Oorspronkelijk geplaatst door Tommm (Bericht 6215783)

Wauw, wat kan jij snel lezen...

Oorspronkelijk geplaatst door Nihilibili (Bericht 6215933)

Het succes van de NVA is er geen van de partij, maar een succes van Dhr. De Wever, waarmee alles staat of valt.

Zonder enige twijfel zijn er in Vlaanderenland problemen, de mislukte integratie van het gros van de allochtone bevolking is er maar één. Niettemin blijft deze regio een van de meest welvarende ter wereld. Een kleine groep onderaan de sociale ladder (vaak gevangen in een vicieuze molen en moeilijk bij te sturen) terzijde heeft het gros van de Vlamingen het goed. Meer zelfs, als je de statistieken van werk, inkomsten, het aantal die een eigendom heeft, ... bekijkt, dan heeft de gemiddelde Vlaming het zelfs zéér goed.

Maar met al die welvaart komt ook een kwaal, het is de kwaal van het nooit meer tevreden zijn. Het is de kwaal dat met de groeiende welvaart, het zich op zichzelf terugplooien, het egoïsme en het wantrouwen tegenover de ander vaak recht evenredig toeneemt. Het is de kwaal van een bevolking die in de grond niet beter geeduceerd is dan zijn of haar familie een paar generaties terug. Goed, mijn heeft wat gestudeerd, of in het gros van de gevallen, men heeft een ambacht aangeleerd (of deze nu eerder theoretisch is zoals een boekhouder of praktisch van aard als een loodgieter) waarmee men goed 'den brode' kan verdienen, maar dat heeft de fundamentele aard en denken ten gronde weinig of niet veranderd met enkele generaties terug.

Men gaat goed gekleed, soms een tikkeltje opgesmukt om aan te tonen dat men het best goed heeft. Voor een goed observator haalt men er makkelijk diegenen uit die voortspruiten uit mediocriteit en een paar treden op de sociale ladder hebben kunnen opklimmen. En met het vergaren van dat beetje materiële welstand (die als maatstaf voor welslagen in het leven en aanzien geldt) groeit niet altijd maar heel vaak de zelfgenoegzaamheid en het egoïsme, deze fundamentele karaktertrek van de mens die bij iedereen op zijn minst latent aanwezig is.

Neem nu zo'n bevolkingsgroep, waar zeker niet iedereen maar velen zich op zichzelf hebben teruggeplooid, gretig verlangend naar meer eigendom, meer consumptie en meer aanzien, waarmee onbewust het wantrouwen voor de ander en al wat vreemd is toeneemt. Neem nu zo'n bevolkingsgroep, waar zeker niet iedereen maar een grote groep in al zijn welvaart verzuurd is geraakt.

Zo'n bevolkingsgroep is de ideale voedingsbodem voor een persoon als Bart De Wever om te floreren. Deze man, dat zwartgallig sujet die letterlijk niet kan lachen. Dat zelfvoldaan geval wiens mond enkel woorden van verontwaardiging en kritiek spuien. Dat verwrongen gezicht die alleen maar het negatiefs belicht en geen enkel positief project heeft, behalve dan projecten die gebaseerd zijn op uitsluiting en het verder vetmesten van de gegoede en nooit meer tevreden mediocriteit. In zo'n sujet herkent de verzuurde zich, en knikt hij naarstig mee met alle kritiek en verwrongen gelaatstrekken die laatstgenoemde uit. Deze gemiddelde Vlaming, kleinkind van de aardappelboer die er vandaag de dag in tegenstelling tot zijn voorouders goed gewassen en lichtjes opgesmukt bijloopt en er als de dood voor is om zijn beetje welvaart te verliezen, die ziet in Dhr. De Wever de ideale verdediger van hun eigen kleinburgerlijke verlangens en verzuchtingen.

Oorspronkelijk geplaatst door Nihilibili (Bericht 6215933)

Het succes van de NVA is er geen van de partij, maar een succes van Dhr. De Wever, waarmee alles staat of valt.

Zonder enige twijfel zijn er in Vlaanderenland problemen, de mislukte integratie van het gros van de allochtone bevolking is er maar één. Niettemin blijft deze regio een van de meest welvarende ter wereld. Een kleine groep onderaan de sociale ladder (vaak gevangen in een vicieuze molen en moeilijk bij te sturen) terzijde heeft het gros van de Vlamingen het goed. Meer zelfs, als je de statistieken van werk, inkomsten, het aantal die een eigendom heeft, ... bekijkt, dan heeft de gemiddelde Vlaming het zelfs zéér goed.

