Ik ben hier geloof ook een beetje mis met die 4. :-D
Ik ging van mijn eigen situatie uit.

En jij kent blijkbaar het woord "schaamte" niet?

Jou neem ik niks kwalijk se! ;-)

Ik heb niets om me voor te schamen, hoezo?

Langs moeders kant: grootvader 86, grootmoeder 90.

Langs vaders kant: grootvader 85, grootmoeder 68 (stierf aan kanker).

Gemiddelde was dus 82,25.

Iets waar jij blijkbaar GEEN rekening mee gehouden hebt : de mensen die nu tussen de 75 en de 100 jaar zijn, hebben vollen bak geprofiteerd van de medische vooruitgang , maar zijn ook zelf opgegroeid in een veel minder vervuilde leefwereld, en dat speelt veel mee in hun hoge ouderdom.
Kinderen groeien vandaag op in een tot gepolueerde vuilnisbelt gedegradeerde wereld, vreten chemische rommel bij elke maaltijd...Als ik klein was was kanker redelijk zeldzaam, tegenwoordig hebben steeds méér mensen deze ziekte, wie kent er niet minstens één geval in zijn familie ? Hart en vaatziekten zijn ook schering en inslag, obesita's, Alzheimer en noem maar op, en dit op steeds jongere leeftijd...
Het is onwaarschijnlijk dat degenen die vandaag 30 jaar zijn, het ook tot 90-95-100 jaar gaan schoppen.
Zonder kanker of Alzheimer 70 jaar worden zal al niet slecht zijn denk ik, m.a.w. tot ongeveer de leeftijd dat je op pensioen gaat...

Al drie van de vier gestorven.

Eén is gestorven rond zijn 65, heb ik nooit gekend.

De ander rond zijn 88.

Dan nog eentje op 99.

En de laatste is er nu 87, denk ik.

Ze zijn allemaal dood en begraven.

Klinkt wel bot...:-(

Waarom?

:-o :-D


HHHHUUUULLLLPPPP 8O :-D

Ik heb maar één grootmoeder gekend , gestorven midden in de 80, schat ik.
De drie andere overleefden WO2 niet.

Inderdaad deze mensen hebben voluit kunnen genieten van de medische wetenschap, echter: hoe langer ze leefden, hoe meer ze ervan konden profiteren.
Iemand geboren in 1912 die in 1962, op zijn 50 dus, een serieuze hartziekte kreeg of een soort kanker, had veel minder kans die te overleven dan iemand die nu 50 is, en zelf zijn leeftijdsgenoten van 1912 die nu 100 zijn. Dezen van 1962 hebben veel meer overlevingskansen dan die van 1912; die van 1912 hadden meer overlevingskansen dan die van 1862 en die van 2012 zullen veel meer overlevingskansen hebben dan die van 1962. Er van uitgaande dat ze op 50 jaar door dezelfde ziekte getroffen worden.
Hoe komt het dat er veel meer kanker-gevallen zijn? Veel meer hart en vaat-ziekten? Het antwoord ligt voor de hand: juist omdat de mensen veel ouder worden. Hart en vaat-ziekten, Alzheimer en kanker zijn voornamelijk ouderdom-ziekten.
En ja ik geloof ook dat mensen in veel minder gezonde toestanden leven: veel rommel in voedsel, luchtvervuiling, allerhande stress ed, wat dus zou maken dat ze eerder ziek worden, doch.............vroeger ging men er gewoon aan sterven, nu kan men meer en meer die mensen helpen en hun leven verlengen.
Je zou eens moeten weten hoeveel mensen die zonder de medische wetenschap van vandaag, al overleden zouden zijn.
Nog eens: de medische wetenschap gaat zodanig sterk vooruit dat men die mensen zal kunnen redden.

Dat kan best zijn maar het is de realiteit. Ik heb geen enkele grootouder écht gekend en er ook geen emotionele band mee kunnen opbouwen.

Maar de losse flarden die ik me nog wel van hen herinner, waren best positief. Dus waarschijnlijk heb je gelijk en verdienen ze zo'n botte reactie niet.
Laat ik het zo stellen: ik hoop dat ze in vrede rusten. ;-)

Grootvader 1: 38 jaar (kanker)
Grootvader 2: 43 jaar (zelfdoding)
Grootmoeder 2: 60 jaar (kanker)
Grootmoeder 1: 80 jaar (ouderdom)

Gemiddeld dus 55,3 jaar.

Statistisch sta ik 39% ver in mijn leven, als 21-jarige student.

60 - 65 - 65 - 84

Ik heb dus weinig zin om zware arbeid te doen tot ik 60 ben. :evil: