Wat is tegendraadsheid vandaag? Meehuilen met de klimaatgelovers of kritiek hebben op het opdringen van de islam?

Vraag is of het die jeugd zelf is of of er achter die zogezegde protesterende jeugd alles behalve jongeren verdoken aan het werk zijn...

Als wij vroeger neen zeiden, kwam dat toch niet in de krant...

Of wij stouter waren?
Wij dachten al dat we stout waren als we belleke trek deden, en als onze tegenstrever tegen de grond lag was het genoeg geweest.
Nu beschadigen ze onze auto's uit jaloesie en schoppen je verrot als je reeds bewusteloos tegen de grond ligt.
Respect kennen ze ook al niet maar ze denken dat ze "de" toekomst zijn zoals die uit 1968, de "power flower" van toen.
Wij hebben bewezen, zij moeten het nog laten zien maar voor velen vrees ik.

2.

Alles is internet nu. Later komen ze zichzelf tegen tenzij ze ervan uitgaan dat alles geautomatiseerd gaat zijn.

Hun lichaam is niets gewoon op jonge leeftijd, dat gaat zich wreken op latere leeftijd.

Kinderen met hooikoorts, diabetes, allergieën, overal plastiek in, enz.... Je ziet het nu al. Degeneratie van het lichaam...

Doet er allemaal niet toe. Duizenden imbecielen in Genk die hun idolen toejuichen en die volgend jaar naar andere idioten gaan kijken omdat de helft naar andere oorden vertrokken zijn.
De degeneratie van de hersens is groter dan de lichamelijke.

Niet verklappen hé :-D maar ik durf dat ook wel eens doen een visje in het forumwater gooien.

Pijnlijk detail is wel dat het zich niet beperkt tot een klein visje maar eerder lijkt op een witte potvis met de welluidende naam 'Moby Dick'.

Of Herman Melville het zou kunnen smaken wat ik schreef dat lijkt mij twijfelachtig maar kom the show must go on. ;-)

Gelukkig bestaat er nog petanque.

Jeu de boule.

Liefst in K&K in één van de ruftdraden. :lol:

Je hebt het inderdaad over de mainstream media... Een en al decadentie...

De generatie Z trapt ook niet meer zomaar in de verkiezingspropaganda van politieke partijen. Ze vinden die vaak "cringe" (tenenkrullend gênant). Ze geloven niet in het primaat van de politiek. Ze geloven eerder in de kracht van het partijpolitiek onafhankelijk maatschappelijk middenveld dan in politieke partijen. Ze denken dat dingen via protest sneller veranderen dan door verkiezingen, en stemmen vaak blanko.

Dit is geen goed nieuws voor politieke partijen. Misschien moet men het toch overwegen om in verkozen raden de blanko en ongeldige stemmen te laten vertegenwoordigen door lege zetels, zodat die verkozen raden gedurende de ganse legislatuur gekonfronteerd blijven met de kiezers die blanko of ongeldig stemden?

‘Rechtse partijen begrijpen het best dat ze ons nog veel kunnen wijsmaken’
http://www.standaard.be/cnt/dmf20190517_04408926

-------

‘Wil jij Zuhal ook terug?’ In geel-witte letters schuift de vraag over het gsm-scherm van de zeventienjarige Floris Coenders. De vraag sluit een campagnefilmpje af van de N-VA-politica Zuhal Demir. Floris heeft er zich de voorbije weken blauw aan geërgerd. ‘Ze gooit haar haren naar achter, draait rond en knipoogt naar me. Ik heb sympathie voor Zuhal Demir, maar dit is zo inhoudsloos. Demir moet niet proberen me te verleiden, ze moet me met argumenten overtuigen. En dat filmpje bleef maar voorbijkomen op mijn Instagramtijdlijn.’ Cringe, noemt Floris het – jongerentaal voor tenenkrullend en gênant.

(...)

Het is, bijvoorbeeld, geen goed idee om als politieke partij op Facebook te vragen ‘vrienden te taggen’, vindt Eline Ruëlle (18). ‘Ik zag een filmpje van een debat waarbij Kristof Calvo enkele keren Jan Jambon onderbrak. Daar stond bij: “Heb jij ook een irritant neefje dat op familiefeesten nooit kan zwijgen? Tag drie vrienden die ook nooit kunnen zwijgen.” Dat was cringe, omdat ze ons probeerden na te doen. Het was een nogal opzichtige manier om jongeren te lokken. Maar zo gaan jongeren niet om met sociale media. Echt niet.’

(...)

Dat partijen fors inzetten op Facebookadvertenties, bleek uit statistieken eerder deze week(DS 15 mei ): ze gaven er honderdduizenden euro’s aan uit. Zo willen ze natuurlijk iedereen bereiken. Maar afgaand op de stortvloed aan politieke advertenties die de jongeren uit ons panel over zich heen kregen, zijn zij een belangrijke doelgroep.

‘Mijn vrienden worden er compleet zot van’, zegt Floris. Zelf had hij aanvankelijk de instellingen van zijn Instagram- en Facebookaccount zo aangepast dat hij geen politieke advertenties meer te zien kreeg. ‘Ik kreeg alleen maar propagandaboodschappen van Vlaams Belang en de PVDA te zien’, zegt hij. ‘Dat ergerde me enorm, want het zijn toch twee extremistische partijen. Hoe ze met feiten omgaan, zint me niet. Door die advertenties vulde mijn tijdlijn zich met misleidende boodschappen. Daarom heb ik die ads niet alleen geblokkeerd, maar ze ook gemarkeerd als ‘‘aanstootgevend’’.’

