Sjaax, wat ik wil zeggen is het volgende. Je schreef:

De staten die vandaag soevereiniteit inroepen als argument tegen meer EU inmenging, hebben een modern begrip van soevereiniteit in gedachten, niet? Anders houdt het geen steek.

Ik denk dan ook dat het correcter is te schrijven: "Het valt niet mee om duidelijk te maken dat we niet meer in de 19e-20e eeuw leven."

Anders, vooral. De natiestaat is achterhaald door snelle grensoverschrijdende communicatie.

De Staten die de mega databanken bezitten die gaan de wetten van de nieuwe wereld schrijven. Vooral de mega DNA databanken.

Terugkerend naar de oorspronkelijke vraag, ik kan me voorstellen dat er twee krachten een belangrijke rol spelen.

De eerste is de economie. Hoe groter een gebied, des te sterker de economie globaal gesproken en des te machtiger. Staten hebben in de geschiedenis steeds geprobeerd hun gebied te vergroten. Dat proces verminderde het aantal staten.

De tweede is emancipatie. De machthebbers in grote staten zullen om hun macht te behouden de inwoners of een bepaald deel ervan onderdrukken. Wanneer een land evolueert en de inwoners meer ontwikkeld worden, zullen ze, vooral wanneer ze tot een (culturele) minderheid behoren, verwachten dat ze minder onderdrukt worden door de leden van hun eigen minderheid. Dit leidt tot opdelingen.

Vooral het dekolonisatieproces in de afgelopen eeuw stond in het teken van de tweede factor. Ik vermoed echter dat het emancipatieproces op zijn einde loopt en dat de noodzaak tot (economische) samenwerking sterker wordt. Dit om op te kunnen boksen tegen de landsgrenzen overschrijdende multinationale bedrijven.

Het concept democratie is 2500 jaar oud, afvoeren dus.

Oké, got you. :oops:

De discussie loopt niet echt. Toch vind ik het wel een interessante vraag. Maar wellicht is die daarom ook te moeilijk.

Carneiro heeft het in zijn 'Circumscription Theory' over het samengaan na een oorlog van winnaars en verliezers in een grotere staat. Dat impliceert inderdaad dat er een eenrichtingsverkeer is en dat staten alleen maar groter worden.

Kohr had iets tegen 'bigness'. Hij stelde dat overmaat (te groot zijn) tot ellende leidt.

Ik denk dat Carneiro gelijk heeft in een wereld die veroveringsoorlogen kent. Maar die wereld is min of meer ten einde gekomen na WO-II. Daarna heeft Kohr een deel van het gelijk gekregen.

Het is nogal lastig een nieuw land te creëren. Maar toch zullen steeds mensen van toevalligheden willen profiteren, omdat je bvb op een oliebron zit en alleen een beperkt aantal personen - inclusief jezelf als leider van het nieuwe land - in de winst wil laten delen. Het is recentelijk gelukt in Zuid-Soeden. En ik las dat Groenland streeft naar onafhankelijkheid onder invloed van de opwarming van de aarde. Tal van natuurlijke hulpbronnen zouden daar dan gewonnen kunnen worden. En een handjevol profiteurs wil daarvoor wel een 'onafhankelijkheid' uitroepen.

Merk op dat vooral welvarende delen van een land 'onafhankelijk' willen worden. Denk aan Vlaanderen, Schotland (met Noordzeeolie), Catalonië (belangrijk industrieel centrum van Spanje), Lombardije (het industriële hart van Italië).

Ik denk eerder dat er een nieuwe grote dekolonisatiegolf aan zit te komen, maar dan in de kernlanden van het imperialisme. Die landen zelf worden nu in vraag gesteld door de gebieden die eeuwen geleden werden geannexeerd.

Dat heb je goed begrepen Sjaax. Ik herinner me dat Goertz and Diehl dit punt maakten in Territorial Changes and International Conflict: In de negentiende eeuw was het normaal dat na een oorlog het gebied vd verliezer werd overgenomen door de winnaar. Deze praktijk verdween gaandeweg in de twintigste eeuw (oa door invloed vh zelfbeschikkingsrecht der volkeren).

Ik vrees dat ik je niet helemaal begrepen heb, bolleke wol.

Om van de dekolonisatie te spreken moet er toch eerst sprake zijn van kolonisatie?

'De invloed vh zelfbeschikkingsrecht der volkeren' vind ik meer een fraaie frase voor de onmogelijkheid om een koloniaal systeem in stand te houden. Wie was er na WO-II nog bereid te sneuvelen voor de winst van de heersende klasse in een natie? Laat Congo toch gewoon aan de inboorlingen, dat ze daar toch lekker op mekaar gaan schieten.

Bovendien: Wat is een volk? Bestaat het Belgische volk? Volk is een immer dynamisch concept.

Als de leiding van de overwinnaar in een oorlog niet zorgt dat de bevolking van het ene gebied integreert met die van het andere gebied - zoals in de koloniën - dan blijft de mogelijkheid tot volksvorming. Dat wil zeggen dat de bewoners van een bepaald gebied zich tot volk verklaren. En dat de nieuwelingen (= de veroveraars) na verloop van tijd eruit worden gebonjourd.

Jij denkt? Wat zijn de overwegingen dat je zo denkt? Of voel je gewoon aan?

Ivan Illich. :-)
Maar ach, een boek is een boek.