Leven we in een meritocratie? Als je het juiste diploma hebt, dan krijg je de beste job, ligt de wereld aan je voeten, dus studeren maar? Ik geloof daar niks van. De beste jobs zijn al gereserveerd, er zijn er bitter weinig en degenen die ze krijgen, kopen gewoon hun diploma, niet van het Internet, maar van de beste universiteiten in de wereld, waar de slaagkansen heel hoog zijn, als je er binnen geraakt!

Voor de rest van ons heeft het onderwijs een andere doelstelling. Het onderwijs leert ons namelijk dat we niks kunnen doen zonder eerst langs de school of de unief langs geweest te zijn. Daarom denken we dat we een ingenieur nodig hebben om een radio te maken, een dokter om ons te zeggen of we ziek of gezond zijn, een advocaat om onze rechten te verdedigen, enz. Met andere woorden we worden betutteld tot in het oneindige totdat we er diep van overtuigd zijn dat we zelf niks kunnen en voor om het even wat iemand nodig hebben die daarvoor gestudeerd heeft!

En wij onnozelaars zitten dan nog te discuteren over strengere examens, toelatingsproeven, enz. Terwijl de beul de strop rond onze nek hangt, zitten wij te discuteren over de kleur en de dikte van het touw!

Ja, want ongeschoolden kunnen echt wel een radio maken.

lol

misschien hebben we afgestudeerden nodig die ons zeggen voor wie we moeten stemmen of welke boekskes we moeten lezen.

dan zal't beter gaan

Den Noesten Arbeyder weet alles beter, met zijn boerenverstand zal hij de verwaande academici verslaan!!!1

Van mij moogt ge zelf wel bepalen of ge ziek of gezond zijt. Ge moogt zelfs zelf voor dokter spelen en na een serieuze, diepgaande investigoogle uweigen behandelen met allerhande natuurlijke middeltjes. Als ze dan niet blijken te werken staan we gaarne klaar om de gevolgen ervan ook te behandelen

Dat is wel verleden tijd. Hoger onderwijs gaat gesubsidieerd worden �* rato van uitgereikte diploma's. Kortom iedereen een eind-pamper-diploma zodat ze waardeloos worden en de werkgever zijn eigen ingangsproef gaat organiseren.
Dus een aantal eindgediplomeerden gefrustreerd met een waardeloos eindiploma. Het wordt dus een duur systeem. Beter bij de start de helft "kuisen" , dan kunnen ze nog iets anders studeren of gaan werken of volwassenenonderwijs. Dat het oude systeem nog het beste was , daar komen we binnen 20 jaar wel achter na een rits eindeloze studies. Die van pol&soc moeten ook werk hebben.

En mag het publiek voortaan ook de gevolgen van het medisch behandelen weten, zowel bij success als falen (v.b. chirurgische ingrepen) i.p.v. dat deze gegevens angstvallig door de ziekenhuizen geheim worden gehouden?

Ik blijf erbij, ingangsexamens is een no-go.

En ja, hoger onderwijs begint zwaar af te takelen. Ik weet er alles van. Ik zal mij verder inhouden om geen ban te krijgen.

Ik pleit niet voor een ingangsexamen. Gewoon bij eerste zit zware kuis met nog wat opraapwerk in tweede zit en met deze studenten ga je naar een einddiploma.
Gisteren nog gehoord , dat je bijna een doctoraat bij 3 pakjes Becel krijgt , bij wijze van spreken.
In een niet nader te noemen hogeschool protest van de studenten, zij willen gewoon les , en geen 788 "trek uw plan"-project.
samengevat : hollandse toestanden

Die conceptjes zijn de reden dat een zeer goede vriendin van mij nooit is gaan lesgeven.

Het is een richting om mensen die in feite geen universitaire studies aankunnen toch een universitair diploma te geven. Om dit diploma uiteindelijk te ontvangen bestaan er weinig eisen waaraan voldaan moet worden. Op uwe stoel blijven zitten is voldoende. De toekomstmogelijkheden zijn : Cafébaas worden of frietenbakker in de Mc Donalds. De universiteiten trekken er zich weinig van aan dat het diploma de facto waardeloos is, ze krijgen immers tussenkomsten van de staat per afgeleverd diploma. dat er daar een pak waardeloze tussen zitten zal hun bijgevolg worst wezen. Ik wil hier niemand mee kwetsen , maar dit is de realiteit

De kwaliteit van het onderwijs gaat zienderogen achteruit. Mijn zoon zit in de eerste latijnse en als ik de te verwerken stof vergelijk met deze van ca. 30 jaar geleden dan is hetgeen nu verwerkt moet worden om te lachen. Hij gaat nogtans naar een school met een zekere reputatie. Ik veronderstel dat dezelfde tendenzen zich afspelen met betrekking tot studies van universitair niveau. De verhalen die ik hoor zijn zeer verontrustend. Het wordt tijd de universiteiten te financieren naar hun werking en internationale faam en niet in functie van het aantal afgeleverde diploma's. , zoals men blijkbaar van plan is.

Om je een idee te geven: logica is afgeschaft in rechten, filosofie is inbeperkt.

Geneeskunde in UA krijgt geen exacte wetenschappen meer in't eerste jaar.

Wederom: ik hou mij in om geen ban te krijgen. Moest de revolutie ooit uitbreken, hoop ik dat de verantwoordelijken zullen boeten.

Mijn zoon is 13 mijn oudste dochter 12. Ik heb nog een dochter van 2. Als de tendens zich doorzet, geeft ik mijn jongste dochter zelf onderwijs en gaat ze niet naar school, ge leert er toch nagenoeg niets meer. Minimale prestaties zijn de norm geworden.

Ik ben te huren voor bijles wiskunde voor een zacht prijsje. Ik ben competent.

