In een europa zouden we samen in iedergeval een economische hoofdrolspeler zijn.
Vlaanderen en nederland zijn samen één groot havengebied, het grootste ter wereld.
De voordelen wegen veel zwaarder door dan eventuele nadelen.

Het is weer wat geleden, maar kom.
Wat mij betreft, moet België niet opgegeven worden, maar ik zou ook geen weken gaan huilen mocht het ophouden te bestaan. In het geval van het verdwijnen van België, zie ik een hereniging nog wel zitten, met een overgangsfase, waarbij Vlaanderen nog een tijd van faciliteiten geniet (uitdovend, jawel), en later eventueel wordt geïncorporeerd in het Nederlandse staatsbestel. Ik zou me hier wel bij neer kunnen leggen, hoor.
Een andere mogelijkheid is dat we de BENELUX versterken. Een samenwerking zou geen totale nieuwigheid zijn, bijv. de Verenigde Arabische Emiraten en Maleisië doen het ook al. Zeker om onze invloed te laten gelden als kleine landen is dit belangrijk, en met steun van Nederland is het Nederlands in België mss ook niet slechter af. Wat mij betreft mag de Benelux best een officieel statuut krijgen, in die zin. Of een gemeenschappelijke zetel in de EU...

Eerlijk gezegd is nog dromen over een Benelux eigenlijk louter tijdverlies. Enerzijds is immers gebleken dat de uitbouw van de Benelux door het tegentrekken van de Waalse politici is mislukt, m.a.w. we doen er goed aan die les uit de geschiedenis niet te vergeten. Net zoals de Walen voortdurend Vlaamse initiatieven proberen te dwarsbomen, zo hebben ze dat ook gedaan op Benelux vlak. Het resultaat is dat de Benelux eigenlijk een holle doos werd.

Een holle doos is het zeker geworden sedert de voortschrijdende Europese eenmaking. Immers, de grondslag van de Benelux (nl. economische eenwording) is volledig door de EU overgenomen.

Op taalvlak zie ik echt niet in wat er op Beneluxniveau zou kunnen worden gedaan. Voor het Nederlands bestaat er immers een overkoepelende Nederlands-Vlaamse organisatie, nl. de Taalunie. Het zou mijns inziens goed zijn dit door te trekken naar culturele samenwerking, zodat het louter taalkundige overstegen wordt.

Op EU-niveau lijkt een gezamelijke vertegenwoordiging Nederland-Vlaanderen me veel beter (een min of meer gelijkaardige economie, dus het op elkaar afstemmen van beleidslijnen zou heel nuttig kunnen zijn), daar er met Wallonië teveel verschillen zijn (economisch, sociaal en... niet te vergeten, taalkundig).

De uitgebouwde provinciale structuur lijkt me daarbij het best.

Maar laten we alvast realistisch zijn en zoeken naar gepaste samenwerking binnen de huidige structuren. Zo zullen ook heel wat vooroordelen over elkaar wegvallen die, jammer genoeg, nog steeds onder zowel Nederlanders als Vlamingen leven. Naarmate we elkaar weer beter kennen, zal de mentale afstand die er soms is gauw afnemen. Het voorbeeld van het eengemaakte Duitsland (in de loop van de 19e eeuw) moet ons daarbij een leidraad en inspiratiebron zijn: ongedwongen, langzaam maar zeker naar elkaar toegroeien.

Daar kan ik volmondig mee instemmen.

Aan welke nadelen dacht u?

Als België en Nederland 1 zijn zullen de hollanders er alles aan doen
om de haven van Antwerpen kapotte krijgen
om de haven van Rotterdam te laten groeien.

Wie spreekt er hier nu nog over België!??
Belgie is het verleden, mijn beste. :D

En nu doen de Walen niet anders dan onze haven boycotten.
Kijk alleen al maar naar het NMBS akkoord en je weet genoeg.

Straffen toebak hé?

Concurrentie tussen havensteden zal er altijd zijn.

Of vergeet u gemakkelijkshalve dat Antwerpen ook alles doet om Gent en Zeebrugge te radbraken?

Net zoals het op Vlaams niveau nodig is dat er afspraken worden gemaakt tussen de verschillende havens en hun respectievelijke besturen, zo zal dat niet anders zijn voor een Nederlands-Vlaams bestel.

Uw argument is een niet-argument.

Bewaar ons in godsnaam daarvan! In 1815 heeft men al eens de fout gemaakt niet-Nederlandstalige gewesten in een dergelijke unie te verenigen. Neen, dat geen tweede keer. Liever een confederatie tussen gebieden die taalkundig één zijn en cultureel en sociaal nauw tegen elkaar aanleunen. Wallonië heeft hierin geen plaats. Nederland en Vlaanderen. Laten we het daarbij beperken.