Maar met al die welvaart komt ook een kwaal, het is de kwaal van het nooit meer tevreden zijn. Het is de kwaal dat met de groeiende welvaart, het zich op zichzelf terugplooien, het egoïsme en het wantrouwen tegenover de ander vaak recht evenredig toeneemt. Het is de kwaal van een bevolking die in de grond niet beter geeduceerd is dan zijn of haar familie een paar generaties terug. Goed, mijn heeft wat gestudeerd, of in het gros van de gevallen, men heeft een ambacht aangeleerd (of deze nu eerder theoretisch is zoals een boekhouder of praktisch van aard als een loodgieter) waarmee men goed 'den brode' kan verdienen, maar dat heeft de fundamentele aard en denken ten gronde weinig of niet veranderd met enkele generaties terug.

Men gaat goed gekleed, soms een tikkeltje opgesmukt om aan te tonen dat men het best goed heeft. Voor een goed observator haalt men er makkelijk diegenen uit die voortspruiten uit mediocriteit en een paar treden op de sociale ladder hebben kunnen opklimmen. En met het vergaren van dat beetje materiële welstand (die als maatstaf voor welslagen in het leven en aanzien geldt) groeit niet altijd maar heel vaak de zelfgenoegzaamheid en het egoïsme, deze fundamentele karaktertrek van de mens die bij iedereen op zijn minst latent aanwezig is.

Neem nu zo'n bevolkingsgroep, waar zeker niet iedereen maar velen zich op zichzelf hebben teruggeplooid, gretig verlangend naar meer eigendom, meer consumptie en meer aanzien, waarmee onbewust het wantrouwen voor de ander en al wat vreemd is toeneemt. Neem nu zo'n bevolkingsgroep, waar zeker niet iedereen maar een grote groep in al zijn welvaart verzuurd is geraakt.

Zo'n bevolkingsgroep is de ideale voedingsbodem voor een persoon als Bart De Wever om te floreren. Deze man, dat zwartgallig sujet die letterlijk niet kan lachen. Dat zelfvoldaan geval wiens mond enkel woorden van verontwaardiging en kritiek spuien. Dat verwrongen gezicht die alleen maar het negatiefs belicht en geen enkel positief project heeft, behalve dan projecten die gebaseerd zijn op uitsluiting en het verder vetmesten van de gegoede en nooit meer tevreden mediocriteit. In zo'n sujet herkent de verzuurde zich, en knikt hij naarstig mee met alle kritiek en verwrongen gelaatstrekken die laatstgenoemde uit. Deze gemiddelde Vlaming, kleinkind van de aardappelboer die er vandaag de dag in tegenstelling tot zijn voorouders goed gewassen en lichtjes opgesmukt bijloopt en er als de dood voor is om zijn beetje welvaart te verliezen, die ziet in Dhr. De Wever de ideale verdediger van hun eigen kleinburgerlijke verlangens en verzuchtingen.

Oorspronkelijk geplaatst door subocaj (Bericht 6215939)

Zeer mooie analyse, en beschaafder opgesteld dan ik het ooit zou kunnen.

Oorspronkelijk geplaatst door vrijevlaming (Bericht 6215945)

wat voor een zever allemaal. Het is niet omdat je lange teksten schrijft en grote woorden gebruikt, dat je daarom gelijk hebt met uw tekstje hoor vrind.

Oorspronkelijk geplaatst door vrijevlaming (Bericht 6215945)

wat voor een zever allemaal. Het is niet omdat je lange teksten schrijft en grote woorden gebruikt, dat je daarom gelijk hebt met uw tekstje hoor vrind.

Oorspronkelijk geplaatst door Nyquist (Bericht 6215873)

Slaat nergens op. Het VB groeide nog steeds in 2007, het succes van het kartel destijds kwam van stemmen van de SP.A en VLD. In 2010 is het VB achteruit gegaan, maar alle andere partijen behalve Groen ook. Volgens Caron heeft het VB dus tussen 2007-2010 haar meest extreme periode beleefd, en zijn de stemmers van alle andere partijen overgelopen voor de mooie ogen van De Wever.

Zo'n 'analyse' is niets waard. Ik zou graag nog eens op Groen stemmen, maar dan moeten ze toch dringend minder belachelijk worden.

Oorspronkelijk geplaatst door vrijevlaming (Bericht 6215945)

wat voor een zever allemaal. Het is niet omdat je lange teksten schrijft en grote woorden gebruikt, dat je daarom gelijk hebt met uw tekstje hoor vrind.

