Anna List
28 augustus 2007, 13:25
Leren onder de lat door te kruipen... dinsdag 28 augustus 2007
1. Om te beginnen: De Wever. Hij is de laatste dagen niet meer weg te slaan van de krantenpagina's en van de beeldbuis. Ik druk de hoop uit dat hij veel genoegen mag beleven aan al die aandacht en dat ze moge leiden tot een grote dosis vastberadenheid. Mocht ooit die vastberadenheid - in gesmolten vorm - wegvloeien tussen de hekstijlen van Belvédère (wanneer De Wever achteraf toch zou moeten meedoen aan een regering die een flauw afkooksel is van de gedane beloftes), dan hoop ik dat evenveel media-aandacht als nu hem opnieuw te beurt zal vallen, maar dan om uit te leggen waarom het allemaal één grote illusie is geweest. Terecht heeft politoloog Bart Maddens gisteren in De Morgen een lijstje gemaakt van signalen en uitspraken die duidelijk aantonen dat het belachelijk is wat men aan Franstalige kant nu doet, namelijk Leterme als een radicale Vlaming voorstellen. Er is meer reden om vast te stellen dat Leterme de gematigdheid zelve is geweest de afgelopen maanden en weken. En alleen het bovenhalen van totaal in hun verstard Belgicisme vastgekoekte dragonders �* la Willy Claes en Wilfried Martens kan de indruk wekken dat Leterme en De Wever radicale drijvers zijn, wat ze volgens mij en in het Vlaanderen van vandaag dus niet zijn.
Overigens nog één bedenking in verband met De Wever. Ik las in enkele van zijn weekend-interviews voor de zoveelste keer iets dat ik als een intellectuele oneerlijkheid wil bestempelen. Om zijn eigen politieke positie (binnen het regime) te verantwoorden, heeft hij de gewoonte aangenomen om telkens zijn N-VA te definiëren aan de hand van een door hem eenzijdig gefabriceerde versie van wat volgens hem het Vlaams Belang zegt. Zo plaatste hij het Vlaams Belang dit weekend weer in de "revolutionaire" hoek, nauwelijks verholen de inbegrepen verwijzing naar chaos en geweld, iets wat hij doorgaans omfloerst schetst met de term "avonturen". Dit is oneerlijk. Ik erken dat wij als onafhankelijkheidspartij niet noodzakelijk alle politieke stappen die het gevolg zouden zijn van een stijf gehouden Vlaams been, kaderen binnen de voortzetting van de Belgische grondwet. Maar wij hebben die altijd uitdrukkelijk democratisch gegrondvest, binnen een Europese context gekaderd en daarbij altijd het Tsjechisch-Slowaakse model naar voren geplaatst. De Wever weet goed dat hij nu - door omstandigheden - het Vlaams-nationale monopolie heeft op het oor van de media. Het zou hem dus sieren om zich te beperken tot de feiten en dat mediatieke oor niet te misbruiken voor oneerlijke aanvallen op een partij die weliswaar kritisch, maar voorlopig niettemin gewoon zonder bijklanken zijn bezigheden volgt.