Voor Zeebrugge en Gent zie ik het nut niet van in om die levendig te houden. Zeebrugge is misschien wel nog goed voor de vistvangst maar dat is het ook. En Gent heeft dat zelfs een haven ?! Het zal get voorstellen. Antwerpen heeft wel de nodige faciliteiten en ruimte om uit te breiden. Het is normaal dat Antwerpen wint van de vissershaven Zeebrugge en de ''haven'' van Gent. En die concurrenteie heeft geen negatieve invloed voor Vlaanderen. Misschien heeft de groei van Antwerpen wel het goed gevolg dat Doel van de kaart wordt geveegd.
In Duitsland vegen ze vele dorpen van de kaart omwille van bruinkool.
En hier doen ze kleinzierig over 1 boerengat.
Maar de concurrentie tss Antwerpen en Rotterdam zou wel negatieve gevolgen hebben voor Vlaanderen moest Rotterdam groeien op kap van Antwerpen.

Schrijnend eigenlijk hoe u toont dat u niets over onze havens weet en er maar op los fantaseert. Zeebrugge, een visserstadje? Ooit de containerhaven gezien, die voor containeropslag en -overslag heel belangrijk is? Zeebrugge is trouwens de belangrijkste haven in heel Europa voor de ro-rotrafiek.

Daar waar Antwerpen niet over de nodige ruimte beschikt om uit te breiden, heeft Zeebrugge die problemen helemaal niet. Aan de rechteroever kan de Antwerpse haven immers niet meer uitbreiden.

En Gent. Tja, wat valt er over zoveel onwetendheid te zeggen. Gent kan schepen aan tot 80.000 ton.

Dat hangt ervan af hoe u de zaak bekijkt.

Dat gebeurde dan ook in de tijd van de DDR. U weet wel, het zogenaamde volksdemocratische paradijs...

Helemaal niet noodzakelijk. Misschien groeit Zeebrugge wel op de kap van Rotterdam...

De Vlaamse havens verschepen nu ongeveer 180.000.000 ton, terwijl de Nederlandse het natuurlijk een veel grotere trafiek hebben (325.000.000 ton). Een eengemaakt Nederland-Vlaanderen en een eenduidig havenbeleid (waar de tegenstelling Nederland-Vlaanderen niet bestaat, maar een gezamenlijk beleid zal worden gevoerd), zou ervoor zorgen dat wij het grootste havengebied zullen hebben.

Ik geef toe dat het enigzins van sentimentele aard is.
Ik vrees nl. dat we opnieuw zullen moeten vechten om onze Vlaamse eigenheid te bewaren wanneer we opgaan in een groter geheel.
Mischien is een bondstaat zoals duitsland een mogelijkheid.

Natuurlijk, het hoeft geen eenheidsworst te worden. En de Nederlanders uit het zuiden (Limburg, Noord-Brabant en Zeeuws-Vlaanderen) zullen daar volmondig mee in stemmen.

Nee, dat is niet zo. Oeps... :oops: :wink:

We moeten inderdaad niet veralgemenen, hoewel, als Rotterdammer maak ik voor Amsterdam toch graag een uitzondering. :D

Nee, dat begrijp ik. Ik heb mij voor de tweede keer (eerder al in het rechtse forum) vergist en Vlaanderen gezegd waar ik België bedoel: "maar die delen bij België voegen, dat nooit".

Tja, dat is een probleem in heel Nederland. Al sinds de jaren 70 worden bijna elk jaar gemeentes heringedeeld. Eerst was het om de minigemeentes van 1000 inwoners of minder samen te voegen, maar inmiddels is het een soort beleid geworden om steeds grotere gemeentes te krijgen. Er zijn zelfs al gemeentes voor de tweede keer heringedeeld! De norm is ook verhoogd van 10.000 inwoners in de jaren 70 tot 40.000 inwoners nu. Hoewel steeds wordt gezegd dat het vanwege efficiëntie noodzakelijk is (uit rapporten is al gebleken dat grotere gemeentes helemaal niet efficiënter zijn), speelt het uitschakelen van de steeds sterker wordende lokale partijen volgens mij ook een grote rol. In de landelijke politiek waren alleen de kleine christelijke partijen (SGP, CU) en de SP principieel tegen, nu ook de LPF en Leefbaar Nederland; de andere partijen waren meestal voor, zelfs als een gemeente massaal tegen was. Een goed voorbeeld is de annexatie van Vleuten-de Meern door Utrecht. De gemeenteraad was unaniem tegen, zelfs de grootste partij in Utrecht, Leefbaar Utrecht, was ertegen. Bij een referendum in Vleuten-de Meern, met een vrijwillige opkomst van maarliefst 84%, bleek 98% :!: van de bevolking tegen annexatie. Maar ondanks dat is de herindeling gewoon doorgegaan. Alweer een verklaring voor het enorme verlies van Paars bij de afgelopen Kamerverkiezingen... :D

