporteerd? De regering blijft het antwoord schuldig.
Minister van Economische Zaken Marc Verwilghen (VLD) antwoordde op een vraag van Dirk Van der Maelen (SP.A) dat de goederen niet bestemd waren voor de Belgische nucleaire sector en bijgevolg niet onder zijn bevoegdheid vallen. Minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael (VLD) antwoordde op een vraag van Koen T'Sijen (Spirit) dat er bij het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (Fanc), dat de bevolking moet beschermen tegen radioactieve straling en voor dergelijk materiaal normaal in- en uitvoervergunningen moet afleveren, "geen gegevens te vinden zijn die betrekking hebben op uitvoer vanuit de VS." Volgens Dewael heeft het Fanc de Amerikaanse ambassade gecontacteerd "teneinde enige opheldering of aanwijzing te verkrijgen omtrent de aard en de bestemming van deze goederen". Maar die vraag leverde "geen bruikbare informatie" op, meldt Dewael.
Volgens een woordvoerder van het Fanc is het agentschap echter niet bevoegd voor militaire toepassingen. Minister van Defensie André Flahaut (PS) antwoordde op een vraag van Patrik Vankrunkelsven (VLD) dat "de op Trade Database vermelde uitvoergegevens slechts vooruitzichten zijn", suggererend dat de bedoelde export derhalve misschien niet eens heeft plaatsgevonden. Hoe dan ook verzekerde Flahaut dat Defensie "geen militair wapenprogramma heeft lopen dat gebruik maakt van verarmd uranium" en ook niet van plan is dat in de toekomst te doen.
De enige mogelijke denkbare gebruiker van grote hoeveelheden verarmd uranium in ons land is de munitiefabriek Mecar, een onderdeel van de Amerikaanse Allied Defense Group. Maar dat bedrijf stelt dat het voor penetrators - projectielen met sterke doordringende eigenschappen zoals de speciale 'bunker buster' 105 mm-munitie die onder meer geleverd wordt aan het Amerikaanse leger - enkel wolfraam en geen verarmd uranium gebruikt. "En we zijn geneigd Mecar op dat punt te geloven", stelt Van den Panhuysen. "Het blijft een mysterie wat er met die drie ton kernafval is gebeurd."
De Belgische Coalitie Stop Uraniumwapens, een samenwerkingsverband van ngo's die ijveren voor de vrede, de mensenrechten en het milieu, voert een petitiecampagne voor een verbod op de financiering, productie en het gebruik van uraniumwapens.
De Morgen
Weet U misschien iets meer over deze zaak?
Vragen en Antwoorden
BELGISCHE SENAAT
Bulletin 3-41
ZITTING 2004-2005
Vragen van de Senatoren en antwoorden van de Ministers
(N.): Vraag gesteld in het Nederlands - (Fr.): Vraag gesteld in het Frans
Minister van Landsverdediging
Vraag nr. 3-2342 van de heer Vankrunkelsven (http://www.senate.be/www/Webdriver?MIval=/showSenator&ID=4120&LANG=nl) d.d. 11 maart 2005 (N.) :Verarmd uranium. — Transport. — Industriële verwerking.
De website van de Commissie voor internationale handel van de Verenigde Staten (VS) leert ons dat de VS minstens sedert 1998 verarmd uranium exporteert naar België. Het gaat hier om uranium en zijn verbindingen waarin het gehalte aan de splijtstof U-235 verminderd werd, thorium en zijn verbindingen, legeringen en andere producten waarin het gehalte aan U-235 of thorium verminderd werd. In 2002 werd de grootste hoeveelheid naar België vervoerd, namelijk 1 460 kilogram.
Graag kreeg ik van de geachte minister een antwoord op de volgende vragen :
1. Wie bestelde dit verarmd uranium ?
2. Ging het hier om doorvoer naar andere landen of was België de eindbestemming ?
3. Naar welke bedrijven, onderzoeksinstellingen of andere instanties werd dit verarmd uranium getransporteerd ?
4. In het geval dat België de eindbestemming was :
— Welke producten worden ervan gemaakt ?
— Welke bedrijven waren hierbij betrokken ?
— Ging het om civiele productie, militaire productie, of beiden ?
— Voor welke economische sectoren waren de afgewerkte producten bestemd ?
— Werden de eindproducten naar het buitenland geëxporteerd ? Zo ja, naar welke landen ?
— Indien er in België wapensystemen van gemaakt worden, worden deze dan in België getest en in welke omstandigheden gebeurt dit ?
5. Welke veiligheidsmaatregelen worden, tijdens het transport van Amerikaans verarmd uranium doorheen België, getroffen om ongelukken te voorkomen en bescherming tegen straling te garanderen ?
