Onderwijsrevolutie op komst in Engeland

[Jos Verhulst]

http://education.independent.co.uk/news/story.jsp?story=491182

Groot-Brittannië staat op het punt om een eind te maken aan één van de grootste schandalen van deze tijd: het leeftijdsgebonden examensysteem.

Ons schoolsysteem is gebaseerd op het idee, dat wat je op school te leren krijgt moet bepaald worden door je leeftijd. In functie van je leeftijd hoor je zogezegd in dit of dat leerjaar thuis. Je wordt als kind gereduceerd tot exemplaar van een leeftijdscohorte.

De werkelijkheid is dat er gigantische verschillen bestaan inzake leervermogen. In een gemiddelde middelbare schoolklas is de snelheid, waarmee de meest begaafde leerlingen de leerstof absorberen, ongeveer vijfmaal groter dan de snelheid waarmee de traagsten vorderen. Preciese schattingen zijn moeilijk, maar men kan veilig stellen dat in een doorsnee ASO-school 20 �* 40 procent van de leerlingen 1 �* 3 jaar te lang op school zitten. Een behoorlijk begaafd kind kan de stof, waarover in een middelbare school 6 jaar wordt gedaan, gemakkelijk in 4 jaar de baas. Zo’n kind zit dus twee jaar voor niets op school. En vergeet het verhaaltje maar, dat je school tenminste nog ‘sociale vaardigheden’ verwerft. Kinderen die niet naar school zijn gegaan steken ook op dit domein doorgaans gunstig af tegen kinderen die wel school liepen.

Een heel Vlaams ministerie volgeladen met onderwijsdeskundigen is blijkbaar niet voldoende om aan dit schandaal iets te doen.

Maar onze angelsaksische buren gaan nu dus eindelijk leeftijd en examens loskoppelen. “Bright schoolchildren will start studying for university degrees at 16, as a result of the biggest shake-up to exams for more than 50 years”. Zo hoort het. Nota in de marge: in Engeland zijn er vrij veel kinderen die gewoon thuis leren, zonder school, en de vergelijking van hun prestaties met die van de schoollopers spreekt boekdelen...
http://www.education-otherwise.org/
http://www.home-ed.co.uk/
http://edheretics.gn.apc.org/
http://www.jspr.btinternet.co.uk/Research/Researchpaper/abstracts.htm

Scheiding tussen staat & onderwijs!
http://www.sepschool.org/

[Aangebrande Phönix]

En vergeet het verhaaltje maar, dat je school tenminste nog ‘sociale vaardigheden’ verwerft. Kinderen die niet naar school zijn gegaan steken ook op dit domein doorgaans gunstig af tegen kinderen die wel school liepen.

:evil:

Statistische gegevens aub. Tot ik die krijg blijf ik me baseren op m'n eigen ervaringen.

[Jos Verhulst]

En vergeet het verhaaltje maar, dat je school tenminste nog ‘sociale vaardigheden’ verwerft. Kinderen die niet naar school zijn gegaan steken ook op dit domein doorgaans gunstig af tegen kinderen die wel school liepen.

:evil:

Statistische gegevens aub. Tot ik die krijg blijf ik me baseren op m'n eigen ervaringen.

Zie bv.:

http://www.sco-kohnstamminstituut.uva.nl/pdf/effectiviteit.pdf
(zie p.5 ev voor de ref)

of:
http://www.leeds.ac.uk/educol/documents/00002197.htm

[jeanblanquart]

http://education.independent.co.uk/news/story.jsp?story=491182

Groot-Brittannië staat op het punt om een eind te maken aan één van de grootste schandalen van deze tijd: het leeftijdsgebonden examensysteem.

Ons schoolsysteem is gebaseerd op het idee, dat wat je op school te leren krijgt moet bepaald worden door je leeftijd. In functie van je leeftijd hoor je zogezegd in dit of dat leerjaar thuis. Je wordt als kind gereduceerd tot exemplaar van een leeftijdscohorte.