Ik ben voorstander van een niveau-bepalend ingangsexamen. Niet zoals in de prestigieuze scholen in Frankrijk waar het een wedstrijd is (die trouwens getrukeerd is) om de 40 goeie plaatsjes vast te pakken. Maar wel een minimum niveau garanderen met een toelatingsexamen. Ik heb het in de tijd een stommiteit gevonden om het toelatingsexamen voor burgerlijk af te schaffen.

Ik heb hier verschillende redenen voor.
- de eerste reden is een respect voor de student. Je moet die beter in 't begin vertellen dat het niet gaat lukken, of dat het toch wel heel moeilijk gaat worden. Studenten die het niet aankunnen, van 1ste jaar zus naar 1ste jaar zo laten gaan, heeft geen zin. Een jaar geneeskunde, als dat niet lukt, een jaar farmacie, als dat niet lukt, een jaar biologie, als dat niet lukt, een jaar hogeschool laborant... Ik heb zo een paar van die eeuwige eerste-kanners gezien. Beter direct nee zeggen.

- de tweede reden ligt hem in de kwaliteit van het eerste-jaar onderwijs. Je kan me vertellen wat je wil, het onderwijs niveau wordt bepaald door het gemiddelde niveau van de klas. Als dat achteruit gaat omdat er teveel mensen bij zitten die niet kunnen volgen, domme vragen stellen, of hun sandwich komen opeten in de klas en moppen vertellen, dat is enkel maar storend en niveau-verlagend.

- de derde reden ligt hem in een lange-termijn politiek. "Het kaf van het koren scheiden" in het eerste jaar is een aanpak die met sommige ideologieen botst, en dan gaat men stijgeren over de "onefficientie" van het onderwijs in het eerste jaar, de "hoge faalkans", en zovoort en is het de schuld van de proffen dat er zoveel gebuisd worden. Als men bovendien van "slaagkans" ook nog eens een publicitaire factor gaat maken, dan kan men maar een ding doen: het niveau in het eerste jaar wat laten zakken, om er meer door te laten. En dan is het probleem verplaatst naar het tweede jaar. En hoe verder je mensen laat komen, hoe moeilijker (en oneconomischer en onethischer) het wordt om ze nog af te schuiven. Je kan iemand niet 2 of 3 jaar aan 't lijntje houden om dan uiteindelijk te zeggen "nee, uiteindelijk ben je niet goed genoeg".
Met andere woorden: lager toegangsniveau zal op den duur de hele studierichting omlaag halen. Dat is wat er gebeurt trouwens.

Ik weet wel dat hierdoor een aantal uitzonderingen uit de boot vallen: zij die de verkeerde humaniora richting hebben gekozen en zo. En die, als ze sterk gemotiveerd zijn, inderdaad wel zouden kunnen slagen.
Voor burgerlijk was er destijds een "nulde jaar", een voorbereidingsjaar op het toegangsexamen. Da's wel inderdaad een jaar "verloren". 1 enkel jaar. Voor een paar uitzonderingen.

Het zou ook het niveau van de humaniora omhoog halen. Ik herinnerde mij destijds dat in de Wetenschappelijke A waarin ik zat, het "ingangsexamen burgerlijk" zo ongeveer het doel van de wiskundeleraar was.

Het is in de menselijke natuur om het zich altijd maar wat gemakkelijker te maken, en als je niveau wil behouden, moet je ergens harde strepen trekken.

Niet akkoord.

Ik doe burgerlijk, en kan het goed aan. Doe de richting echt graag.

Maar ik kom uit een talenrichting, en toen ik in september de ingangsexamens van vroeger maakte, faalde ik telkens.
Ik pikte alles op tijdens het jaar. Ja, het was hard, en ja, ik had buizen.

Maar ik ben er.

wat mij stoort aan het onderwijs is dat degenen die goed zijn in examens maken, hoger ingeschat worden dan mensen die het in de praktijk beter kunnen omzetten. een examen is een momentopname, een test of je op dezelfde manier de leerstof bekijkt als de examinator.
uiteraard moet je op een gegeven moment zo'n examen afleggen, je moet ergens kunnen testen. maar voor mij is het niet zaligmakend.

als je op die basis gaat beslissen of iemand een bepaalde studie mag volgen, ga je volgens mij veel talent wegsmijten.

Juist ja. Jij bent een van die uitzonderingen. Misschien is 't eerste jaar trouwens achteruit gegaan ondertussen (in vergelijking met toen er wel zo een examen was). Ik herinner me dat de algemene indruk toch wel was dat dat ingangsexamen een lachtertje was met wat je reeds in oktober op je boterham kreeg. De prof analyse ging er immers van uit dat wat je voor je examen moest kennen, parate kennis was, en pikte vandaar in.

Misschien pikt men nu lager in om mensen die die kennis niet paraat hebben, mee te nemen, wat wil zeggen dat men de eerste 3 maand of zo herhaalt van wat je in de humaniora verondersteld werd te zien, ik weet niet ?

U hebt gelijk. Bepaalde mensen worden beter onmiddellijk met de neus op de feiten geduwd. een 3-de, 4-de 5-de kans is niet nodig. Vrienden van ons zitten met een 27 jarige zoon , die vanalles geprobeerd heeft en uiteindelijk zonder diploma is gaan werken en dit ondanks de duidelijke normering naar beneden toe; het heeft hen veel geld gekost. Maar wat wil u hasj roken was zijn hobby ,naast het verzetten van enorme hoeveelheden bier . Ik ben nog naar een streng college geweest. Goed voor de opbouw van het karakter. En zoals u zegt : het niveau van het humaniora dient terug flink opgetrokken te worden als we zo de normen blijven verlagen stelt het op den duur niets meer voor.