Indien Vlaanderen op een democratische, pacifistische en parlementaire manier zijn onafhankelijkheid behaalt, dan moet elke rechtgeaarde democratie Vlaanderen daarin steunen.

Goed idee :-)

Al zou het natuurlijk moeilijk zijn om met de verschillende lidstaten dan af te spreken welke zaken "federaal" in Europa geregeld moeten worden.

De problemen die een onafhankelijk Vlaanderen schept zijn veelvuldig en ingewikkeld, we buigen ons nu alleen maar over de vraag hoe... een gewone meerderheid in het vlaamse parlement is duidelijk :alleen Vlaanderen heeft nog bevoegdheden in het Brusselse Gewest worden die gewoon opgegeven
(het Nederlandstalig onderwijs bvb) - zijn er kansen voor gemeentes met franstalige meerder- of minderheden om "niet mee te doen" ?

Of zou het toch beter zijn om de "splitsing" te voltrekken zonder een éénzijdige onafhankelijkheidsverklaring maar na onderhandelingen met Brussel/Wallonië/Duitstalige gemeenschap...

Ja ik geloof daar echt in. En als jij het nog niet kan geloven moet je gewoon eens in je bovenstaande zin Vlaanderen vervangen door België en dan de vraag proberen te beantwoorden.

Dat weet ik niet, hoor. Volgens mij is een eenzijdige onafhankelijkheidsverklaring wel degelijk de beste (en mss wel de enige) manier om onafhankelijkheid te bekomen. Natuurlijk kan je daarna nog onderhandelen met de Franstaligen en met Brussel over zaken die je nog samen wil regelen (oa voor Brussel zelf is het zeer voordelig om een aantal zaken nog steeds samen met Vlaanderen te regelen, al is het maar uit financiële overwegingen). Indien je gaat onderhandelen voordat je de onafhankelijkheid uitroept, zouden die onderhandelingen gewoon nooit mogelijk zijn, of ze zouden over heel andere zaken gaan (nl over de onafhankelijkheid zelf, niet over het regelen van de zaken na de onafhankelijkheid).

Ja. Mag ik hierbij referen naar een lezing van John Laughland: “Independence for Flanders – good for democracy, good for Europe”

http://www.splits.be/files/2007.11.2...0Laughland.pdf

Blij met het vinden van "een europese context".. er zijn immers veel federale staten of staten op weg naar een federalisme in Europa & in dat verband is wat we hier doen een interessant gegeven voor die landen, die uit de aard van de zaak zich in feite niet kunnen permitteren totaal afzijdig te blijven.

- er is een weg van totale verbrokkeling (het occitaanse, oic land, bretoense, corsikaanse, Padaanse, beierse, rijnlandse, saksiische, welshe, schotse, friese, kaschoebische, lapse...

- er de weg van de vereniging van "goede buren" zoals slowaken, Polen en Litauers ; Beneluxers , Denen, Zweden en Finnen Portugezen en Basken, Catalanen en Castillianen.

- Er is de weg van diverse samenwerkingsvormen die in wezen "buitenstatelijk" blijven Grensagglomeraties zoals Maastricht, Rijsel, Gorizia... eurregio's met eigen bevoegdheden wars van het feit dat er in feite staatsgrenzen doorheen lopen. Dit is een weg met grotere gemeentelijke bevoegdheden in het kader van federaties die zelfs niet tot dezelfde staat moeten behoren.

Feit is wel dat in ieder geval verscheidene Staten als koepel/federatie/confederatie hun bevoegdheden zullen uitgehold zien, waarbij een vereniging met naburige of een totale overdracht aan de EU gremia niet zomaar uit de lucht komt te vallen.

Eigenlijk is het dood simpel.

In al die jaren dat we samen met Wallonië België vormden hebben we het nooit eens kunnen worden over wat dan ook. Steeds is het allerbeste dat uit de bus is gekomen een halfbakken compromis gebleken waarbij we altijd dieper in ons eigen vel hebben moeten snijden.

Wanneer het uit elkaar gaan het tegenovergestelde betekend van het samenzijn zou het al dan niet overeenkomen ook het tegenovergestelde moeten zijn dan voordien, dus zou dat betekenen dat we eindelijk eens wel overeen zouden kunnen komen met de Franstalige kant en tot een scheiding met gemeenschappelijke toestemming komen met een eerlijke boedelscheiding en zonder alimentatie verplichtingen.