De werkelijkheid is dat er gigantische verschillen bestaan inzake leervermogen. In een gemiddelde middelbare schoolklas is de snelheid, waarmee de meest begaafde leerlingen de leerstof absorberen, ongeveer vijfmaal groter dan de snelheid waarmee de traagsten vorderen. Preciese schattingen zijn moeilijk, maar men kan veilig stellen dat in een doorsnee ASO-school 20 �* 40 procent van de leerlingen 1 �* 3 jaar te lang op school zitten. Een behoorlijk begaafd kind kan de stof, waarover in een middelbare school 6 jaar wordt gedaan, gemakkelijk in 4 jaar de baas. Zo’n kind zit dus twee jaar voor niets op school. En vergeet het verhaaltje maar, dat je school tenminste nog ‘sociale vaardigheden’ verwerft. Kinderen die niet naar school zijn gegaan steken ook op dit domein doorgaans gunstig af tegen kinderen die wel school liepen.

Een heel Vlaams ministerie volgeladen met onderwijsdeskundigen is blijkbaar niet voldoende om aan dit schandaal iets te doen.

Maar onze angelsaksische buren gaan nu dus eindelijk leeftijd en examens loskoppelen. “Bright schoolchildren will start studying for university degrees at 16, as a result of the biggest shake-up to exams for more than 50 years”. Zo hoort het. Nota in de marge: in Engeland zijn er vrij veel kinderen die gewoon thuis leren, zonder school, en de vergelijking van hun prestaties met die van de schoollopers spreekt boekdelen...
http://www.education-otherwise.org/
http://www.home-ed.co.uk/
http://edheretics.gn.apc.org/
http://www.jspr.btinternet.co.uk/Research/Researchpaper/abstracts.htm

Scheiding tussen staat & onderwijs!
http://www.sepschool.org/

Uiteraard zijn er kinderen/jongeren die in staat zijn om het schoolprogramma (lager onderwijs en secundair onderwijs) sneller af te leggen dan de gemiddelde leerling; net als er leerlingen zijn die trager zijn maar uiteindelijk eveneens goed terechtkomen. Alles is een kwestie van begeleiding; elke leerling behoeft een andere vorm van begeleiding en mijn pedagogische theorie stelt dat je alles aan iedereen kan leren (mits de persoon geen letsel heeft) op voorwaarde dat je de leerstof op de juiste manier kan vertalen naar de leerling... Dit zou echter tot een ander thema leiden, dus keer ik terug naar Engeland (en Vlaanderen).

De onderwijsprogramma's zijn gebaseer dop 'gemiddelde situaties' en binnen die gemiddelde situaties zullen de meeste leerlingen ruim voldoende tot goed scoren, sommigen zullen heel goed soren, anderen zeer slecht (en andere dan weer zeer goed op sommige vakken en slechter op anderen, zoals gezegd een uiterst individuele situatie).
Je zou dan kunnen stellen dat sommige leerlingen inderdaad de kans moeten krijgen om de programma's sneller af te leggen... bij mijn weten kan dat ook , in flagrante gevallen..
Toch pleit ik ervoor om de gemiddelde klassituatie als norm te behouden omdat iedereen er baat bij heeft (de zogenaamde superintelligente jongeren hebben ook nood aan een sociale omgeving.... anders groeien ze op tot ivorentorendenkers zonder realiteitskennis!!!); wèl zou het non-competitieve moeten primeren waarbij de sterkere leerlingen (dwz degenen die het beste passen bij het gemiddelde systeem) de 'zwakkere leerlingen' mee helpen omhoogkrikken.. Zo zou het ook moeten zijn, niet de competitieve toer zoals nu waarbij zwakkere leerlingen uitgesloten worden, en 'sterkere' ook omdat men hen buiten hun leeftijdsgroep zal sluiten (en bij 'ouderen' plaatsen...) Het loslaten van alle leeftijdsgroepen is helemaal nefast volgens mij (en overbodig omdat zoals gezegd de echte uitzonderingen ook nu al klassen kunnen overslaan..)

Tenslotte nog even dit; als ik terugdenk aan mijn schooltijd (en aan die van mijn drie zussen) dan ken ik ook wel vijf 'superbegaafde leerlingen' , maar als ik dan zie wat van het is terechtgekomen, heb ik mijn twijfels aan het overslaan van klassen (wat zij gedaan hebben...); ze kunnen blijkbaar met hun kennis nergens (meer) terecht en zijn dan eerder kluizenaars geworden !!! Dat is toch niet de bedoeling of wel ?
Om maar te zeggen dat ook hier de 'wet van de remmende voorsprong geldt'; op 18 jaar en zeker na hogere studies (21,22,23 jaar) zijn de meeste verschillen weggewerkt; je hebt nu eenmaal veel laatbloeiers !!!

