PDA

View Full Version : Communistisch landbouwbeleid?


boer_bavo
9 februari 2004, 18:12
Voor welk landbouwbeleid zijn jullie? Ik las op jullie site dat jullie het beleid van Mugabe van Zimbabwe verdedigen.
http://www.ptb.be/scripts/article.phtml?section=A2AAABBRBA&obid=14876

Kunnen jullie me dan een succesvol voorbeeld geven van een landbouwbeleid dat niet gebaseerd is op privébezit van landbouwgrond?

Peter Mertens
11 februari 2004, 20:02
Beste Boer Bavo,

Kunnen jullie me dan een succesvol voorbeeld geven van een landbouwbeleid dat niet gebaseerd is op privébezit van landbouwgrond?

Sta me toe eerst je vraag omkeren? Is het huidig landbouwbeleid dat gebaseerd is op privé-bezit dan succesvol?

Zeker wel: de multinationals van de agro-industrie tellen hun superwinsten. Zes bedrijven controleren 90% van de graanhandel. Cargill is daarvan de grootste, en maakte 25 jaar geleden al een winst van 468 miljoen dollar. Behalve graan verhandelt het concern ook o.m. soja, koffie, cacao, mais, vlees en staal. In ons land is het eigenaar van o.m. Vamo Mills (verwerking van oliezaden) en werkt het samen met Vandemoortele.

De winsten van Nestlé Novartis, Heinz, Monsanto, BASF en andere Kraft-Suchards staan tegenover de armoede van miljarden op deze planeet. De honger in de wereld is vandaag verder van een oplossing dan ooit. Voor miljarden is de privé-landbouw een ramp.

Het privé-bezit van de landbouw in België en Europa is geen succesverhaal. Elk jaar hangen er veel boeren de ploeg aan de haak. Het algemeen landbouwbedrijf (met koetjes, varkentjes, kippen en vlas en tarwe en bieten en…) is op sterven na dood. De gespecialiseerde boer die nog overblijft heeft zich tot over de oren in de schulden gestoken, is met handen en voeten gebonden aan de contracten die hij heeft met de agro-industrie en moet hopen op wat landbouwsubsidies. Waar is de vrije boer gebleven? De zelfstandige boer zit allang in Bokrijk, en komt niet meer terug, denk ik. Tenzij je als idealistische boer bereid bent een marginaal en armoedig bestaan te leiden met de permanente dreiging van een faillissement.
Polen en een reeks andere landen vervoegen in mei Europa. Ook daar zullen de vrije boeren maar kunnen overleven dank zij Europese subsidies.

Privé-bezit in de derde wereld? Daar kunnen de staten zelfs geen landbouwsubsidies geven, daar zijn ze te arm voor. Daar zijn de meeste vrije boeren al gestorven als vrije boer. Nemen we het voorbeeld van onze miljoenen zwijntjes in de Antwerpse Kempen en in West-Vlaanderen. Hun sojavoeder wordt met zeeschepen via Antwerpen en Rotterdam aangevoerd uit Brazilië. Voor dat land is de soja-export een bron van noodzakelijke deviezen om de schulden aan het Westen af te betalen.

In Brazilië zelf is de sojateelt een ramp. De soja wordt er gewonnen op plantages die veroverd zijn op de kleine boeren. Die landlozen zijn uitgeweken en ‘wonen’ nu de kilometerslange favella’s op invalswegen naar de grote steden.
Hét kernprobleem van het oude en nieuwe Brazilië is de grondconcentratie in handen van een kleine elite. Sinds januari 2003 leeft er hoop op herverdeling sinds het aantreden van de regering Lula. Zal ‘Lula’ - Portugees voor inktvis - uit de grijparmen en zuignappen van de grootgrondbezitters kunnen blijven? 0,9 % van de bevolking beschikt over 49 % van de grond. 166 miljoen hectare cultuurland in handen van grootgrondbezitters wordt niet bewerkt. 5 miljoen gezinnen zitten zonder land. 60 miljoen Brazilianen lijden honger, terwijl het land perfect het volk zou kunnen voeden. Momenteel eten de Brazilianen voor 70 % uit de handen van de ‘agricultura familiar’: de kleine en familiale boeren dus. De productie van de grootgrondbezitters is vooral gericht op export: soja, koffie, katoen, appelsienen, suikerriet, vlees. De landbouwsituatie voor kleine(re) boeren verslechtert jaarlijks. Tien jaar geleden werd er voor één miljard dollar aan levensmiddelen ingevoerd. Nu komen voor 10 miljard dollar basisproducten van het buitenland. Lees daarover meer op http://www.wervel.be/brazilie%20land%20en%20landlozen.HTM

De grote boerenbedrijven uit het noorden overspoelen de zuiderse markten met hun producten maar tegelijkertijd sluiten de industrielanden hun markten af voor zuiderse landbouwproducten. Zo groeit het miljoenenleger van kleine boeren, vooral omdat vele regeringen zich niet meer aan een hervorming van het platteland wagen omdat ze angst hebben voor een machtsstrijd met de grootgrondbezitters.
We hebben het dan nog niet over de roofbouw op de natuur. Omdat de beste gronden in handen zijn van agromultinationals of plaatselijke grootgrondbezitters worden de kleine boeren verdrongen naar marginale gronden, aan de rand van de woestijn of op berghellingen, waar landbouw moeilijk duurzaam te bedrijven is. Zo werken zij woestijnvorming en erosie in de hand. Overal ter wereld worden waardevolle stukken bos platgebrand door landloze boeren.

