Dat hangt ervan af of je Vlaams-nationalisme ziet als een beweging die een "natie" wil oprichten (het denkbeeldige Vlaanderen), of eerder als een beweging die een staat wil afbreken (Belgikske). Dat laatste is perfect in de lijn met liberalisme natuurlijk. Ik persoonlijk ben 200% aanhanger van het tweede, en geef geen bal om het eerste.

Nationalisme op zich is geen ideologie, he. Het is het streven naar een samenvallen van volk en staat. De natiestaat dus eigenlijk. Liberalisme was nu net dé drijvende kracht achter het 19de eeuws nationalisme. Zelfbeschikkingsrecht enz.

En ja, aan bv. De Wever zijn discours merk je dat het Vlaams-nationalisme gebruikt wordt om te streven naar liberale doelstellingen. De term centennationalisme is niet uit de lucht komen vallen, he.

Maar bij De Wever worden die liberale doelstellingen wel gebruikt om het Vlaamse volk te verheffen. Liberalisme en nationalisme gaan hier dus hand in hand.

Nationalisme is per definitie (de naam zegt het) gericht op het oprichten en/of vorm geven van een (soevereine) natie. Vlaams-nationalisme kan, in principe, dus per definitie niet liberaal zijn aangezien liberalisme de opheffing van de soevereine natie impliceert. Wie louter Belgique wil afbreken om het af te breken kan eventueel wel een separatist genoemd worden. Maar geen nationalist.

De Vlaamse Beweging zou er eigenlijk goed aan doen van hier duidelijk standpunt in te nemen. Daar waar een gemeenschappelijke vijand bestaat (de Belze staat) is een tactische samenwerking misschien opportuun maar in wezen zijn de doelstellingen van het Vlaams-nationalisme en van het liberalisme tegengesteld.

In de negentiende eeuw kon dat misschien zo zijn omdat de liberale vrije markt nog compatibel was met de staat/het volk.

Vandaag is de liberale vrije markt antinationaal en globalistisch. De liberale vrije markt wil geen natiegrenzen, geen democratische soevereine staten die de markt kunnen belemmeren, of de vrije arbeidsmigratie kunnen afremmen.

De Wever bedriegt de boel dan ook gewoon.

De Wever is een burkiaanse conservatief, geen hardcore liberaal. Zijn reden om Vlaanderen onafhankelijk te willen is om onze welvaart te behouden en als het kan en passant die van Wallonië ook herstellen door hen voor eigen verantwoordelijkheid te plaatsen. Voor hem is Vlaamse onafhankelijkheid dus een middel, niet een doel.

Misschien omdat vandaag buiten de flamingantische media en enkele overjaarse zotten niemand nog in "Vlaams"-nationalisme geïnteresseerd is?

Hoeveel haalde de BUB ook alweer bij de verkiezingen?

Toch leuk hoe ze allerlei termen gebruiken voor ideologische gezever.

Zou fissie dan beter zijn dan fusie?
Een natie (hoe ook ontstaan) heeft toch structuur en organisatie nodig om toegevoegde waarde te scheppen. Hoe kan je 200% aanhanger zijn van chaos?

Maar dat "oprichten van een natie" moet tot iets dienen dat enig nut heeft, he. Het hergroeperen van geweldsmonopolisten op zich maakt maar weinig uit: wat telt is wat er in zit voor jou persoonlijk. Concreet gezien dus. Welke persoonlijke voordelen kan je halen uit die hergroepering van individuen en territoria onder andere geweldsmonopolisten ?

Daar kunnen verschillende voordelen aan zijn. Het kan zijn dat je door die hergroepering een groep krijgt waar je toevallig meer kans hebt om een meerderheid te vinden voor wat jij politiek-economisch wil. Bijvoorbeeld, als je om een of andere reden absoluut links van de weg wil rijden, en je weet dat je in een grote groep zit opgesloten waar geen meerderheid voor te vinden is, dan kan je proberen de taart zo te hersnijden dat je toevallig in een groep terecht komt waar je wel een meerderheid krijgt. Hersnijden, of samensmelten. Bijvoorbeeld, het zou een streven kunnen zijn om 1 natie te vormen met de Engelsen voor dat punt: kans dat Belgie + VK nog steeds een meerderheid haalt om links te rijden, terwijl dat in Belgie alleen nooit zou lukken.

Maar het willen hergroeperen om tot een anders ingerichte groep te komen moet een PERSOONLIJK NUT hebben. Hergroeperen om te hergroeperen heeft totaal geen zin. De "natievorming" moet dus een achterliggend concreet voordeel hebben, dat moeilijk of niet kan gerealiseerd worden in de huidige opdeling.

