Dan hoop ik niemand tot last te zijn tenzij er voor betaald worden.

Maak u geen illusies: uw omgeving leeft mee.

Welnee.

Dat zou voor mij persoonlijk het grootste probleem zijn. Daar zou ik pas een schuldgevoel van krijgen. Euthanasie zou dan een gemakkelijkheid oplossing kunnen zijn maar dat zou dan tegenstrijdig zijn met mijn mentaliteit te vechten tot het einde. Een dilemma waar ik me nu niet liever met bezig houdt.

Hee white knight, wat doe jij nog op dit forum?

Strijder van me...

Kan ik inkomen. Maar stop dan ineens met zo af te geven op die mensen. Als jij (of je kinderen) er morgen mee geconfronteerd worden dan zit je ook niet te wachten op verzuurde reacties van mensen die je niet in hun buurt willen.

Ik vecht om er te zijn voor mijn naasten, kost wat kost (tenzij het echt hopeloos is natuurlijk).

Ik spreek spijtig genoeg uit ervaring...

Edit: met "leeft mee" bedoel ik eigenlijk "beleeft mee", "zit met de gebakken peren"

Op dat gebied ben ik helaas ervaring deskundige. Mijn moeder een mooie elegante vrouw heb ik zien aftakelen door kanker gedurende 2 jaar dat ze bij mij thuis is gebleven. Toen het niet meer anders kan is ze naar de kliniek gegaan platgespoten door morfine.

De laatste twee weken ben ik 3 keer in het midden van de nacht uit mijn bed gebeld dat de moment er was en ze aan het sterven was. Maar ze bleef doorvechten. Ik moest niettegenstaande ik die nachten niet geslapen had en zelf op het punt stond onderuit te gaan wel present zijn om 8 uur in de morgen op het bedrijf.

Ik krijg hier echt het schijt van luxe caviaar empathie kwibussen.

Het spijt me dit verhaal te horen. Ik begrijp alleen niet waarom je empathie zo afkeurt als je dit hebt meegemaakt.

Omdat ik niet wens iemand anders daar mee op te zadelen. Dat doet men nu in Gent.

Tenzij je kankerpatiënten in een concentratiekamp steekt, zullen er altijd mensen in de omgeving van de patiënt zijn die ermee geconfronteerd zullen worden.
En zelfs als je genezen verklaard bent, kunnen er nog ongemakken zijn als gevolg van uw ziekte. Wat dan?
En zoals ik al zei, maak ik uit de krantenartikelen terzake op dat de hinder eigenlijk minimaal is. Ik betwijfel eerlijk gezegd of die hinder de toets van de abnormale burenhinder zou doorstaan.

Ik heb het nodige gedaan dat mijn moeder bij ons thuis verzorging kreeg. Er zijn veel "inconnus" in de Gentse situatie. Wat de kranten artikelen betreft ik vind die stigmatisatie "verzuring" zéér goedkoop en ik vrees bovendien dat die VZW daar achter zit terwijl ze net in de fout gaat.

Kankerpatiënten mogen blijven ondanks klacht van bewoners

"De kankerpatiënten die herstellen in een flatgebouw in de Gentse Eedverbondkaai mogen blijven. Twaalf bewoners hadden een bezwaarschrift ingediend bij de stad en de provincie, maar dat is nu van tafel geveegd. Volgens de klagers ‘gebruiken de kankerpatiënten te veel de lift en zorgen ze voor lawaaioverlast’."

Het is een stedenbouwkundig arrest. De bewoners een kunnen nog altijd een burgerlijke procedure starten.

Ja dan kunnen ze zichzelf nog eens voor schut zetten voor heel België en opnieuw bot vangen.

Misschien een politiek programmapuntje voor de zure traditioneel anti-Vlaamse partijen zoals o.a. de OVLD, "geen liftrechten meer voor kankerpatiënten".

Die klagende buren , tot ze zelf zo'n patiënt zijn ,
of hun naaste familie , zoals: vrouw , kind , pa , ma !!


Ik hoor hier ook 's nacht de lift , moet ik nou gaan klagen ??

Zeer goed nieuws!