6. Welke weg wordt gevolgd bij het transport en welke transportwijze wordt hiervoor gebruikt ?
7. Waarom laat België deze import uit de VS toe, wetende dat het hier een radiologisch en chemisch toxisch product betreft ?
8. Welke promotiecampagnes, door wie en naar welke doelgroepen, worden in België gevoerd om het gebruik van verarmd uranium in België te verhogen ? Door wie wordt beslist dit radioactief materiaal aan te kopen in België ?
Antwoord :
Ik verzoek het geachte lid hierna het antwoord op bovenvermelde vraag te willen vinden.
Defensie heeft geen militair wapenprogramma lopen dat gebruik maakt van verarmd uranium en is ook niet van plan dat in de toekomst te hebben.
Het Defensielaboratorium leidt onderzoekswerk waarbij gebruik wordt gemaakt van verarmd uranium teneinde nieuwe radiologische ontsmettingsmethodes te ontwikkelen. De hoeveelheden die daarvoor worden gebruikt zijn heel klein en hebben aldus geen enkel uitstaans met de vermelde hoeveelheden. Alle bijhorende maatregelen, opgelegd door geldende internationale en nationale reglementeringen, worden gerespecteerd.
Na contacten met andere diensten, is gebleken dat de vermelde uitvoergegevens slechts vooruitzichten zijn. De geactualiseerde gegevens zijn nog niet beschikbaar.
Momenteel blijkt, na contacten met de andere betrokken departementen en overheidsdiensten, dat België geen uitstaans heeft met deze uitvoer.
http://www.senate.be/www/?MIval=/publications/viewPubDoc&TID=50343681&LANG=nl
De cijfers over de Amerikaanse export van verarmd uranium naar ons land staan op de Trade Database, de website van de US International Trade Commission, en zijn gebaseerd op gegevens van de Amerikaanse ministeries van Handel en van Financiën. Terwijl de statistieken de voorgaande jaren geen enkele export van dat materiaal naar België signaleerden, schoten de cijfers vanaf 2001 plots omhoog: 189 kilo in 2001, 1.457 kilo in 2002, 396 kilo in 2003 en 1.075 kilo in 2004. Wie bestelde dat materiaal? Naar welke bedrijven, onderzoeksinstellingen of andere instanties werd het getransporteerd? De regering blijft het antwoord schuldig.
Minister van Economische Zaken Marc Verwilghen (VLD) antwoordde op een vraag van Dirk Van der Maelen (SP.A) dat de goederen niet bestemd waren voor de Belgische nucleaire sector en bijgevolg niet onder zijn bevoegdheid vallen. Minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael (VLD) antwoordde op een vraag van Koen T'Sijen (Spirit) dat er bij het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (Fanc), dat de bevolking moet beschermen tegen radioactieve straling en voor dergelijk materiaal normaal in- en uitvoervergunningen moet afleveren, "geen gegevens te vinden zijn die betrekking hebben op uitvoer vanuit de VS." Volgens Dewael heeft het Fanc de Amerikaanse ambassade gecontacteerd "teneinde enige opheldering of aanwijzing te verkrijgen omtrent de aard en de bestemming van deze goederen". Maar die vraag leverde "geen bruikbare informatie" op, meldt Dewael.
Volgens een woordvoerder van het Fanc is het agentschap echter niet bevoegd voor militaire toepassingen. Minister van Defensie André Flahaut (PS) antwoordde op een vraag van Patrik Vankrunkelsven (VLD) dat "de op Trade Database vermelde uitvoergegevens slechts vooruitzichten zijn", suggererend dat de bedoelde export derhalve misschien niet eens heeft plaatsgevonden. Hoe dan ook verzekerde Flahaut dat Defensie "geen militair wapenprogramma heeft lopen dat gebruik maakt van verarmd uranium" en ook niet van plan is dat in de toekomst te doen.
De enige mogelijke denkbare gebruiker van grote hoeveelheden verarmd uranium in ons land is de munitiefabriek Mecar, een onderdeel van de Amerikaanse Allied Defense Group. Maar dat bedrijf stelt dat het voor penetrators - projectielen met sterke doordringende eigenschappen zoals de speciale 'bunker buster' 105 mm-munitie die onder meer geleverd wordt aan het Amerikaanse leger - enkel wolfraam en geen verarmd uranium gebruikt. "En we zijn geneigd Mecar op dat punt te geloven", stelt Van den Panhuysen. "Het blijft een mysterie wat er met die drie ton kernafval is gebeurd."
De Belgische Coalitie Stop Uraniumwapens, een samenwerkingsverband van ngo's die ijveren voor de vrede, de mensenrechten en het milieu, voert een petitiecampagne voor een verbod op de financiering, productie en het gebruik van uraniumwapens.
De Morgen