2. Ten tweede Dehaene. Jean Luc Dehaene is lang genoeg in de stiel om te weten wat een naar de camera's gedraaide nota is. Ik heb hem vijftien jaar lang van dichtbij meegemaakt. Ik heb hem dikwijls met dikke, meestal onder een van zijn armen neerhangende stapels papier gezien, maar ik ben zeker dat mij nooit, zelfs niet van op een kilometer ooit een blik is gegund op een document of voorbereiding of nota of wat dan ook dat zou kunnen beschouwd worden als de politieke plannen, inzichten of adviezen van Jean Luc Dehaene als ze volgens hem niet voor het publiek bestemd waren. Zijn verontwaardiging over de Belvédère-foto is dan ook op zijn minst ongeloofwaardig. Laat ons dus maar - ervan uitgaande dat d�*t dus Dehaene's echte bedoeling was - focussen op de inhoud van de nota die hij aan het staatshoofd, maar in feite aan iedereen ging voorhouden. Om te beginnen BHV in de formatie betrekken. Wat bedoelt Dehaene daarmee? Wil hij BVH verzuipen in de compromissen? De ingebouwde compensaties onzichtbaar maken? Wil hij (tijdelijke) inschrijvingsrechten? Of bedoelt hij alleen de timing? "Eerst BHV". Hetgeen ik reeds een maand geleden heb aanbevolen en nu ook gisteren officieel gelanceerd werd door... de VLD? Laat ik duidelijk zijn. BHV is een juridische kwestie die in principe buiten de politieke context moet kunnen geregeld worden. Er principieel los van staat. Dan: de staatshervorming buiten de formatie houden? Is dat niet precies wat Verhofstadt acht jaar lang heeft gedaan? Is dat niet precies wat nu aan Vlaamse kant totaal uitgesloten is gemaakt door de verkiezingsuitslag? En dan het meest onheilspellende element uit de koningsnota’s van Dehaene: 2009. Dit element is - men vergete het niet - reeds een eerste keer genoemd toen Van Deurzen en De Wever bij Reynders een eerste opening schijnen te hebben willen maken in verband met een timing voor de staatshervorming. Het daagt nu opnieuw op als een samenvoegen van de verkiezingsdata. De uiteenlopende regionale en federale verkiezingen zijn niet comfortabel voor de federale Belgische politici, maar zij zijn nu eenmaal de logica van het systeem waarin twee publieke opinies en twee verschillende volkeren hun eigen weg gaan. Verkiezingen samenvoegen, zoals dat nu in Belgicistische kringen �* la Verhofstadt en Dehaene weer volop circuleert, is een onbeschaamde Belgische recuperatie. Een terugdraaien van de unitaristische klok met meer dan tien jaar! Onaanvaardbaar voor Vlaams-nationalisten!
Kortom, wat betreft de nota van Dehaene: mijn column naar aanleiding van het ontslag van Dehaene zal er wel erg dicht bij gezeten hebben. Dehaene, de fikser, is een man van het verleden. Hij staat met zijn methode en zijn gebrek aan principes hopelijk mijlen ver af van wat Vlaanderen ondertussen geworden is. En we kunnen enkel hopen dat Leterme voldoende in conflict blijft met dit soort van oude Belgische politieke cultuur. Het zou dan ook passend zijn dat niet alleen Dehaene maar ook de CD&V zélf zou bevestigen dat de nota Dehaene geen van haar standpunten vertegenwoordigde.
3. Nu ik het dan toch over oude Belgische politieke cultuur heb en tot slot: het staatshoofd. Wie nog een bewijs wou dat de politieke rol van het totaal ondemocratische orgaan dat zulk een monarchie anno 2007 is, helemaal niet onbelangrijk is, heeft de afgelopen dagen toch wel goed opgelet mag ik hopen... De rol van deze instelling is in het krakende en onevenwichtige Belgische systeem een politieke sleutelrol. Al de rest is praat voor de vaak. Gelukkig zie ik als republikein dat dit milieu totaal voorbij blijft gaan aan mijn partij, zodat wij niet voor het probleem zouden gesteld staan waar De Wever en Dedecker voor staan, namelijk uitleggen waarom ze deze instelling toch ernstig nemen door het democratisch totaal onaanvaardbare spel toch maar (lekker) mee te spelen. Waar kan ik als verkozene van het volk verantwoording en toelichting vragen over het feit dat Reynders aan het hoofd van politiek België wordt geplaatst na het ontslag van Leterme? Wie dekt de initiatieven van de afgelopen dagen en wie draagt de verantwoording? Wat een schitterend symbool van gebrek aan democratie is het dan ook dat nu wordt gegrepen naar het middel van de door Coburg zelf benoemde Ministers van Staat, waarvan de meesten nog slechts één gemeenschappelijk kenmerk hebben, namelijk: zij zijn totaal uit de tijd. Zij hebben maar één advies: de nieuwe generatie Vlaamse politici moeten leren "onder de lat door te kruipen" (Willy Claes gisteren in Terzake). Dit soort dinosauriërs beseft niet wat er leeft. En zij moeten zich net zo min als Coburg zelf voor wie dan ook nog verantwoorden. Voor een republikein zijn dit mooie, want zeer educatieve dagen... Gerolf Annemans
vanop zijn site ...
blijkbaar ook een non-believer over de 'gelekte' nota Dehaene ... of toch 'nota CD&V' ? kwam er daarover trouwens inmiddels al een officïële mededeling van de CD&V ?
