Wat als je je dagelijkse taken alleen maar aankan door het nemen van bv rilatine?
Ik denk niet dat jij omgang hebt met een echte ADHDer, zij worden rustig en kunnen zich juist concentreren door rilatine. Zonder kunnen ze geen 10 sec gefocust blijven en zijn met 10 zaken gelijktijdig bezig.
Van de zes kinderen heb ik er één met ADHD tussen hij is nu 15. Ik weet waarover ik praat hoor, bovendien kickt hij nog op gevaarlijke situaties. Heb hier een dochtertje van drie ook nog rondlopen, hem alleen laten met de kleinste zonder dat hij zijn pil genomen heeft is onmogelijk, hij kan er verschrikkelijk lief met zijn, maar kan haar ook pesten, haar in gevaarlijke situaties manuvreren enz.
Die jongen is op elke school buitengegooid, op een vriendelijke manier verzocht om volgend jaar een andere school te zoeken die meer aangepast is aan hem enz. Waarom? Hij bracht andere kinderen zogezegd in gevaar door zijn gedrag.(vechten nadat hij gepest werd)
Door zijn rilatine (neemt hij nu ongeveer 3 jaar) is zijn gedrag zo goed als normaal te noemen en kan hij nog steeds naar een normale school gaan en een normaal diploma behalen en een toekomst opbouwen. Zijn studie resultaten zijn gewoon een goed gemiddelde.
Zonder rilatine echter, ik mag er niet aan denken.
PS. Bij hem is ADHD vastgesteld na 3 maanden intensief onderzoek, en niet snel door een huisdokter, hij is hiervoor ook in behandeling bij een kinderspychiater.
Ik geef me normaal niet zo bloot, maar door al die onzin van "ik neem geen pillen, ze zijn niet goed" enzo, wil ik reageren en zeggen zonder die pillen is voor sommige mensen het leven een hel. En dat er misbruik van gemaakt wordt dat zal wel zo zijn, maar het gaat over diegenen die ze echt nodig hebben, en niet over studenten die rilatine nemen om wakker te blijven tijden de examenperiode (het is tenslotte speed).

http://www.zitstil.be/zitstil/

der zijn mensen die het nodig hebben om enigzins normaal te kunnen functioneren. Maar een stijging van >70% op slechts enkele jaren tijd is niet meer normaal.

20 jaar geleden misschien.

je bedoelt betere concentratievermogen en betere schoolresulaten (en dus zelfbeeld) , of kunnen slapen, of...

allee, de laatste hype in farmaland is oncologie, ook uitgevonden zeker?

Hoomer,

Om te nuanceren: ik kan best begrijpen dat er mensen zijn die zonder zulke middelen geen normaal leven zouden kunnen hebben. Misschien spiegel ik ze teveel op mijzelf. Ik was vroeger zo onhandelbaar dat er een krantenartikel over mij te vinden is als men mijn naam op Google intikt. En ik heb voornamelijk zelf moeten leren hoe mijzelf in toom te houden.
Maar ik zie nogal veel ouders die er niet zo mee omgaan zoals jij. Ze laten hun kinderen rilatine nemen om de opvoedingstaak te vergemakkelijken en de punten op te krikken.
Dat is geen samenzweringstheorie, maar iets wat ik waarneem in mijn omgeving en wat andere mensen die ik ken ook hebben geobserveerd.

Zelf heb ik eens een rilatineaanvraag gedaan bij een dokter. Ik kreeg het redelijk snel. Anderen nog sneller: ik ken iemand die gewoon van de huisdokter een voorschrift kreeg. Hoe legaal dat is, weet ik niet.

En tenslotte, wetend dat de pharma een commercieel gedreven mechanisme is, krijg ik er uiteraard bedenkingen bij. Er zitten geen engeltjes in de pharma, maar economen. Het is niet dat ze gewillig snode plannetjes bedenken (of misschien wel, wie weet) maar ze stemmen zich nog steeds af op de markt.
Dus ik vraag mij regematig af in hoeverre men iets kan vertrouwen waarvoor je gezondheid een marktfactor is.