Zelf heb ik leren lezen en schrijven toen ik vijf was (door mij oudere zus); ik kende drie talen (Frans, Italiaans en Duits) verhuisde toen naar Nederland en moest Nederlands leren... ?Na enkele maanden in het eerste lagere was ik echter al te ver gevorderd en mocht meelezen met het tweede jaar (met mijn zus) totrdat ik ook daar alle boeken had gelezen, toen hebben ze mij maar met rust gelaten en uiteindelijk heb ik netjes mijn twaalf jaar afgemaakt.. met mijn leeftijdgenoten

Alles is dus heel relatief!

[Dies]

maar als ik dan zie wat van het is terechtgekomen, heb ik mijn twijfels aan het overslaan van klassen (wat zij gedaan hebben...); ze kunnen blijkbaar met hun kennis nergens (meer) terecht en zijn dan eerder kluizenaars geworden !!! Dat is toch niet de bedoeling of wel ?
Met dit gedeelte ben ik het redelijk eens; (te) intelligente personen krijgen inderdaad vaak te kampen met problemen omdat niemand hen begrijpt en omdat ze met hun vragen en kennis nergens terecht kunnen.
Ik ben het er echter niet mee eens wanneer u omwille daarvan stelt dat klasse overslaan een slechtere oplossing zou zijn en met het volgende ben ik het al wel helemaal oneens:
de zogenaamde superintelligente jongeren hebben ook nood aan een sociale omgeving.... anders groeien ze op tot ivorentorendenkers zonder realiteitskennis
Juist de onaangepaste omgeving (minder intelligente medeleerlingen, onbegrip van ouders, leerkrachten, ...) zullen leiden tot a-sociaal gedrag, introvertie en geslotenheid. In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt hebben minder intelligente kinderen eigenlijk slechts weinig behoefte aan speciaal aangepast onderwijs, de nood aan speciaal aangepast onderwijs voor hoogbegaafden is in wezen veel groter.

Klassen overslaan is, volgens mij, dan ook niet de ultieme oplossing (al kan het in sommige gevallen best aangewezen zijn en de beste oplossing voor handen), maar wel specifiek aangepast onderwijs en onderwijs dat afgestemd is op meer hoogbegaafde en intelligente kinderen.

- Mijn oudste zoon heeft 2maal een klas overgeslagen en dit had zonder enige twijfel (tot 2maal toe) een gunstig effect. Voorheen zat hij zich voortdurend te vervelen en te ergeren aan het lage temp en de 'domheid' van zijn leeftijdsgenootjes. Dit is trouwens een zeer vaak voorkomend fenomeen; intelligente kinderen gaan daardoor vaak in de klas (mentaal) afwezig zijn en wegdromen, niet meewerken en zo verder en zo voort, waardoor ze vaak als lastige kinderen zullen worden aanvaard en waardoor ze soms zelfs een achterstand zullen oplopen.
- Ook mijn jongste zoon heeft reeds 2maal een klas overgeslagen en ondanks ook hier het effect tot 2maal toe vrij gunstig was, lijkt het niet voldoende te zijn en komt hij nog geregeld klagen over een te laag tempo en onbegrip vanwege leerkrachten wanneer hij interesse toont voor een bepaald onderwerp en met bepaalde vragen worstelt.

Wat mij betreft is aangepast onderwijs dus een absolute noodzaak en is het inderdaad onzin om studieniveau automatisch te koppelen aan leeftijd. Niet enkel scholen voor minderbegaafden, maar ook (en zelfs vooral) scholen voor hoogbegaafden zijn een absolute noodzaak als de staat een beetje degelijk onderwijs wenst in te richten.

