chomsky vs foucault ?

http://www.youtube.com/watch?v=kawGakdNoT0

Wat Chomsky al eens zei over Foucault en zijn postmoderne gedraverij vond ik grappig.

Chomsky is een kei. Zeker weten.

Hoe dan ook blijft "het" occulte een waardevolle studie voor eender wie een academisch getinte bril wil opzetten om met de realiteit om te gaan.

De gedachten daarachter zijn er te waardevol voor. De wetenschap leert ons dat als iets kwaakt als een eend, er uit ziet als een eend en verder voldoet aan alle eigenschappen die een eend zou moeten hebben: het een eend betreft. In het licht van het occulte kan een eend echter ook een andere gedaante bevatten: die van een symbool, &c --- of gewoon een eend zijn.

De leer, van maar niet beperkt tot Crowley, is aldus een verrijking voor eender welke gegronde, nay, bourgondische levenshouding.

Wie het occulte niet door een bril van empiristische dogmatiek bekijkt, die sinds een dikke 100 jaar geleden door de wetenschap wordt gedragen (met alle voor- en nadelen daarvan) , is Crowley nog interessanter dan dat.

Helaas verlies ik door deze uitspraak veel geloofwaardigheid en word ik gerekend bij de religieuze gekken.

Samen met Russell een van de grootsten dezer eeuw.

Je weet toch dat Moore de slang Glycon "aanbidt" ? Hij heeft er zijn plezier in om iets te aanbidden dat wellicht zo fake als iets is, maar wijst er wel op dat hij gelooft dat alle ideeën in een bepaald opzicht echt zijn.

Qua originele kijk op het occulte - of is het enkel bijgeloof ? - kan dat wel tellen.

Het occulte wordt gezien als hocuspocus en de wetten van de fysica overtreden voor zelfverrijking.
Die definitie is vals.
Crowley zijn definitie vind ik een van de helderste: elke daad die gebeurt door wil.


Moore is van mening dat alles wat in "ideaspace" bestaat, dus alle ideeen die maar kunnen worden bedacht, volkomen echt zijn. Hij schrijft het ook in een bepaald interview, dat wanneer men een bepaald personage construeert, het verder een hijacking doet van hem en hem verplicht om te schrijven.
Ik kan mij daarin vinden, wanneer een (schijnbaar?) imaginair concept leeft met je verbeelding als brandstof.
Verwek iets, en het krijgt een eigen leven. Geen statisch leven, het zal meerdere metamorfoses ondergaan. En net zoals wij leven van zuurstof en nutrienten, zal het concept leven van menselijke fantasie.

Ik denk dat Glycon voor Moore hetzelfde is als Ziggy Stardust voor Bowie: een ander personage die je moet "aandrijven" met je fantasie. Je wordt even gerukt uit de ingereden gedachtesporen.

Hmmm dit is gewoon het woord magie herdefiniëren als elke actie die een bepaald iets ondergaat of uitvoert.
Niet levende voorwerpen kunnen dan zogenaamd ook "magische" handelingen verrichten. Een steen kan bijvoorbeeld van een berg rollen. Volgens deze definitie zou dat dus een "magische" daad zijn.


Gewoon een inzicht in het psychologische mechanisme van schuldgevoelens. Elke religie, sekte hanteert dit. De christenen en moslims gebruikte dit mechanisme voor seksualiteit. Seksualiteit was een taboe. Gevolg was dat zij veel meer dan andere mensen bezig waren met seksualiteit en de kerk veel meer volgelingen kreeg (ga en vermenigvuldig u).
Wanneer je iets van iemand gedaan wil krijgen volstaat het om hem bewust te maken van het tegendeel. (ik ben wel vergeten van wie dit is)

En over auto writing:

http://en.wikipedia.org/wiki/Automatic_writing

Heeft dus niets te maken met een Egyptische entiteit (ben zijn naam vergeten)
die Crowley zou geïnspireerd hebben.

En iets zegt mij dat sommige zogenaamde "heilige boeken" ook op die manier ontstaan zijn.

De grot van Plato en het verschil tussen de waargenomen wereld en de werkelijke wereld.
Het verschil tussen wat wij ons bijvoorbeeld aanzien als een boom en het "ware" concept van de "boomheid".

Een steen heeft geen wil, en zeker geen Wil.



En het tweede deel, jij maakt er een iets andere interpretatie van dan mij. Het gaat in feite over meditatie hier, en niet over schuldgevoelens. De techniek van het niet-denken impliceert dat men moet stoppen met denken, en niet constant zitten denken: ik mag niet denken, ik mag niet denken, ik mag niet denken.
Een analogon is ook: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Game_(mind_game)

Isis? Horus?

Definieer "wil".

Als je de Deterministische definitie hanteert behoort die steen die van de berg rolt hier ook toe.

Echter wanneer je de definitie van vrije wil hanteert ben je beperkt tot de levende wezens die hun acties kunnen aanpassen onder invloed van een mentaal proces dat niet is ingegeven volgens genetische aanleg.
Dus hoe zou jij die definitie inpassen in het verhaal van de aardappel en magie?


Krijg je zoiezo een paradox. Het "niet denken" zorgt voor denken bewust of onbewust.

Aiwass

Het concept Wil is nonlineair en ook niet deterministisch. In feite maakt het niet uit of het deterministisch is of niet. Het is een drijvende kracht, meer niet. Ik onderscheid dan ook wil en Wil.



Het niet denken zorgt niet voor denken. Heb je ervaring met meditatie?

In thelema gaat de wil (zonder hoofdletter) gepaard met intentie. De steen die valt is dus geen magische handeling want de steen heeft geen voorafgaande intentie om te vallen.

De Wil (met hoofdletter) is echter een concept dat, imho, bijna gelijk is aan de Tao. Het zou mij niet verbazen moest dat overgenomen zijn uit het taoisme.

That's the one.

Dat is een zeer zeer vage definitie. Is die kracht materialistisch of mentaal/spiritueel?

Nee niet echt. Ik weet wel iets over de bewuste en onbewuste denkprocessen in het menselijke brein.