Oorspronkelijk geplaatst door eno2 (Bericht 6215959)

Waar heeft ie geen gelijk en waarom?
(ik las het tekstje niet maar wel eventueel jouw eventuele repliek)

Oorspronkelijk geplaatst door Tommm (Bericht 6215783)

Wauw, wat kan jij snel lezen...

Oorspronkelijk geplaatst door Nihilibili (Bericht 6215933)

Niettemin blijft deze regio een van de meest welvarende ter wereld. Een kleine groep onderaan de sociale ladder (vaak gevangen in een vicieuze molen en moeilijk bij te sturen) terzijde heeft het gros van de Vlamingen het goed. Meer zelfs, als je de statistieken van werk, inkomsten, het aantal die een eigendom heeft, ... bekijkt, dan heeft de gemiddelde Vlaming het zelfs zéér goed.

Oorspronkelijk geplaatst door fox (Bericht 6215970)

Eigenlijk begint hij volledig verkeerd en de rest borduurt daar verder op.



Daar slaat hij de bal compleet mis. Dat is de kwaal helemaal niet. Integendeel, de kwaal is dat veel Vlamingen tevreden zijn en denken dat alles zo zal blijven. Ze worden vadsig, rusten op hun lauweren en ze gaan pas merken dat Vlaanderen voorbijgestreefd is als het al te laat is. Dat is het lot geweest van veel welvarende maatschappijen en dat lot staat ook Vlaanderen te wachten als het blijft aanmodderen. Het kan misschien cliché klinken maar het is wel zo. Stilstaan is achteruitgaan en Vlaanderen staat stil. Dat is waar N-VA zijn kracht haalt, niet de zwartgalligheid, maar de wil van vele Vlamingen om vooruit te denken.

Oorspronkelijk geplaatst door Nihilibili (Bericht 6215933)

Het succes van de NVA is er geen van de partij, maar een succes van Dhr. De Wever, waarmee alles staat of valt.

Zonder enige twijfel zijn er in Vlaanderenland problemen, de mislukte integratie van het gros van de allochtone bevolking is er maar één. Niettemin blijft deze regio een van de meest welvarende ter wereld. Een kleine groep onderaan de sociale ladder (vaak gevangen in een vicieuze molen en moeilijk bij te sturen) terzijde heeft het gros van de Vlamingen het goed. Meer zelfs, als je de statistieken van werk, inkomsten, het aantal die een eigendom heeft, ... bekijkt, dan heeft de gemiddelde Vlaming het zelfs zéér goed.

Maar met al die welvaart komt ook een kwaal, het is de kwaal van het nooit meer tevreden zijn. Het is de kwaal dat met de groeiende welvaart, het zich op zichzelf terugplooien, het egoïsme en het wantrouwen tegenover de ander vaak recht evenredig toeneemt. Het is de kwaal van een bevolking die in de grond niet beter geeduceerd is dan zijn of haar familie een paar generaties terug. Goed, mijn heeft wat gestudeerd, of in het gros van de gevallen, men heeft een ambacht aangeleerd (of deze nu eerder theoretisch is zoals een boekhouder of praktisch van aard als een loodgieter) waarmee men goed 'den brode' kan verdienen, maar dat heeft de fundamentele aard en denken ten gronde weinig of niet veranderd met enkele generaties terug.

Men gaat goed gekleed, soms een tikkeltje opgesmukt om aan te tonen dat men het best goed heeft. Voor een goed observator haalt men er makkelijk diegenen uit die voortspruiten uit mediocriteit en een paar treden op de sociale ladder hebben kunnen opklimmen. En met het vergaren van dat beetje materiële welstand (die als maatstaf voor welslagen in het leven en aanzien geldt) groeit niet altijd maar heel vaak de zelfgenoegzaamheid en het egoïsme, deze fundamentele karaktertrek van de mens die bij iedereen op zijn minst latent aanwezig is.

Neem nu zo'n bevolkingsgroep, waar zeker niet iedereen maar velen zich op zichzelf hebben teruggeplooid, gretig verlangend naar meer eigendom, meer consumptie en meer aanzien, waarmee onbewust het wantrouwen voor de ander en al wat vreemd is toeneemt. Neem nu zo'n bevolkingsgroep, waar zeker niet iedereen maar een grote groep in al zijn welvaart verzuurd is geraakt.