[jeanblanquart]

maar als ik dan zie wat van het is terechtgekomen, heb ik mijn twijfels aan het overslaan van klassen (wat zij gedaan hebben...); ze kunnen blijkbaar met hun kennis nergens (meer) terecht en zijn dan eerder kluizenaars geworden !!! Dat is toch niet de bedoeling of wel ?
Met dit gedeelte ben ik het redelijk eens; (te) intelligente personen krijgen inderdaad vaak te kampen met problemen omdat niemand hen begrijpt en omdat ze met hun vragen en kennis nergens terecht kunnen.
Ik ben het er echter niet mee eens wanneer u omwille daarvan stelt dat klasse overslaan een slechtere oplossing zou zijn en met het volgende ben ik het al wel helemaal oneens:
de zogenaamde superintelligente jongeren hebben ook nood aan een sociale omgeving.... anders groeien ze op tot ivorentorendenkers zonder realiteitskennis
Juist de onaangepaste omgeving (minder intelligente medeleerlingen, onbegrip van ouders, leerkrachten, ...) zullen leiden tot a-sociaal gedrag, introvertie en geslotenheid. In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt hebben minder intelligente kinderen eigenlijk slechts weinig behoefte aan speciaal aangepast onderwijs, de nood aan speciaal aangepast onderwijs voor hoogbegaafden is in wezen veel groter.

Klassen overslaan is, volgens mij, dan ook niet de ultieme oplossing (al kan het in sommige gevallen best aangewezen zijn en de beste oplossing voor handen), maar wel specifiek aangepast onderwijs en onderwijs dat afgestemd is op meer hoogbegaafde en intelligente kinderen.

- Mijn oudste zoon heeft 2maal een klas overgeslagen en dit had zonder enige twijfel (tot 2maal toe) een gunstig effect. Voorheen zat hij zich voortdurend te vervelen en te ergeren aan het lage temp en de 'domheid' van zijn leeftijdsgenootjes. Dit is trouwens een zeer vaak voorkomend fenomeen; intelligente kinderen gaan daardoor vaak in de klas (mentaal) afwezig zijn en wegdromen, niet meewerken en zo verder en zo voort, waardoor ze vaak als lastige kinderen zullen worden aanvaard en waardoor ze soms zelfs een achterstand zullen oplopen.
- Ook mijn jongste zoon heeft reeds 2maal een klas overgeslagen en ondanks ook hier het effect tot 2maal toe vrij gunstig was, lijkt het niet voldoende te zijn en komt hij nog geregeld klagen over een te laag tempo en onbegrip vanwege leerkrachten wanneer hij interesse toont voor een bepaald onderwerp en met bepaalde vragen worstelt.

Wat mij betreft is aangepast onderwijs dus een absolute noodzaak en is het inderdaad onzin om studieniveau automatisch te koppelen aan leeftijd. Niet enkel scholen voor minderbegaafden, maar ook (en zelfs vooral) scholen voor hoogbegaafden zijn een absolute noodzaak als de staat een beetje degelijk onderwijs wenst in te richten.

wat ik vooral wilde zeggen, is dat hoog- en laagbegaafdheid NIET bestaat en slechts (sociaal-cultureel en historisch) relatief is. Zo heb ik volgens iq-testen een iq van 162; so what ? Ik trek het bestaan van zoiets als een IQ steevast in twijfel omdat 'intelligentie' teveel parameters beslaat om überhaupt meetbaar te zijn.
Waar ik voor pleit, is betere begeleiding van zogenaamde 'achterblijvers'; een begeleiding die vooral gebaseerd is op motivering en stimulering.. dan zullen de meeste 'achterblijvers' plots ook voorsprong krijgen...

alles is relatief

Dr. Jean Blanquart
doctor in de .. pedagogische wetenschappen

[circe]

Hetgeen ik me het meest herinner over het feit dat ik één klas (1.5jaar jonger) heb overgeslagen was het verschil dat er ontstond tijdens mijn puberjaren.

Voor de "rest van de wereld" was ik 'maar' 13 of zoiets, maar mijn vriendinnen waren wel 14 en 15.
Buiten school 'mocht' ik nog niets wat mijn vriendennetjes wel mochten. Een jaartje later 'mocht' ik nog niet binnen in de cinema waardoor we steevast moesten foefelen.
Ik kan daar honderden voorbeelden van geven, en geloof me, ik voelde me werkelijk achteruitgestoken in die periode.

Toen mijn eigen dochter eveneens vervroegd aan de lagere school begon, nam ik me voor dat probleem te vermijden en haar als gelijke met haar schoolvrienden te beschouwen.
Maar ook dat is niet echt gelukt: de buitenwereld pikt zoiets niet echt.