1. Om te beginnen: De Wever. Hij is de laatste dagen niet meer weg te slaan van de krantenpagina's en van de beeldbuis. Ik druk de hoop uit dat hij veel genoegen mag beleven aan al die aandacht en dat ze moge leiden tot een grote dosis vastberadenheid. Mocht ooit die vastberadenheid - in gesmolten vorm - wegvloeien tussen de hekstijlen van Belvédère (wanneer De Wever achteraf toch zou moeten meedoen aan een regering die een flauw afkooksel is van de gedane beloftes), dan hoop ik dat evenveel media-aandacht als nu hem opnieuw te beurt zal vallen, maar dan om uit te leggen waarom het allemaal één grote illusie is geweest. Terecht heeft politoloog Bart Maddens gisteren in De Morgen een lijstje gemaakt van signalen en uitspraken die duidelijk aantonen dat het belachelijk is wat men aan Franstalige kant nu doet, namelijk Leterme als een radicale Vlaming voorstellen. Er is meer reden om vast te stellen dat Leterme de gematigdheid zelve is geweest de afgelopen maanden en weken. En alleen het bovenhalen van totaal in hun verstard Belgicisme vastgekoekte dragonders �* la Willy Claes en Wilfried Martens kan de indruk wekken dat Leterme en De Wever radicale drijvers zijn, wat ze volgens mij en in het Vlaanderen van vandaag dus niet zijn.
Overigens nog één bedenking in verband met De Wever. Ik las in enkele van zijn weekend-interviews voor de zoveelste keer iets dat ik als een intellectuele oneerlijkheid wil bestempelen. Om zijn eigen politieke positie (binnen het regime) te verantwoorden, heeft hij de gewoonte aangenomen om telkens zijn N-VA te definiëren aan de hand van een door hem eenzijdig gefabriceerde versie van wat volgens hem het Vlaams Belang zegt. Zo plaatste hij het Vlaams Belang dit weekend weer in de "revolutionaire" hoek, nauwelijks verholen de inbegrepen verwijzing naar chaos en geweld, iets wat hij doorgaans omfloerst schetst met de term "avonturen". Dit is oneerlijk. Ik erken dat wij als onafhankelijkheidspartij niet noodzakelijk alle politieke stappen die het gevolg zouden zijn van een stijf gehouden Vlaams been, kaderen binnen de voortzetting van de Belgische grondwet. Maar wij hebben die altijd uitdrukkelijk democratisch gegrondvest, binnen een Europese context gekaderd en daarbij altijd het Tsjechisch-Slowaakse model naar voren geplaatst. De Wever weet goed dat hij nu - door omstandigheden - het Vlaams-nationale monopolie heeft op het oor van de media. Het zou hem dus sieren om zich te beperken tot de feiten en dat mediatieke oor niet te misbruiken voor oneerlijke aanvallen op een partij die weliswaar kritisch, maar voorlopig niettemin gewoon zonder bijklanken zijn bezigheden volgt.
