| Pelgrim |
12 februari 2007 00:06 |
laat ik even kameraad Mandel citeren.
bovendien is het zo dat als de maatschappijen op aandelen formeel de indruk wekken instellingen te zijn die het bezit van de productiemiddelen spreiden, ze in werkelijkheid een belangrijke stap zijn in de richting van de concentratie van kapitaal.
Een kleine aandeelhouder beschouwen als medeeigenaar van een reuzentrust als Microsoft bijvoorbeeld is louter juridische fictie. In werkelijkheid is hij slechts eigenaar van een inkomenstitel.
In ruil voor deze titel heeft hij in de praktijk het vrij beschikkingsrecht over zijn spaargeld aan de grote industriëlen en bankiers afgestaan. De maatschappij op aandelen is dus een versluierde vorm van de onteigening der kleine spaarders, niet in het voordeel van een anonieme kracht, maar ten bate van de grote kapitalisten, die er aldus in slagen om een kapitaalmassa te controleren die hun eigenbezit veruit overtreft.
Bovendien, wat brengen die aandelen van de kleine aandeelhouders op? De meeste zijn gewone werknemers. Die aandelen, waar ze toch een voor hen relatief groot bedrag hebben ingestoken,levert per jaar een winst op dat zelden boven een maandloon uitsteekt. De kleine aandeelhouder weegt helemaal niet op de besluitvorming, waardoor de feitelijke macht over de productiemiddelen zich blijvend beperkt tot de grootste aandeelhouders.
|
