JP Coen |
20 april 2009 11:59 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Ludwig Caluwé
(Bericht 4058597)
Uiteraard hebben heersers hun grenzen getrokken en hebben ze nadien verschillende gebieden met een opgelegd beleid tot staten gehomogeniseerd. Ondertussen zijn we echter wel democratieën geworden. Als België een probleem geworden is, is het juist door de democratische emancipatie van de Vlamingen.
Dat ik wat aarzelend ben gaan staan ten aanzien van de groot-nederlandse gedachte, komt juist doordat ik er wat teveel ontgoochelingen mee heb opgelopen en zelf sterk ondervind dat de kloof langs beide kanten dieper is dan men op het eerste zicht denkt. Ik doe er zelf veel aan om de kloof zo klein mogelijk te maken. Ik ben immers ook fractieleider van de Christendemocraten in het Beneluxparlement (blijkbaar ben ik voor de Nederlanders dan toch wel een aanvaardbare Belg) en voorzitter van het overleg tussen Vlaamse en Nederlandse Christendemocraten mbt de Scheldeverdieping. Ik woon trouwens zelf in Essen op 100m. van de grens, en sommige van mijn beste vrienden zijn Nederlanders, net als een groot deel van mijn aangetrouwde familie. Maar ik heb in mijn strijd al veel ontgoochelingen opgelopen. Ik stel enerzijds langs Vlaamse zijde vast dat mijn hollandofilie lang niet gedeeld wordt, en langs Nederlandse zijde bestaat er vooral grote onverschilligheid. Men houdt wel toespraken over de Beneluxgedachte en men weet wel dat onze gezamenlijke economie tot de G8 behoort, sterker dan Italië en Canada, maar als de Nederlanders door Sarkozy meegetroond worden naar de G20 zijn ze blij als het kleinste kind en vergeten ze prompt de Benelux.
|
Nederland heeft de afgelopen decennia vooral politieke conflicten met Belgie gehad ,zeker onder Verhofstadt.
Belgie is een Latijns land en Nederland is meer Atlantisch en Scandinavisch gericht.Dus dat past niet bij elkaar.
Misschien als Vlaanderen in de toekomst meer zelfstandig gaat worden, dat dan de verhouding Nederland -Vlaanderen wel beter zal worden.
|