| quercus |
15 april 2013 10:10 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Alegria
(Bericht 6599743)
De hoge loonkosten moeten gerelativeerd worden. We hebben inderdaad een hoge loonkost. Wat sommige bedrijven misschien kan wegjagen. Maar daar tegenover bieden de Belgische werknemers een hoge productiviteit in vergelijking heel wat andere landen met lagere loonkosten. Bovendien hebben we onze ligging mee, wat heel wat vervoerskosten kan dempen. En last but not least hebben onze wetgever ook nog. Multinationals worden in dit land aanzien als ideale schoonzonen. De schoonmoeder wil kost wat kost dat de ideale schoonzoon trouwt met haar dochter. Hij moet weinig belastingen betalen, kan genieten van notionele intrestaftrek, en haar bestuurders die hoeven geen belasting op meerwaarde van hun aandelen (bonussen) te vrezen. In de hoop dat die ideale schoonzoon enorm veel werkgelegenheid biedt en dus positief is voor haar dochter, zijnde de Belgische Staat. Een mooi voorbeeld hiervan is Arcelor Mittal. Nu wat blijkt. Die multinationals betalen amper belastingen, en smijten op de koop toe nog is duizenden mensen op straat. Met als resultaat? De Staat, die amper geld heeft ontvangen van deze bedrijven (die miljarden winsten boeken) mag werkloosheidsuitkeringen storten, hetgeen veel geld kost. Hoe moet het dan wel? Schaf de notionele intrest af, schaf de mazen van het fiscale net af en belast kapitaal. Zo kunnen de lasten op arbeid naar beneden en wordt IEDEREEN er beter van. We verleggen onze aandacht van de multinational naar de KMO. Op die manier investeren we duurzaam in onze economie ipv een tiental aandeelhouders nog rijker te maken dan ze al zijn. N-VA claimt het antwoord te hebben op deze problemen. Ze willen de rijken nog minder belasten, en de lasten op arbeid die gaan ook naar beneden gaan. Hoe ze dat gaat doen? Heel simpel: ze gaan het mes zetten in de sociale zekerheid, en al onze sociale verworvenheden in vraag stellen (naar Spaans voorbeeld). Het behoeft geen grote tekening om te snappen dat er in die casus nog een pak meer miserie ons te wachten staat. Daarenboven willen ze ons land splitsen, en hun wil eenzijdig opleggen aan de franstaligen. Speculatie tegen ons land zal uiteraard niet achterwege blijven, met gigantische rentes als gevolg, waardoor onze staatsschuld op zéér korte tijd zal aandikken. Bovendien willen bedrijven niet investeren in een land dat op springen staat. Genoeg redenen dus om te stoppen met populistische praat te verkopen en vooral om werknemers te verkopen aan rijke multinationals.
|
Jaja, we kennen dat soort praat. Zoals Jan Vercamst, nationaal voorzitter van de Liberale Vakbond, het overlaatst op TV ook poogde goed te praten. "We hebben hier bij ons wel een hoge loonlast, maar dan ook wel een hogere kwaliteit van onze arbeid". Bullshit!!! Alsof de kwaliteit van het werk dat wordt afgeleverd door de Duitsers, de Finnen, de Nederlanders van een gering allooi zou zijn. De nuchtere harde waarheid is dat onze loonkosten wel degelijk véél te hoog zijn. Maar de vakbonden willen dat natuurlijk niet gezegd hebben. De redenen hiervoor zijn divers. Maar de hoofdoorzaken zijn gelegen in a) een véél te luxueuze sociale zekerheid welke die o zo geprezen productiviteit van onze arbeid op de duur niet meer volgen kan. En excessen zijn er wel degelijk: de automatische indexering van de lonen, de onbeperkte duur van de werkloosheidsuitkeringen, de torenhoge ontslagvergoedingen, stupiditeiten zoals de "vakbondspremie" die de werkgever moet betalen (om de vakbonden dan toe tte laten tegen hem te staken). b) deels gekoppeld aan a): het véél te grote overheidsbeslag. De overheidssector gaat nu reeds lopen met de helft van ons nationaal inkomen. De staatsbemoeienis is veel te omvangrijk en het staatsapparaat veel te vet. Als we zouden kunnen gezegend worden met een veel slankere overheid zou de druk van, directe en indirecte belastingen (en sociale zekerheidsbijdragen zijn ook belastingen) dan ook veel kleiner kunnen zijn. |
