Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Advocadus Diaboli
(Bericht 1766100)
Links moet dringend neerdalen uit hun ivoren troon van waaruit onfeilbare wijsheden worden georakeld met in de ene hand een sigaar, in de andere een glas champagne terwijl voor hen een zilveren schaal met oesters uitnodigend staat te blinken.
|
Het probleem is breder dan dat. Het is niet "links" dat in een ivoren toren zit, maar heel de "traditionele" politiek. Zowel de VLD als de CD&V en misschien ook de N-VA zitten in hetzelfde bedje ziek. Zij houden vast aan een voorbijgestreefd politiek model waarbij de burger blindelings zijn vertrouwen geeft aan een bepaalde politieke klasse (altijd dezelfde mensen die allemaal via dezelfde circuits omhoog gaan). Die klasse is niet "links", het is gewoon een klasse. SPa, CD&V, VLD hebben allemaal dezelfde kijk op de politiek : zij kijken naar de kiezer en zien een blinde mol die naar wens kan gemanipuleerd worden als men maar de juitste methode toepast : een premie hier, een barbecue cheque daar, aftrekken van opvangskosten hier, een paar BV's, wat bloot op de affiches en een paar knappe grieten en het moet lukken. Men moet enkel de juiste dosering weten toe te passen.
Dat paternalistisch model heeft vrij goed gewerkt zolang het goed ging met de economie en de politieke klasse niet al te gekke dingen deed. Sinds 1973 draait de economie echter niet meer vanzelf. De politieke klasse heeft eerst geprobeerd de mensen af te kopen met uitkeringen en ambtenanenjobs, maar na een tijd werd dat zo duur dat de belastingen fors omhoog zijn moeten gaan. Daarnaast heb je sommige politici en partijen die uit een dogmatische wereldbeschouwing gekke dingen zijn beginnen doen met het strafrecht, migratiebeleid, edm. Die "progressive policiti" hadden het volk voor een deel van de weg, maar zij zijn op een bepaald moment te ver gegaan. Zo werden meer en meer mensen gefrustreerd.
In een eerste faze zijn de mopperaars gewoon van partij veranderd, maar toen er bleek dat dat niet hielp zijn ze elders gaan zoeken en zo heeft het Belang langzaam maar zeker zijn gevolg opgebouwd.
De klassieke politici, die in de kiezer een stuk plasticine zien, dachten aanvankelijk dat zij gewoon een paar ingredienten in hun recept moesten veranderen. Het was dat of een nieuw kleedje aantrekken. En zo heeft elke partij zo zijn vernieuwing doorgemaakt : nieuwe namen, nieuwe logo's, nieuwe gezichten. Het was bijna ontroerend om te zien hoe zij allemaal in dezelfde tijdspanne van 10 jaar precies hetzelfde deden. De manier van politiek doen veranderde echter niet. En nu zijn de voogden aan het einde van hun latijn. Zij hebben alles geprobeerd, hebben zelfs een paar repressieve maatregelen genoemn, en het Belang groeit sneller dan ooit.
Voor mij is het antwoord duidelijk : de tijd van de voogden is voorbij. Het wordt tijd om naar de oorsprong van de democratie terug te gaan : tijd voor een beetje populisme, voor radicale oplossingen. Het is tijd om in Vlaanderen Thatcher's, Sarkozy's en Pim's achter het roer te zetten (een Lepen hebben wij al). Het is tijd om eindelijk eens te durven zeggen dat België uitgespeeld is. Om het kiesstelsel grondig te hervormen. Gedaan met die onmogelijke, vierkantdraaiende coalities. Laat elke verkiezing een match zijn tussen mensen die hun mening durven zeggen. Laten we de partijslaven vaarwel zeggen. Het probleem is niet links of rechts, het prbleem is een vastgeroest systeem dat zichzelf krampachtig in het zadel houdt en de burger tracht te paaien met cadeau's zoals heel duiidelijk blijkt uit het artiekel van Walter Pauli. En natuurlijk moet het cordon hierbij sneuvelen. Niet omwille van dit of dat maar omdat de kiezer dat wil. Voil�*. En als de kiezer abortus wilt dan moet hij dat krijgen. En de doodstraf ook. En een migratiestop ook. Geen verstikkende taboe's meer.
Als de klassieke politici zich daar niet bij neer willen leggen dan zal de kiezer het Blok gebruiken als een beukhamer, om die oude rotte gevaarte te doen instorten. Dat is niet wat ik wens. Ik zou graag dat de politiek op ordentelijke wijze een andere koers zou inslaan. Er is nog een heel klein beetje tijd om dat te doen. Maar azls men die laatste kans laat liggen dan zal het binnen een paar jaar zover zijn : het systeem zal in elkaar strotten en de Verhofstadt's, de Somersen en de Vandelanotte's zullen door de golf meegesleurd worden. Wat na hen komt is moeilijk te voorspellen, maar één ding is zeker ; het zal in eerste instantie hun schuld zijn. Wie de kiezer zijn zin niet gunt moet niet in de politiek stappen.
