Goe weere |
14 oktober 2008 12:52 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman
(Bericht 3744066)
Een regering heeft het recht als beleidsmaatregel subsidies uit te keren en daar voorwaarden aan te koppelen.
Als ik subsidies wil voor mijn toneelgezelschap, of als ik subsidies wil binnen het kader van duurzame ontwikkeling, dan heeft de overheid daar evengoed het recht toe daar voorwaarden aan te koppelen. De hele essentie van subsidies, is net dat men er voorwaarden aan koppelt om zo zaken die binnen haar beleid passen, te motiveren. Noem jij dat "chantage"? Mij goed, maar dan mag je iedere subsidie "chantage" noemen.
|
Politiek bedrijven is keuzes maken. Het is niet alleen een recht van de politiek om keuzes te maken en dus voorwaarden op te leggen, maar zelfs een plicht. Daarmee is niet gezegd dat de Vlaamse Overheid en/of Anciaux uitgerekend die keuzes moeten maken die ze maken. Het is bovendien het recht van iedereen (pers, oppositiepartijen, individuele burgers, Goe weere) om de keuzes van de overheid te bekritiseren en te argumenteren waarom men dat verkeerde keuzes vindt.
In dit geval zou men bijvoorbeeld kunnen vragen stellen bij het recht van de overheid om zich te bemoeien met de interne structuren van private rechtspersonen en dat als een inmenging in interne aangelegenheden kunnen zien. In het Europees recht betreffende openbare aanbestedingen is dit verbod zelfs expliciet opgenomen. Overheden mogen een overheidsopdracht niet gebruiken om aanbestedende partijen een rechtsvorm of rechtspersoon op te dringen die ze zelf niet willen.
In mijn opvatting is het de politiek die dienstbaar moet zijn aan de noden en behoeftes van de maatschappij, van de burgers en van middenveldorganisaties daarbinnen. Hier heeft men de sterke indruk dat het de burger en het middenveld is dat zich moet plooien naar de noden van de subsidieregels van de overheid. Natuurlijk heeft men steeds het recht om geen subsidie te willen, maar dat is een moeilijke keuze. Alles overziend denk ik dat men hier wel degelijk over chantage en zelfs over machtsmisbruik kan spreken, mede omdat de hele bond, inclusief de aangeslotenen in het Franstalige landsgedeelte, mee onder dwang en tegen hun eigen wil mee moeten marcheren in de regels van een Gemeenschap die niet de hunne is. In het tweetalige landsgedeelte Brussel-Hoofdstad worden clubs bovendien verplicht om een keuze te maken die zij niet willen: of voor de Vlaamse of voor de Franstalige liga, terwijl zij alleen maar voetbal willen spelen met iedereen in hun gemeente die dat wil. Dit gaat wel heel sterk lijken op wat in de VS segregatie werd genoemd. In Zuid-Afrika bekend is geworden onder de naam apartheid.
En dan hebben wij het nog niet eens gehad over de mening van de sporter en de supporter. Ik heb geen aanwijzing dat er een groot maatschappelijk draagvlak is die de scheiding wil. Voor mij moet een goede overheid voldoende terughoudend zijn en niet voor alles en iedereen wil denken en handelen.
|