Met andere woorden, ik ben niet superieur maar mijn opvattingen wel! :roll:

Ja, als mensen denken dat ze superieur zijn. Personen. Dat leidt tot problemen. Ik had het echter over de waarde van opvattingen, een stelling die trouwens ook de uwe is.

U beschouwt uw opvattingen over staat, religie, abortus... als superieur ten opzichte van de christelijke die ik aanhang.

Ja, een immens verschil. Ik ben als mens en net als ieder mens onvolmaakt, en bijgevolg zeker niet superieur in relatie tot anderen.

Natuurlijk, wie zegt" mijn opvattingen zijn superieur" vormt geen probleem! :roll:
Ik beschouw mijn opvattingen over staat, abortus en religie als uitgangspunt waarop de samenleving zich ordent en daar ben ik het wel maar u niet mee eens, wat iets totaal anders is dan u er nu van probeert te maken om toch maar de focus te verleggen.
We hebben het over u en uw uitspraak.

Maar wat je denkt( en dus verwoordt als mening) zie je wel superieur aan anderen. Dan doet uw "nederigheid" als mens er niet toe, wel uw attitude.

"Ik beschouw mijn opvattingen over ... " en volgt er geen omschrijving. Hoe beschouwt u uw eigen opvattingen?

Beschouwt u ze van dezelfde waarde als de mijne? Is er slechts een verschil in appreciatie en dus niet in waarde?

U maakt weer de fout de persoon als referentie te nemen, terwijl het gaat om een geheel van opvattingen verbonden met een levensbeschouwing.

Ik moet wel erg bedreigend voor u zijn, wanneer u het maar niet kunt laten om alweer persoonlijk te worden.
Ik maak geen fout, maar wijs op de gevolgen van uw stelling, u ziet uw opvattingen ( opgelet Jan, ik gebruik nergens de term persoon) als superieur aan anderen, bijgevolg ziet u uw mening en gedachten als " beter" en ja dat is wel een bedreiging voor wie u niet volgt in uw redeneringen.

Hoe ik mijn opvattingen beschouw staat er al Jan, als ordening voor de samenleving waarmee ik wel en u het niet eens bent.

Beste alice, u maakt er weer iets van wat er totaal niet staat. Meer zelfs, mijn reactie gaat heel de andere kant uit dan wat u ervan maakt. Ik wijs u er juist op dat het niet om de persoon gaat.

Laten we het na deze verduidelijking weer eens hebben over de kern van de zaak: uw appreciatie van een bepaald soort denken. Wij delen niet dezelfde opvattingen. U bent het niet eens met de visie die ik hier uiteenzet. Hoe beschouwt u uw eigen opvattingen dan wel? Hoe wilt u die kwalificatie omschrijven?

Als er volgens u geen kwalitatief verschil is, waar zit dan wel het verschil? Slechts in appreciatie?

Indien u uw opvattingen wel kwalitatief verschillend ziet aan de mijne, dan is daar bijgevolg wel een omschrijving voor te gebruiken.

Het kan nu eenmaal niet het een én het ander zijn. Kwalitatief oordeel heeft zo zijn gevolgen.

Dit is geen kwalitatief oordeel. Wel verwoordt u slechts het doel ervan en dat delen we trouwens. Ook de christelijke opvattingen gaan over "de ordening van en voor de samenleving".

Doelmatigheid. We hadden het echter over kwalificatie.

Alles is extern, van de oude Bijbel tot de moderne wetenschap.
Uit zichzelf weet de massa niks te creëren.

Uw opmerking is onzin. Want niet uw christelijke opvattingen bepalen de ordening van de samenleving maar wel inzichten die daar los van staan.
Zonder die ontkoppeling hadden die inzichten zelfs nooit ontwikkeld kunnen worden en om die ontkoppeling te bereiken, moest het idee dat christelijk gedachtengoed per definitie superieur is worden los gelaten.
Het is dus totale onzin te beweren dat we iets delen.

Ik heb het dan ook nergens over de persoon, u wel. Ik heb het over uw mening namelijk uw vermeende superieure opvattingen en steeds dezelfde vraag stellen in onzinnig. U kreeg uw antwoord al, ik beschouw mijn opvattingen als gelijklopend met waar de samenleving zich op ordent, hoelang blijft u nog bezig met onzinnige opmerkingen?

Neen, beste alice, hier gaat u volledig de mist in. Ook de christelijke visie op mens en maatschappij kunnen de ordening van de samenleving bepalen. Dat gaat dus over de finaliteit.

Het is trouwens heel opmerkelijk dat u nu wel tot een moreel oordeel komt, iets wat u enkele berichten geleden dit ontkende. Blijkbaar is het christelijke gedachtegoed volgens u niet superieur, wat betekent dat er dus andere opvatting wel als superieur neergezet worden. Wat die zijn, geeft u natuurlijk impliciet aan: de uwe.

Neen, lees maar mee. Uw bericht:

Mijn reactie op wat u schreef:

Lopen uw opvattingen gelijk met die waar de Poolse samenleving zich op ordent?

Indien niet, welk oordeel velt u dan over die opvattingen waarop de Poolse samenleving op steunt?

Kom nu niet af met die zogezegde katholieke bescheidenheid.
Als jij iets gelooft dat jij denkt dat juist is; en ik geloof dat niet; dan lijkt het me logisch dat jij vindt dat jij het gelijk aan jouw kant heb, en ik niet. Dus dat jij wel iets beter bent.

Het best kan dat superioriteitsgevoel weergegeven worden in de missionering van destijds. We gaan die wilden eens wat bijbrengen: geloof en beschaving. Ze gaan er veel beter van worden.

De economische uitbuiting is er rechtstreeks (het plunderen en uitbuiten ten voordele van de katholieke kerk) en onrechtstreeks (het meeheulen in hun zog van golddiggers, het oude systeem van mr. de baron die ze arm houdt, en mr. pastoor die ze dom houdt) gevolg van.

Juist, dat zeg ik ook. Je moet er niet van uit gaan dat je superieur bent "a priori", je moet ervan uitgaan dat je superieur bent OMDAT je gaat winnen. Maar niet dat 'winnen vanzelf zal gaan' wat die hoogmoed juist inhoudt.

Als je ervan uit gaat dat je gaat verliezen, dus dat je niet superieur bent, dan is het eigenlijk al direct afgelopen, he. Dan probeer je zelfs niet van te winnen.

Welke waarde hecht u aan uw eigen overtuiging? Waard om anderen ervan te overtuigen?