Ik ventileer dat uit jouw zinsnede

"Concurrentie is hier erg belangrijk. Voor niet-duurzame producten kunt ge niet dezelfde prijs vragen als voor duurzame producten. Dus als er concurrenten zijn die wel duurzame producten produceren, dan gaan zij meer verkopen dan u en gade gij failliet gaan."

Je stelt hier toch dat niet duurzame productie tot een failissement leidt, niet dan ?

Ja en dat is volledig tegengesteld aan jouw conclusie:

En wat gaan de gefailleerden dan doen ? Ook duurzaam produceren ?

Liefst produceren zo duurzaam voor ze failliet gaan.

Je bedoelt dan uiteindelijk dat ze zoveel mogelijk winst moeten maken om finaal de werkloosheid te kunnen financieren ? Lijkt me logisch dan.

Nee, ik bedoel dat ze zoveel mogelijk winst willen maken omdat ze graag winst hebben.

Is er dan wel genoeg geld hiervoor ?

Je vermits de basis van winst de waarde van geproduceerde goederen is en niet de hoeveelheid geld.

Leuk, dan zou er geen schuld zijn. Begrijpt politiek dan niets van economie ?

Klopt. Als je productie waardevol genoeg is zodat je er het geleend bedrag en interest mee kan terugbetalen, dan heb je geen schuld meer.

Natuurlijk, als je helemaal niets produceert (zoals overheden) dan heb je een probleem.

Tenzij je erover nadenkt, niet ?

Een probleem is een geschenk, niet waar ? Je kan toch ook rekenen ? Waar zie je het probleem dan ?

K (kapitaalverstrekker)

M x V = P x T

S (schuldenaar)

Derhalve, de bank speelt de tussenpersoon tussen de kapitaalverstrekker en de schuldenaar, het geld van de schuldenaar gaat terug in het normale circuit. Op dat moment ontstaat er een virtueel getal bij K en S. Om welke reden dan ook, het getal van S is nu dermate hoog opgelopen dat heel Europa beeft en bibbert, en de rest van de wereld blijkbaar ook. Iets anders voorgesteld :

K = S
M = P x T / V = Q

De vraag van vandaag

Met welke factor dienen we Q te manipuleren opdat de relatieve kapitaalsinjectie gelijk wordt aan de overeenkomstig aangepaste schuld. Maw, hoe krijgt de kapitaalverstrekker z’n geld fysiek terug in handen zonder dat de evenwichtsformule op zichzelf verstoord wordt ? Nog anders, hoe kunnen we op een creatieve manier de schuld aflossen zonder dat de bevolking gedwongen wordt tot regressieve handelingen die geen economische logica meer herbergen ?

Dat zou ze moeten hebben.. politiek is iets dat we met zijn allen zouden moeten doen inderdaad.. het dagelijkse leven van persoon A beïnvloed dat van B of C rechtstreeks of onrechtstreeks in afwisselende maten.
Maatschappelijk welzijn is iets dat we samen als mensen moeten voorzien, of dat nu door eigen gedrag is of via politiek al gelijk.

En ja dat is een mentaliteitsverandering van jewelste en die zal niet zonder de nodige hindernissen kunnen. Het staat of valt dus met de gezmalijke wil of onwil deze door te voeren. Daarom ben ik er dan ook kosmisch zeker van dat deze niet vanuit de intellectie zal komen maar eerder vanuit de noodzaak; dat wij zolang we niet anders meer kunnen onszelf tot het randje van de uitroeiïng gaan brengen alvorens deze opties nog maar enige ruimte te geven.

En in de resourced based economy is deze een van de fundamenten trouwens. Geen geplande slijtage, alle bronnen zo perfectionistisch en zorgvuldig benut en overvloedig beschikbaar voor iedereen zonder onderscheid. Geen hebzucht want alle kennis en alle bronnen en levenscomfort is voor iedereen vrij beschikbaar. Iedereen kan zich focussen op zijn eigen ontwikkeling, leven ect ect.