2. Ten tweede Dehaene. Jean Luc Dehaene is lang genoeg in de stiel om te weten wat een naar de camera's gedraaide nota is. Ik heb hem vijftien jaar lang van dichtbij meegemaakt. Ik heb hem dikwijls met dikke, meestal onder een van zijn armen neerhangende stapels papier gezien, maar ik ben zeker dat mij nooit, zelfs niet van op een kilometer ooit een blik is gegund op een document of voorbereiding of nota of wat dan ook dat zou kunnen beschouwd worden als de politieke plannen, inzichten of adviezen van Jean Luc Dehaene als ze volgens hem niet voor het publiek bestemd waren. Zijn verontwaardiging over de Belvédère-foto is dan ook op zijn minst ongeloofwaardig. Laat ons dus maar - ervan uitgaande dat d�*t dus Dehaene's echte bedoeling was - focussen op de inhoud van de nota die hij aan het staatshoofd, maar in feite aan iedereen ging voorhouden. Om te beginnen BHV in de formatie betrekken. Wat bedoelt Dehaene daarmee? Wil hij BVH verzuipen in de compromissen? De ingebouwde compensaties onzichtbaar maken? Wil hij (tijdelijke) inschrijvingsrechten? Of bedoelt hij alleen de timing? "Eerst BHV". Hetgeen ik reeds een maand geleden heb aanbevolen en nu ook gisteren officieel gelanceerd werd door... de VLD? Laat ik duidelijk zijn. BHV is een juridische kwestie die in principe buiten de politieke context moet kunnen geregeld worden. Er principieel los van staat. Dan: de staatshervorming buiten de formatie houden? Is dat niet precies wat Verhofstadt acht jaar lang heeft gedaan? Is dat niet precies wat nu aan Vlaamse kant totaal uitgesloten is gemaakt door de verkiezingsuitslag? En dan het meest onheilspellende element uit de koningsnota’s van Dehaene: 2009. Dit element is - men vergete het niet - reeds een eerste keer genoemd toen Van Deurzen en De Wever bij Reynders een eerste opening schijnen te hebben willen maken in verband met een timing voor de staatshervorming. Het daagt nu opnieuw op als een samenvoegen van de verkiezingsdata. De uiteenlopende regionale en federale verkiezingen zijn niet comfortabel voor de federale Belgische politici, maar zij zijn nu eenmaal de logica van het systeem waarin twee publieke opinies en twee verschillende volkeren hun eigen weg gaan. Verkiezingen samenvoegen, zoals dat nu in Belgicistische kringen �* la Verhofstadt en Dehaene weer volop circuleert, is een onbeschaamde Belgische recuperatie. Een terugdraaien van de unitaristische klok met meer dan tien jaar! Onaanvaardbaar voor Vlaams-nationalisten!
Kortom, wat betreft de nota van Dehaene: mijn column naar aanleiding van het ontslag van Dehaene zal er wel erg dicht bij gezeten hebben. Dehaene, de fikser, is een man van het verleden. Hij staat met zijn methode en zijn gebrek aan principes hopelijk mijlen ver af van wat Vlaanderen ondertussen geworden is. En we kunnen enkel hopen dat Leterme voldoende in conflict blijft met dit soort van oude Belgische politieke cultuur. Het zou dan ook passend zijn dat niet alleen Dehaene maar ook de CD&V zélf zou bevestigen dat de nota Dehaene geen van haar standpunten vertegenwoordigde.
3. Nu ik het dan toch over oude Belgische politieke cultuur heb en tot slot: het staatshoofd. Wie nog een bewijs wou dat de politieke rol van het totaal ondemocratische orgaan dat zulk een monarchie anno 2007 is, helemaal niet onbelangrijk is, heeft de afgelopen dagen toch wel goed opgelet mag ik hopen... De rol van deze instelling is in het krakende en onevenwichtige Belgische systeem een politieke sleutelrol. Al de rest is praat voor de vaak. Gelukkig zie ik als republikein dat dit milieu totaal voorbij blijft gaan aan mijn partij, zodat wij niet voor het probleem zouden gesteld staan waar De Wever en Dedecker voor staan, namelijk uitleggen waarom ze deze instelling toch ernstig nemen door het democratisch totaal onaanvaardbare spel toch maar (lekker) mee te spelen. Waar kan ik als verkozene van het volk verantwoording en toelichting vragen over het feit dat Reynders aan het hoofd van politiek België wordt geplaatst na het ontslag van Leterme? Wie dekt de initiatieven van de afgelopen dagen en wie draagt de verantwoording? Wat een schitterend symbool van gebrek aan democratie is het dan ook dat nu wordt gegrepen naar het middel van de door Coburg zelf benoemde Ministers van Staat, waarvan de meesten nog slechts één gemeenschappelijk kenmerk hebben, namelijk: zij zijn totaal uit de tijd. Zij hebben maar één advies: de nieuwe generatie Vlaamse politici moeten leren "onder de lat door te kruipen" (Willy Claes gisteren in Terzake). Dit soort dinosauriërs beseft niet wat er leeft. En zij moeten zich net zo min als Coburg zelf voor wie dan ook nog verantwoorden. Voor een republikein zijn dit mooie, want zeer educatieve dagen... Gerolf Annemans
vanop zijn site ...
blijkbaar ook een non-believer over de 'gelekte' nota Dehaene ... of toch 'nota CD&V' ? kwam er daarover trouwens inmiddels al een officïële mededeling van de CD&V ?