En eerlijk gezegd, er is eigenlijk maar 1 serieuze drijfveer: het fiscale. De pingping. Cultureel gezien worden Vlamingen bvb allang niet meer achtergesteld. Er is dus nog maar 1 enkele drijfveer voor het Vlaams-nationalisme, ttz, de wens tot hersnijden van de taarten van de geweldsmonopolisten: en dat is tot een groep te komen waar je hopelijk de belastingsdruk kan laten dalen. Maw, een liberale politiek. Die is in Belgie moeilijk of niet te realiseren, met de PS aan den overkant. Dus is het beter om te hergroeperen.

Maar het is ook de enige rationele reden.

Ik denk niet dat het afbreken van een staat "chaos" in de slechte zin van het woord veroorzaakt. Ik denk dat een staat een georganiseerde dievenbende is, die het mensen enkel maar moeilijker maakt. Hoe minder maffia, hoe beter. Ik zou het afbreken van de maffia niet bepaald "chaos" noemen, hoewel er natuurlijk wel wat minder rare regeltjes zullen bestaan dan.

Omdat mensen met een moderne opvoeding het onderscheid tussen nationalisme en socialisme wel kennen en sindsdien ook konden zien wat socialisme (Stalin, Adolf, Mao...) inhoudt...?
8-)

Ik vermoed dat men ofwel een liberaal ofwel een biefstukkensocialist moet zijn om elk politiek handelen te reduceren tot een persoonlijk nut. De gedachte dat er binnen de menselijke soort misschien wel collectieve entiteiten en drijfveren kunnen bestaan waar op lange termijn gekeken wordt zal daar niet mee stroken zeker? Het klopt dat een fiscale drijfveer een motor kan zijn maar zeker niet de enige want anders zou er pakweg een sterke Antwerpse separatistische beweging zijn tegen het socialistische Gent... de samenleving structureert zich evenwel langs nationale en regionale (dus boven-individuele) structuren in een dialectische evolutie. En er is een Vlaamse natie gekomen. En die botst met de Belgische staat.

Laat het anarchistische kapitalisme nu net het summum van de maffiasamenleving zijn. Dat de staat een georganiseerde dievenbende is, is een halfslachtige interpretatie van iets dat Engels ooit eens zei, een gedachte waar Gramsci komaf mee heeft gemaakt. De natiestaat is bij uitstek het strijdterrein van een klassenstrijd en de staat is daarbij het resultaat van een machtsverhouding. De sociale zekerheid, toegang tot onderwijs, gezondheidszorg en een minimale universele rechtstaat die voor interen moet gelden zijn progressieve verwezenlijkingen die allen binnen de natiestaat zijn afgedwongen.

De linkse noot in het Vlaams-nationalisme is altijd miniem geweest. En later werden de progressieven ook met klikken en klakken buiten gegooid door deze Vlaams-nationalistische kornuiten en hun pastoors ( de zogenaamde 'proosten'). Meer valt er niet over te zeggen eigenlijk.

Ik kan mij niet indenken dat iemand ooit uit iets anders handelt dan persoonlijk nut. Tenzij men, zoals Simon zegt, in het "interval van onverschilligheid" zit, ttz, wanneer de verschillende opties eigenlijk qua persoonlijk nut allemaal ongeveer equivalent zijn. DAN zal je misschien je functie serieus nemen, en ze uitvoeren zoals ze bedoeld is: als het voor uzelf niks of bijna niks verandert.

Dat zijn manipulaties zoals andere om anderen voor uw kar te spannen, he, meer niet. "het algemeen belang" en "solidariteit" zijn twee van die argumenten die heel vaak gebruikt worden hierbij.

Of het kan zijn dat je een persoonlijke kick krijgt van een of andere dada, en dan is het bevredigen van die dada zelf het persoonlijk nut dat je nastreeft.

Maffia impliceert afdreigen met geweld. Ik pleit dan ook niet voor een anarchisme, maar wel voor Law and Order die met ijzeren hand, en met verschrikkelijk geweld, afgedwongen wordt. Stupeur et tremblements. Maar die Law moet beperkt blijven tot wat je vrijwillig onderschrijft.

Maar dat zijn niks anders dan manieren om zekere klassen voor uw kar te spannen om daar zelf voordeel (electoraal bvb) uit te halen, he, meer niet. Gij gelooft toch zeker zelf niet dat een politicus die "sociaal" wil zijn, dat uit sociale beweging doet en niet uit electorale berekening ? Dat is marketing zoals een andere he.

Ik kan mij perfect indenken dat liberalen inderdaad enkel kunnen handelen en denken vanuit persoonlijk nut. Een vorm van autisme misschien.

Een prachtige contradictie moet ik toegeven. Je pleit voor law en order met verschrikkelijk geweld afgedwongen... maar wel enkel voor zij die de law vrijwillig onderschrijven :rofl: gewoonlijk dient dat verschrikkelijk geweld juist om de wet af te dwingen van zij die die niet vrijwillig onderschrijven.

Maar goed, ik verklaar bij deze dat ik al de wetten die mij beletten van jou te vermoorden niet meer onderschrijf. :mrgreen: Leve het liberalisme!