Als dat even zou kunnen mogen ze er nog een gemeenschappelijke feestdag van maken.;-)

Een land waarvan de hoofdstad in het buitenland ligt dus. :roll: Waar een groot deel van de Vlaamse ambtenaren in het buitenland wonen. Ze zullen het graag horen daar in Brussel.

Dank voor de link. Heb hem met veel interesse gelezen. Al weet ik niet of het niet toetreden tot de EU wel zo opportuun zou zijn voor Vlaanderen...

Vergeet vooral af en toe niet om ook eens verder na te denken. Mogelijk antwoord hierop was bijvoorbeeld: Trek de Vlaamse ambtenaren en al zijn instellingen tesamen met zijn centjes weg uit Brussel.

Even ter verduidelijking, voor mij is Brussel nog steeds onlosmakelijk verbonden met Vlaanderen... maar de tijd moet maar eens voorbij zijn dat Brussel op dergelijke simplistische wijze misbruikt wordt om de Vlaamse vrijheid te fnuiken.

In geval van een eenzijdige onafhankelijkheidsverklaring zal Vlaanderen inderdaad een nieuwe hoofdstad moeten zoeken. En ik denk dat ze dat nog veel minder graag zouden horen in Brussel. ;-)
Tenzij er na de onafhankelijkheidsverklaring afspraken met Brussel gemaakt kunnen worden, natuurlijk.

Helemaal mee eens.

ik ook.

Nederland zal Vlaanderen zeker steunen.
In de ogen van Nederland, is dit na 400 jaar, eindelijk gerechtigheid.
Eindelijk de vrijheid voor de Zuid Nederlanders ,verlost van vreemde overheersers ,na de mislukkingen in 1586 en 1830.

Allez zeg, ik dacht dat er ieder jaar evenveel verjaardagen waren. Het is toch ieder jaar één keer den elfste november .... (of zijt gij het domme blondje dat het leuk vindt dat ze toevallig op dezelfde dag geboren is als haar verjaardag ...)

swat, da's maar voor de lol hoor.


Hebt ge in uw kweeste naar parallellen ook eens nagegaan of bij het ontstaan van B. een referendum gehouden werd; of een meerderheid in een parlement ??

Wat betreft een mooi georganizeerd plan om van de huidige toestand te evolueren naar de gewenste onafhankelijkheid: dat bestaat niet.
Zo werkt dat niet.
Politiek is geen wetenschappelijk proses; het is geen objektieve wetenschap.
Eer het omgekeerde.
Er mag niets uitlekken van een plan, of het wordt juist onmogelijk gemaakt.
Anderzijds komen regelmatig opportuniteiten die handig uitgespeeld moeten worden. vb. de federale staatschuld nu


Iedere fatsoenlijke Vlaming en ieder fatsoenlijk mens zou zeer duaal moeten staan tegenover grenzen.
In wezen zijn grenzen foei. Ze verdelen in plaats van te verenigen.
Maar toch kunnen we niet zonder. Het zijn gewoonweg psichische en fisische steunpilaren. Zowel binnen je eigen persoonlijkheid heb je grenzen nodig, binnen je gezin, ... er moeten nu eenmaal dinges georganizeerd worden zoals gemeentes, en de nodige nivo's daarboven ... tot en met een VN.

Brussel, kan natuurlijk als stadstaat een confederatie aangaan met Vlaanderen.

Hoeveel jaren wil je voor die onderhandeling uittrekken?

Eigenlijk zijn er best wel wat opties op de vraag wat met Brussel. Feit is dat we vanuit Vlaanderen ons beste, al dan niet taktisch, beentje zullen moeten voorzetten om de Brusselse neuzen in onze richting te krijgen. Wat we, indien we de democratie respecteren, jammerlijk genoeg dankzij overdreven participationisme uit het verleden wel moeten aanvaarden is dat Brussel een entiteit an sich is die derhalve uiteindelijk zelf zal kiezen waarheen.

De link werkt blijkbaar niet - maar ik ben op diverse artikels van de man gestuit in het blad "Brussels Journal" de spreekbuis van de conservatieve europeaan
(Conservative Party en LDD en diverse andere eurosceptische conservatieven)
Ik ben zeer benieuws wat deze mensen gaan doen na de komende conservatieve verkiezingsoverwinning in het VK & of ze de Schotse, Ulsteriaanse en Welshe onafhankelijkheid een even warm hart toedragen als de vlaamse. Of meten ze met verschillende maten en gewichten ? (pun intended)