Die toestand kan niet blijven. Iedereen die wat begaan is met het lot van de werkende mensen wil dat veranderen. Er is hoop gewekt door de mislukking van de top van de Wereldhandelsorganisatie van september vorig jaar in Cancun (Mexico) De Derde Wereldlanden met China, Brazilië en India op kop hebben er de onbeperkte toegang van de Westerse agro-multinationals in de Derde Wereldlanden vertraagd. Daardoor wordt de productie van de talloze boeren in de Derde Wereld beschermd en vallen die gezinnen niet ten prooi aan werkloosheid.

Een succesvol voorbeeld geven van een landbouwbeleid dat niet gebaseerd is op privé-bezit van landbouwgrond?

Ik zie alleen een geplande economie als oplossing voor het hongerprobleem. China is daar het sprekend model van. Je moet het maar doen: als land van de Derde Wereld één vijfde van de wereldbevolking (22%) voeden, met maar een totaal bebouwbare oppervlakte van 7 procent van de planeet (slechts 13,5 % van het Chinese grondgebied is bebouwbaar) De Chinese landbouw is dus van enorm strategisch belang. Er is geen ander land dan China zelf dat het Chinese volk kan voeden De graanproductie, een van de belangrijkste economische indicatoren, schommelt al jaren tussen de 450 en de 500 miljoen ton. De bevoorrading ligt hoger dan ooit tevoren. In 2001 bracht het land per hoofd van de bevolking 356 kg graan, 49,9 kg vlees, 18,1 kg eieren, 34,4 kg vis, schelpdieren, enz voort. Dat is meer dan het gemiddelde van de rest van de wereld.

De levensmiddelenbevoorrading is gegarandeerd. De productie verloopt volgens de principes van het socialistische collectieve bezit van grond en bodem, het exploitatierecht van de grond is wettelijk bepaald, de boeren hebben recht op een zelfstandige economische productie en op eigen verkoop. Er zijn op het platteland tal van collectieven die in hun bedrijf allerlei bijkomende economische activiteiten ontwikkelen zoals industrie, verwerking van landbouwproducten, verkeer, transport en bouw, handel, horeca en andere vormen van service, wetenschappelijk onderzoek voor de landbouw, enz…

De honger kan uit de wereld geholpen worden, als de economie gepland wordt en het privé-bezit van de landbouwgrond aan banden gelegd.

groeten,

P'ter

Peter Mertens
11 februari 2004, 20:52
Nogmaals Boer Bavo,

Het eerste wat gelijk welke boerenbeweging in El Salvador, de Fillipijnen, Mexico, vroeg of vraagt, dat is : “de grond aan wie hem bewerkt”. Het is ook het eerste wat de communisten gedaan hebben in Cuba of China : het land verdelen onder de boeren.

En dan komt de tweede stap : streven naar het samen bewerken van de grond, in onderling overleg, om zo machines uit te sparen (één tractor kun je met verschillende boeren samen gebruiken), om efficiënter te werken (het is nu éénmaal efficiënter om 100 hectaren samen te bewerken, dan elk apart).

En ja, boer Bavo, ik weet dat dit een heikel punt is. Mijn moeder is van boerenafkomst en in Loenhout en omstreken heb ik nog heel wat familie die boven alles het eigen land wil bewerken. Maar die ook met het water aan de lippen zitten (schulden, contracten agro-industrie, afhankelijk van subsidies,... zie vorige post)

In Cuba zijn er op vrijwillige basis na de revolutie coöperatieve boerderijen opgericht (waar boeren samen werken en ook samen de winst delen) én staatsboerderijen (waar de boeren een vast inkomen hebben door de staat betaald). Er zijn ook nog privéboeren in Cuba.
Wat boeren méér produceren dan hun minimum-quotum (dat ze tegen staatsprijzen verkopen aan de overheid), verkopen ze op de boerenmarkten.

Privé-bezit of collectief bezit heeft niets met efficiëntie te maken, maar met de vraag waar de winst naartoe gaat. In grootschalige kapitalistische plantages gaat de winst naar de agro-businness of de grootgrondbezitters, in grootschalige Cubaanse plantages gaat de winst naar de staat, om het onderwijs, de goedkope voeding, de geneeskunde, het onderwijs te financieren. Samen de grond bewerken, samen genieten van de opbrengsten, dat is het motto.

groeten,

P'ter

boer_bavo
12 februari 2004, 00:08
Polen en een reeks andere landen vervoegen in mei Europa. Ook daar zullen de vrije boeren maar kunnen overleven dank zij Europese subsidies.


Ten eerste bedankt voor de uitgebreide posts. Ik heb ze vlug doorgenomen, en er zitten zeker interessante dingen in.