Nu de cliche vraag: hoe komt die stijging daar?

Een draai om de oren kan ook wonderen doen.

Zo lang je kind niet begrijpt wat het verkeerd doet, komen daar geen wonderen van.
Enkel verbittering.

om redenen die je zelf al hebt aangehaald. "Moeilijke" kinderen-hulpmiddel bij het opvoeden-druk zijn.
Ik vergelijk het met antibiotica: vroeger werd dat ook te pas en te onpas lichtzinnig voorgeschreven, tegenwoordig wordt er al iets rationeler mee omgegaan. Hetzelfde zou moeten gebeuren met dergelijke amfetamine-derivaten. Nu wordt het nog te vaak als gemakkelijkheidsoplossing gevraagd door de ouders zelf. En buigt de arts te gemakkelijk voor de wil van de klant (euh patient)

U weet echt niet waarover u spreekt.

De loonzaamheid voor de pharma is volgens mij ook een factor die een rol speelt. Rilatine wordt gepresenteerd als een wondermiddel, tenminste heb ik die indruk.

Overigens: kunnen bacterien resistentie ontwikkelen tegen antibiotica?

Gij zijt er zo ene die klaagt dat de jeugd geweldadiger wordt zeker? :-)

het is dan ook een wondermiddel, maar in die specifieke ADHD gevallen. En dat is maar een fractie van populatie die het geneesmiddel inneemt.

En elk farmabedrijf presenteert zijn geneesmiddel als wondermiddel bij de arts.


misschien eens vragen aan MRSA?

jij lost handicaps op met een draai om de oren?

Dag nyn!

Ier se, onze johan!

Ik los ongehoorzaamheid op met straffen, niet met pilletjes en knuffelmethodes.

Ik begreep op het moment dat mijn ouders lastig waren op mij ook niet altijd goed waarom maar ik had na enige tijd wel door wat wel en niet mocht. Als kind moet ge niet altijd weten 'waarom' iets zo is en niet anders.

De jeugd is niet gewelddadiger dan vroeger, ze heeft geen respect meer en weet toch dat ze met de zachte hand wordt aangepakt. Af en toe een tik doet vaak meer wonderen op lange termijn dan een pilletje hier en een psychiater daar.

er zijn massa's studies over ADHD die neuro(psycho)logische deficiten aantonen.
je kan evengoed een lamme een draai geven omdat hij niet gehoorzaamt op je bevel 'loop!'.

Ja.

En ze gaan vooral beseffen waarom hetgeen ze niet mogen doen, verkeerd is.

Het enige wat ze beseffen is dat ze iets wat ze leuk vinden niet mogen doen omdat papa anders de Harde Aanpak™ gaat hanteren.
Het kind zal de ouders zien als een hinder voor deze activiteit, en, als het sterk genoeg is, toch een manier zoeken om de activiteit te kunnen uitoefenen. In het andere geval breekt het.

Het zijn vooral cliche's in werking hier. De linkiewinke-aanpak tegen de goede oude aanpak van vroeger. En het is niet dat er bewijzen zijn dat het laatste werkt. Een antiroutine is een antiroutine.

Ik ken zo'n ouders, die kinderen hebben die... anders zijn. De mama en de papa zijn wat stijfjes en hebben geen zin om zich in te leven in het kind. Het kind is raar en moet dringend normaal zijn. Het kind begrijpt niet wat er aan de hand is en wat het verkeerd doet.
Maar het kind krijgt ingemept dat het bepaalde dingen niet mag doen. Waarom? Dat weet het nooit.


Dat is de vraag die ik nooit beantwoord heb gezien van voorstanders van opvoeding a la Boerenverstand. Welk nut heeft opvoeding als je niet aan je kind uitlegt waarom iets fout is?
Of wil je het gewoon makkelijk voor jezelf maken?