Zo'n bevolkingsgroep is de ideale voedingsbodem voor een persoon als Bart De Wever om te floreren. Deze man, dat zwartgallig sujet die letterlijk niet kan lachen. Dat zelfvoldaan geval wiens mond enkel woorden van verontwaardiging en kritiek spuien. Dat verwrongen gezicht die alleen maar het negatiefs belicht en geen enkel positief project heeft, behalve dan projecten die gebaseerd zijn op uitsluiting en het verder vetmesten van de gegoede en nooit meer tevreden mediocriteit. In zo'n sujet herkent de verzuurde zich, en knikt hij naarstig mee met alle kritiek en verwrongen gelaatstrekken die laatstgenoemde uit. Deze gemiddelde Vlaming, kleinkind van de aardappelboer die er vandaag de dag in tegenstelling tot zijn voorouders goed gewassen en lichtjes opgesmukt bijloopt en er als de dood voor is om zijn beetje welvaart te verliezen, die ziet in Dhr. De Wever de ideale verdediger van hun eigen kleinburgerlijke verlangens en verzuchtingen.

Oorspronkelijk geplaatst door eno2 (Bericht 6215965)

Groen belachelijk of niet, ze hebben de enige goeie en mogelijke oplossing voor de zwaarste problematieken. Die oplossingen zullen onmisbaar blijken voor welke regeringspartijen dan ook.

Oorspronkelijk geplaatst door Tommm (Bericht 6215839)

Alweer een belangrijk initiatief van de NVA, ik begrijp niet dat ze geen 50 % van de stemmen halen.

Oorspronkelijk geplaatst door spherelike (Bericht 6215981)

Door op een partij te stemmen die van zichzelf zegt conservatief te zijn?

Oorspronkelijk geplaatst door robert t (Bericht 6215868)

Als je de N-VA als een onbenullige partij beschouwt, waarom ben je dan zo gefascineerd door deze partij? Waarop open je er de éne draad na de andere over? Je komt meer en meer over als een psychopaat met zéér rare neigingen. Zoek hulp.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve (Bericht 6215980)

Ik denk dat je een aspect vergeet, en dat is het fundamentele recht op onverschilligheid. Het is de basis van alle vrijheid. Het gaat niet enkel om je eigen "welvaart". Je kan welvarend zijn, maar toch onvrij. Het is inderdaad algemeen gekend dat mensen (onterecht) vaak hun vrijheid te koop aanbieden in ruil voor wat vluchtige welvaart, maar dat is een vergissing. Vandaar dat je ook merkt dat mensen naar vrijheid snakken eens ze een beetje welvaart hebben, omdat ze dan ten volle beseffen welke grote waarde "vrijheid" heeft.

En de hoeksteen van alle vrijheid is kunnen te beslissen om onverschillig te zijn ten opzichte van een andere. Als je gedwongen bent om je te bekommeren voor de andere, dan ben je het gros van je vrijheid kwijt.

Ik zou het zo kunnen formuleren: "ik ga liever samen met U de afgrond in, eerder dan dat ik mijn best zou kunnen doen om mij omhoog te helpen, maar dat ik gedwongen ben om jou daar deels van laten te profiteren".

Het is mijn fundamenteel vrijheidscredo.

En in Vlaanderen bij uitstek (maar in heel veel dwangsolidaire staten) heb je de indruk dat je je niet kan opwerken, zonder dat anderen daar zwaar van meeprofiteren. Dat is een onverdraaglijke gedachte.

Nu is het economisch altijd zo dat economische interacties altijd wederzijds voordelig zijn. Je kan maw geen zaken doen waar je voordeel aan hebt zonder dat anderen (je zakenpartners) daar ook voordeel aan hebben. Maar het is niet over DIE synergie dat ik het heb. Dat je zakenpartner voordeel heeft aan de zaken die je doet, is onvermijdelijk, maar je kiest daar zelf voor omdat het de prijs is die je moet betalen om zelf voordeel te hebben. Als je vindt dat het veel te voordelig is voor die andere in vergelijking met wat je er zelf van bekomt kan je altijd "nee" zeggen.

Maar waar ik het over heb is het feit dat je gedwongen bent om "solidair bij te dragen" tot het welzijn van anderen die NIET je zakenpartners zijn. DAT is weerzinwekkend.

Oorspronkelijk geplaatst door eno2 (Bericht 6215959)

Waar heeft ie geen gelijk en waarom?
(ik las het tekstje niet maar wel eventueel jouw eventuele repliek)

Oorspronkelijk geplaatst door spherelike (Bericht 6215996)

Als ik voor mezelf spreek, dan wil ik morgen direct mijoenen belasting betalen, als mijn inkomen navenant gestegen is.