Dit vind ik toch wel grappig om te lezen. Je schrijft bij onderwerp 'nadelen', maar je noemt juist een voordeel voor Vlaanderen bij samenwerking met Nederland, nl. het einde van de concurrentiestrijd tussen de Rotterdamse en Antwerpse havens. Antwerpen zou daar als tweede haven van Europa enorm veel voordeel van hebben. Even voor de duidelijkheid: Rotterdam werd in 1938 (i.p.v. Londen) de grootste haven van Europa en is sinds 1962 (i.p.v. New York) de grootste haven ter wereld :!: Alleen op het vlak van containeroverslag zijn enkele havens in Oost-Azië inmiddels groter. Jan heeft al het verschil aangegeven tussen Rotterdam en de Vlaamse havens. De Rotterdamse haven heeft gewoon het voordeel niet stroomopwaarts aan een rivier te liggen, maar direct aan zee. Een polderdorpje heeft daar weinig mee te maken, je moest eens weten hoe streng de regels in Nederland zijn.
Antwerpen en Rotterdam hebben er dus alle belang bij niet elkaars concurrenten te hoeven zijn, zodat we samen min of meer het havenmonopolie in Europa krijgen. Geen onaardig vooruitzicht. :)

Dat vind ik een zeer kwalijke ontwikkeling.
In Belgie hebben we dat ook gehad. Dat is volgens mij een van de redenen waarom de burger vervreemd is van de politiek.
Die grootschaligheid vergroot de kloof van de burger met zijn verkozenen.
In Antwerpen heeft men districten in het leven geroepen om die kloof terug kleiner te maken. Volgens mij moet men veel verder gaan en voor elke wijk een volksvertegenwoordiger( uit de eigen wijk!) in het gemeentebestuur laten zetelen. Iemand die onmiddelijk aanspreekbaar is en de belangen van de wijkbewoners behartigd. Verder geredeneerd vind ik dat de gemeenten een vertegenwoordiger moeten hebben in de provincieraad. De provincies moeten een vertegenwoordiging hebben in het parlement. Dit telkens los van partijpolitieke belangen, de belangen van diegenen die men vertegenwoordigd staan voorop.

Wat dus betekent dat men afstapt van het gelaagd politiek landschap en overstapt naar een getrapt systeem waarbij de stuwing uitgaat van de basis. Bestaat zoiets niet min of meer in Zwitserland?

Of dat het in Zwitserland zo werkt weet ik niet, maar ik vind dat de burger best in staat is zichzelf te besturen. Vooral op het laagste niveau, de wijk/gehucht. De bewoners zijn het best geplaatst om hun leefomgeving gezellig en aangenaam in te richten. Ik denk daarbij aan het inrichten van een speelplein, al dan niet bomen planten, enz… Dat zou ook de samenhorigheid bevorderen, iets dat we grotendeels verloren hebben en waar toch vele mensen behoefte aan hebben. Via een lokaal referendum of vergadering zou iemand uit de buurt kunnen aangewezen worden om alles wat te coordineren en de belangen van de wijk te behartigen in de gemeenteraad. Deze afgevaardigde kan ten alle tijden terug gefloten worden bij meerderheid en vervangen worden door een andere.
Op de hogere niveau’s zie ik nog wel plaats voor politieke partijen maar zij zullen hun macht moeten delen met de rechtstreekse vertegenwoordiging van burgers. De politieke partijen moeten meer gezien worden als ‘thinktanks’, dit om de dynamiek en vooruitgang in de samenleving te bevorderen. Hoe hoger het niveau hoe belangrijker de politieke partijen worden. En als laatste kan de burger directe democratie inroepen op alle niveau’s wanneer hij meent dat zijn belangen geschonden worden, ook om afgevaardigden uit politieke partijen rechtstreeks te wraken.
Dus samengevat: een zelfbestuur van burgers, politieke partijen ter ondersteuning en directe democratie als stok achter de deur.
Het is misschien een utopie?

Met die stok achter de deur om te beginnen zou de rest misschien niet eens een utopie zijn...