En nee dat is niet het gebrandmerkte utopisch denken van dartelende reetjes op mooie groene weiden maar het creëren van een andere realiteit dan die war we nu inzitten, grauw, ongeloofelijk hard en onrechtvaardig (ieder voor zich).
Als denkende en medelevende wezens zou dat een basisbeginsel moeten zijn maar de door ons gemaakte realiteit toont ons anders en tegen beter weten in houden we daar krampachtig aan vast.

Mooi pleidooi, om ruimte voor de vernoemde ontwikkeling te creëren is het raadzaam om ons inderdaad van een paar hardnekkigheden te verlossen. Vandaag kunnen we ons echter geen wereld meer inbeelden waar schulden niet langer een obstakel vormen, de inflatie van het gezond economische verstand is dan ook pertinent, 'vast in de eigen logica' is hier niet slechts een modewoord maar een psychisch pendant dat geen flexibiliteit van het denken meer toelaat.

Inderdaad. Trouwens heb gemerkt dat er enkele gekke typfouten in mijn tekst geslopen zijn, mijn excuses hiervoor maar ja moest het dan ook perse op dat uur van de dag typen als ik nog niet helemaal wakker was :p

Die dartelende reetjes zijn me opgevallen inderdaad, maar misschien was dat niet de typfout.

Vanuit het voorgaande kan de verkeersvergelijking aangepast voorgesteld worden.

K = S
M = Q

Aangezien K en S slechts virtuele getallen zijn - voortspruitend uit de fysieke economie - bestaat er een wisselwerking tussen de 4 variabelen. Het virtuele getal kan dan ook terug in fysieke vorm omgezet worden zonder dat het evenwicht binnen de fysieke economie verstoord wordt. En dit is geen kwestie van vraag en aanbod maar een louter objectief monetaire oefening. Hoe kunnen we dit ?

Aangezien we allen weten wat er gebeurt wanneer er simpelweg geld wordt bijgedrukt, sluiten we deze optie uit. Immers, dit zou kunnen leiden tot hyperinflatie en/of het intensifiëren van een graaicultuur die tot economische zinsverbijstering leidt, op zich ontspruitend vanuit een totaal gemis aan waarachtig economisch inzicht. En dit laatste is geen getuigenis van gezond verstand dan wel het resultaat van de gebeurlijke zinsverbijstering zelf. Grijp eerst wat je grijpen kan, geef je zelf daarna bedenktijd wanneer het resultaat zichtbaar wordt en zoek naar de schuldigen voor een situatie waaraan we zelf gretig hebben meegeholpen, we wisten niet beter dan dat, echt niet. Maar ok, geen verwijt, laat ons dat gewoon evolutie noemen. Uiteraard is nu de verwondering groots bij het aanschouwen van deze wereld, het besef komt logischerwijs na het niet besef. Een dergelijke bewustwording is ondanks de eenvoud op zich niet eenvoudig, ontkenning en rationalisering de psychische afweermechanismen bij uitstek, cognitieve dissonantie in haar volle glorie, een strijd die de agnosie slechts aanwakkert, smachtend naar een mentaliteitswijziging, zelfs Copernicus zou zich schamen bij het zien van dit alles, nog erger dan in zijn tijd zowaar. Als zandkorrels vechtend om een stukje strand zoeken we naar uitwegen, de Tsnunami die zich thans ontwikkelt zien we echter niet, hoe krijgen we nu psychische blindheid uitgelegd als het niet eens gezien wordt ?

Terug naar het volgende …

De virtuele getallen K en S kunnen echter niet geneutraliseerd worden zonder dat de kapitaalverstrekker zijn fysieke geld terug in handen krijgt. Als dit niet gebeurt zou allerminst het vertrouwen bekrachtigd worden. Immers, de kapitaalverstrekker wil in laatste instantie koopkracht verliezen voor de goodwill die hij heeft getoond (ic het ter beschikking stellen van z’n spaargeld), in het beste geval ontvangt hij hierop ook een bonus (ic het rendement op de uitgegeven lening).