Je schrijft dat de vrije boeren enkel zullen overleven dankzij Europese subsidies. Hiermee ben ik het geenszins eens. De belangrijkste subsidies van de Unie gaan naar landgebonden gewassen. Tuinbouw en veeteelt worden veel minder gesubsidieerd.
Maar wat is nu het effect als je landgebonden gewassen subsidieert? De grondprijs wordt hoger. Vooral het inkomen van de grondeigenaar stijgt dus.
Hongarije kent ongeveer de minste subsidies van wereld. Nochtans hebben de boeren het er zeker niet slechter dan in de rest van Europa.

quantum
12 februari 2004, 00:32
Hongarije kent ongeveer de minste subsidies van wereld. Nochtans hebben de boeren het er zeker niet slechter dan in de rest van Europa.


jaja is deels waar ,het probleem hier in europa is dat er geproduceerd wordt tegen wereldmarktprijs , maar de dure verloning hier je de das omdoet
volgens mij is er maar één echte onvervalste maar niet te realiseren oplossing ,
schaf alle susidies af , en koppel de lonen los ( wereldmarktloon)
maar dan valt heel onze samenleving in diggelen
probleem van alle subsidies is dat degene waarvoor het uiteindelijk bedoeld is ,er uiteindelijk er niet veel meer van ziet
en steeds maar studies maken waarbij de ene de andere studie teniet doet , de brave belastingsbetaler zal het wel MOETEN slikken

boer_bavo
12 februari 2004, 00:34
Hongarije kent ongeveer de minste subsidies van wereld. Nochtans hebben de boeren het er zeker niet slechter dan in de rest van Europa.


jaja is deels waar ,het probleem hier in europa is dat er geproduceerd wordt tegen wereldmarktprijs , maar de dure verloning hier je de das omdoet
volgens mij is er maar één echte onvervalste maar niet te realiseren oplossing ,
schaf alle susidies af , en koppel de lonen los ( wereldmarktloon)
maar dan valt heel onze samenleving in diggelen Tuinbouw, varkens- en kippenteelt werken anders wel aan zo'n wereldmarktloon.

quantum
12 februari 2004, 08:01
boer bavo idd
dat is wat ik bedoel ik zit in agrarische sector ken de klappen van de zweep
het is erom te doen te produceren tegen wereldmarktprijs op een oncompetatieve ongezonde concurentiele manier
naast de europese regels brengt ieder lidstaat ook zijn regels naar buiten .
Is er een probleem vb de pcb affaire zetten andere lidstaten zich protectionistisch op en word die lidstaat geisoleerd
vrije handel tussen lidstaten?
waarom niet overal in de EEG zelfde btw tarief?

Axel
12 februari 2004, 14:16
Vind ik wel grappig : boeren die hier onder mekaar discuteren over de wereldpolitiek. Goeie zaak :wink:
Maar maak de discussie niet te technisch alsjewil, dan kunnen stadsmensen zoals ik ook nog een beetje volgen. Vind het immers ook een interessant thema

boer_bavo
13 februari 2004, 21:36
boer bavo idd
dat is wat ik bedoel ik zit in agrarische sector ken de klappen van de zweep
het is erom te doen te produceren tegen wereldmarktprijs op een oncompetatieve ongezonde concurentiele manier
naast de europese regels brengt ieder lidstaat ook zijn regels naar buiten .
Is er een probleem vb de pcb affaire zetten andere lidstaten zich protectionistisch op en word die lidstaat geisoleerd
vrije handel tussen lidstaten?
Als korte termijnoplossing lijkt mij dat normaal. Als de staten het niet zouden doen zouden de supermarkten het waarschijnlijk wel doen. Tijdens de pcb-crisis kreeg je -denk ik- in Nederland moeilijk Belgische kip verkocht.
Maar daarna zijn er andere maatregelen nodig. En de Europese commissie is er volgens mij toch vrij goed in geslaagd om bvb onterecht protectionisme tegen te houden.

boer_bavo
13 februari 2004, 21:40
Vind ik wel grappig : boeren die hier onder mekaar discuteren over de wereldpolitiek. Goeie zaak :wink:
Maar maak de discussie niet te technisch alsjewil, dan kunnen stadsmensen zoals ik ook nog een beetje volgen. Vind het immers ook een interessant thema
Ik vind dat de huidige tariff-rate quota's voor suiker zouden moeten vervangen worden door een systeem met vaste betalingen en counter-cyclical payments, zoals dat in de VS voor peanuts gebeurde in de FSRIA, maar die dan wel onder regels van cross-compliance en zeker ook modulatie moeten vallen!

Zoiets?
(het is trouwens écht een mening van mij ;-) )

Gentenaar
13 februari 2004, 22:16
Ik heb in ieder geval al na 2 regels afgehaakt, boer Bavo!. 8O

boer_bavo
14 februari 2004, 10:42
Ik heb in ieder geval al na 2 regels afgehaakt, boer Bavo!. 8O
Ik zal mijn mening over suikerbeleid eens leesbaarder uitschrijven. Maar een beetje geduld, want ik heb het nogal druk nu.