Gezien ik dit onder andere van een ex-lid van NSV!-Gent heb vernomen (die onder meer om die reden geen lid meer is), betwijfel ik ten zeerste of het hier slechts om roddels gaat. Het ex-lid in kwestie behoort trouwens tot de anti-atlantische en anti-kapitalistische strekking binnen "rechts", dus er kan hier geen sprake zijn van verwarring rond wat nu "links" of "rechts" is.

Ik had het nergens over neoliberalisme. Die term plak jij er op.

Toch liever Links-Nationaal, dan Rechts-Liberaal!

http://aurora.altervista.org/Sinistra.htm

http://gauchenationale.forumactif.com

http://gauchenationale.over-blog.com

;-)

ik gebruikte dat om uw kortzichtige etiket "ongenuanceerd" en "extremistisch" te weerleggen. Dat zijn subjectieve naamkaartjes die ik evengoed ergens anders kan aanhangen, afhankelijk van de maatschappij-analyse die men maakt.

liever rechtsnationaal!

Uiteraard. Maar wanneer de keuze bestaat tussen links-nationaal en rechts-liberaal, dan is links-nationaal vaak te verkiezen.

Touché !

goh, dat zijn zo van die idiote stellingen.

Ik geef met plezier de randgemeenten op voor het bewaren van de etnische identiteit van Europa hoor.


Tenandere, dat rechts-liberalisme staat ons tenminste nog toe om te zeggen en te denken wat we willen, wat niet van die links-"nationale" regimes kan gezegd worden. Nu ja, ik ben dan ook anti-marxist, anderen blijkbaar niet.

?

Waar slaat dat nu weer op?

Vrije meningsuiting staat los van het soort politieke systeem.

Het ging om Metternich's citaten van jou. rechtsnationalisme

het eerste: de idiote keuze tussen links-nationalisme of rechts-liberalisme
stelt zich eenvoudigweg niet.

ten tweede: ik zou wel weten waar ik liever mijn mening had geuit hoor: in het communistische oostblok had mij dat ongetwijfeld een plezierreisje naar Siberië opgeleverd.

ten derde: wel, Metternich, verklaar u eens nader. ik begrijp nog altijd niet wat er zo "touché" aan zou moeten zijn.

in ons land niet. maar wij zijn op dat vlak géen referentie, niet in Europa en niet in de wereld.

Als we citaten uit de context gaan trekken om toch maar het gelijk te behalen, wil ik gerust meespelen hoor. Maar persoonlijk praat ik liever over de inhoud in plaats van mij te verbergen achter nietszeggende zinnen als "dan ben ik blijkbaar de superdemocraat." of mij te verlagen tot gescheld op gelijkgezinde verenigingen in het openbaar .

Dat soort verenigingsfetisjisme hangt mijn voeten bij momenten zwaar uit. Ik wil mij zo efficiënt mogelijk inzetten volgens bepaalde ideologische en strategische overwegingen i.p.v. wild om mij heen te schoppen.

ik stel voor dat u in Gent komt studeren.

Concreet: welk rechts dan?

Bush-rechts? Blair-rechts? Aznar-rechts? Berlusconi-rechts? Merkel-rechts? Leterme-rechts? Sharon-rechts? Fortuyn-rechts? Dewinter-rechts? Dedecker-rechts? Gladio-rechts? CEPIC-rechts? NAVO-rechts? CIA-rechts? Likoed-rechts? Enz.

Of moeten we "pluralistisch rechts" zijn en ze allemaal maar tot onze "familie" rekenen? Nationalisten zijn m.i. vaker verraden door hun rechterzijde dan door hun "linkerzijde".

Zolang nationalisten dat niet beseffen, zullen ze steeds opnieuw de kruiwagen van andere machten en hun agenda zijn. Zoals in Rusland nu de zgn. "oppositie" (lees: o.a. CIA) "patriottisch" moet overkomen door wat gekke, gemanipuleerde nationaal-bolsjewisten met hun vlaggen te laten zwaaien op betogingen...

Laat ons daarom in de eerste plaats "autonoom" en "links noch rechts" zijn, en pas dan - als de omstandigheden ons ertoe dwingen - "links-nationaal".

Vandendriessche-rechts :-D


We zullen die discussie elders wel eens voeren.

Elke ideologie kan ontsporen in ongenuanceerd extremisme. Zowel links als rechts zijn daar vatbaar voor. Eigenlijk beginnen extremen op een gegeven moment zo op elkaar te lijken, dat het bijna onmogelijk is om ze nog echt te definiëren.

In eigen land kun je eveneens voor je mening in de cel belanden als je mening buiten de limieten van de aanvaarde meningsuiting valt. Het enige verschil zit erin dat communisten het aantal aanvaarde meningen veel meer beperkt hebben en dat hun straffen strenger zijn, wat meestal het geval is bij een systeem met een sterke ideologische achtergrond. Het is typisch voor "democratieën" om halfslachtige wetten en halfslachtige straffen te hebben. "Democratie" is een vorm van verval.

Wat "democraten" extreem noemen, is gewoon het hebben van een sterke ideologie en het gebrek aan half-slachtigheid. "Democraten" kennen geen sterke ideologie en zijn daardoor eeuwige twijfelaars en compromissen-sluiters met de ene half-slachtige maatregel na de anderen.

Dat zogenaamde "extreme" ideeën vaak op elkaar beginnen te lijken, heeft te maken met het feit dat zogenaamde "extremisten" eigenlijk gewoon idealisten zijn, en dat die idealen vaak dezelfde voedingsbodem hebben. Wanneer die voedingsbodem gelijk is, leidt dat vaak tot sterk verschillende interpretaties en standpunten, maar zie je bijna steevast opmerkelijke gelijkenissen tussen de kernen van ideologieën, vooral wanneer die ideologieën de tand des tijds hebben doorstaan en dus meer zijn dan puur theoretische visies.

het is natuurlijk zo dat liberaal-democratieën het principe van de vrije meningsuiting inperken, of bepaalde contestatie op al dan niet subtielere wijze beperken, maar dat doet nog niets af van het gegeven dat ik liever hier zit met dat CGKR dan ergens ten velde in Noord-Korea hoor zeg.