K = S
M = Q

K en S zijn virtuele getallen ? En die virtuele getallen gaan we nu oplossen door miljoenen mensen te folteren ? Is dit een grap of menen we dat echt ?

Een antwoord op de vraag ?

Teneinde het virtuele getal K om te zetten in baar geld, kunnen we ervoor kiezen om Q te manipuleren. Deze neutraliserende katalysator noemen we F1 of de Q-factor. De doelstelling indachtig kunnen we dit conceptueel voorstellen als volgt ;

F1=1+S/Q of F1=1+K/Q

Aangezien Q op zich een combinatie van factoren is, stelt zich de vraag hoe we dit op de meest eenvoudige manier kunnen voorstellen. In eerste instantie voeren we de bewijslast in algemene zin, dit wil zeggen louter rekenkundig of objectief, een subjectieve benadering komt later aan bod en is sterk afhankelijk van de context en/of gebeurlijke conditionering.

Toepassing symbolisch

K/F1 = S/F1
M/F1 = Q/F1

of

K'=S'
M'=Q'

Noodzakelijke geldvermindering = relatieve kapitaalsinjectie

Bij toepassing van de neutraliserende katalysator (F1) ontstaat een relatieve kapitaalsvermeerdering, teneinde de economische verkeersvergelijking niet te verstoren, is een geldvermindering noodzakelijk. Dit fysieke geld wordt derhalve uit het circuit genomen en is het resultaat van het geld in omloop voor de toepassing (M), minus het geld in omloop na de oefening (M’). Dit verschil symboliseren we als C, de noodzakelijke geldvermindering is gelijk aan de relatieve kapitaalsinjectie.

M/F1 = M’
M–M’ = C

Aanwending van C

Op de vraag hoe C kan aangewend worden, zijn er verschillende opties mogelijk. De huidig monetaire problemen beschouwend, wordt geopteerd om in eerste instantie het kapitaal van de kapitaalverstrekker terug te bezorgen. Deze optie wordt gekozen ter bekrachtiging van het vertrouwen, noodzakelijk binnen het economische spel en eerder subjectief van aard. Door toepassing van de neutraliserende katalysator ontvangt de kapitaalverstrekker in nominale zin een lager bedrag, in relatieve zin blijft dit bedrag dezelfde economische waarde behouden. In deze fase heeft de kapitaalverstrekker objectief geen verlies geleden, noch winst in zuiver monetaire zin. Hierdoor blijft de koopkracht van de kapitaalverstrekker stabiel, hij ontvangt het uitgeleende spaargeld fysiek terug waarmee de doelstelling gerealiseerd wordt.

Virtuele waarden K en S = fysieke kapitaalsinjectie

Door toepassing van de neutraliserende katalysator (F1) komt er fysiek geld vrij, dit bedrag is gelijk aan de virtuele waarden van K en S.

K/F1 = S/F1 = M-M’ = C

of

C = K’ = S’

De kapitaalsinjectie wordt aangewend in functie van de kapitaalverstrekker

C -> K’

Bij deze optie blijft S in relatieve zin onveranderd, het bedrag is weliswaar nominaal minder, de economische waarde blijft identiek. Voor de schuldenaar verandert er principieel niets, hij dient in relatieve zin nog steeds dezelfde schuld af te lossen, de kapitaalverstrekker heeft in relatieve zin het ter beschikking gestelde kapitaal terug in handen. Deze nieuwe situatie biedt vele opties die sterk afhankelijk zijn van de drijfveer of doelstelling van de economische agent, waarbij vooral de kapitaalverstrekker een leidende rol speelt. De verkeersvergelijking wordt hierdoor niet verstoord, de relatieve kapitaalsinjectie wordt immers afgezonderd op rekening van de kapitaalverstrekker (ic het oorspronkelijke spaargeld van waaruit de leningen konden gegenereerd worden, relatief aangepast naar de waarde van Q). Tot zover de objectief rekenkundige bewijsvoering.