Ook nadat hij op onze vraag die filters weer verwijderd had, kreeg Floris geen advertenties van Vlaams Belang of de PVDA meer te zien. ‘Het algoritme heeft correct onthouden wat ik aanstootgevend vind. Dus als mijn vrienden klagen over dat soort reclameboodschappen, geef ik hen de raad ze te markeren als ‘‘aanstootgevend.’’ Dat helpt.’

Maar Floris lijkt een uitzondering te zijn. Het valt op dat weinig jongeren zich echt ergeren aan de massa politieke advertenties. Volgens Thibeau Cazaerck (18), bijvoorbeeld, zijn ze intussen zo normaal dat ‘niemand zich nog stoort aan het aantal’. ‘Alleen zijn het steeds dezelfde koppen die je terugziet: Bart De Wever en Tom Van Grieken blijven maar komen. Die personencultus is echt verstikkend.’


(...)

In ons panel heerst er één onmiskenbare consensus: los van de politieke voorkeur erkent iedereen dat Vlaams Belang het goed doet op sociale media. Vlaams Belang is opdringerig, maar daardoor valt de partij wel op. ‘De communicatie van Vlaams Belang is radicaal, hard, maar wel heel duidelijk’, zegt Eline. ‘Dat spreekt sommige mensen aan. Ze praten zoals de gewone mensen. Hun communicatie past perfect bij hun kiespubliek.’

‘Waarom gebruiken politici toch zo veel moeilijke woorden als ze mensen willen overtuigen?’, vraagt Anke Van Mulders (18). ‘Open VLD en de SP.A verpakken hun boodschap te ingewikkeld. Ook die van Hilde Crevits over het onderwijs onlangs: ingewikkeld. Vlaams Belang doet dat beter.’

Thibeau geeft een voorbeeld. ‘Door Vlaams Belang ben ik te weten gekomen dat Steve B., de moordenaar van Julie Van Espen, eigenlijk nog in de cel had moeten zitten. Dat beeld – de foto van die moordenaar –trekt je aandacht direct’. Luca ziet een mogelijke verklaring: ‘Tom Van Grieken heeft communicatiemanagement gestudeerd en heeft nog in de reclamesector gewerkt. Hij kent dus de kneepjes van het vak, hij weet perfect hoe hij moet manipuleren.’

Toch wekt de manier waarop Vlaams Belang adverteert ook frustraties op. Ilian Benamor (18) vindt hun slogans grof en expliciet. ‘Ze geven mensen valse zekerheid over de toekomst. Ik denk dat je een vergelijking kunt trekken met Donald Trump.’ Ook Floris vindt het ergerlijk: ‘Een vriendin van mij kreeg een advertentie van Vlaams Belang die luidde: “Like dit als je tegen tienerpooiers bent.” Natuurlijk is iedereen tegen tienerpooiers. Maar Vlaams Belang doet alsof daar geen consensus over is. De oma van mijn vriendin heeft die post geliket, want uiteraard is zij tegen kinderpooiers. Maar ze had er geen idee van dat ze eigenlijk de Facebookpagina van Vlaams Belang heeft geliket.’

Het ergert Luca hoeveel fake news op die manier op sociale media circuleert. ‘Die boodschappen spelen in op de actualiteit, maar ze creëren verwarring. Ze maken misbruik van mensen die niet kritisch zijn. Dat is echt niet oké.’

(...)

Opvallend is dat de jongeren zich vaak bij geen enkele partij goed voelen. Kiezen is verliezen, kwam vaak terug. ‘Je moet altijd afwegingen maken. Uiteindelijk kies je voor de partij waarbij je het minst verliest’, zegt Luca. Rik Smeets (18) zal daarom blanco stemmen. ‘Maar het is ook een proteststem’, zegt hij. ‘Waarmee ik wil aangeven dat je in België weinig kan veranderen via de politiek.’

‘Wij zijn een snelle generatie’, zegt Eline. ‘En de Belgische politiek is zo ingewikkeld. Alles verandert hier heel traag. We willen concrete resultaten zien. Jongeren engageren zich nog, maar liever buiten partijpolitieke structuren. De klimaatbetogingen hebben wel degelijk met politiek te maken. Maar als we dingen willen veranderen, zal onze eerste reflex niet zijn: ik ga in de politiek. Wel: ik laat mijn stem horen. We geloven niet meer in die oude structuren. Dat systeem is afgeleefd.’

Nu moet jij mij eens zeggen op welke manier dat verschilt van, zeg maar, die ouwe zakken van mei 1968, de hippies en dergelijke meer.

Wat jij gewoon beschrijft is een normale reactie bij opgroeien. Elke maatschappij is altijd georganiseerd rond een leugen, een geloof, een ideologie, een kwakzalverij. Als kind leer je hoe dat kwakzalfmachien zogezegd werkt, en het "waarom" van alle onzinnigheden. Je gelooft dat, omdat je niet beter weet. Als je opgroeit, merk je dat het incoherent is, je geloof in de ideologie van het gangbare systeem wankelt, en je bent een goeiekoop slachtoffer voor kwakzalvers van alternatieve ideologieen. Naargelang, trap je daar in, of niet.

Het ontdekken "dat het niet klopt" hoort bij het opgroeien. Uitvissen van hoe het dan wel moet, is gewoon het embryo van de nieuwe kwakzalverij waar jij dan de ouwe zak van zal zijn, als de alternatieve praatjes waar je nu in denkt te kunnen geloven, het waar maken.

Maw, de contestatairen van de ouwe kwakzalverij, zijn de grondleggers van de nieuwe.

Het is een beetje als doorhebben dat ze U liggen hadden met Sinterklaas, en dan maar steenhard in Jezus gaan geloven. Het is als snappen dat de koning niet van god komt, en dan maar een republiek gaan stichten.

Nog steeds kwakzalverij, maar anders. En om TERUG door te hebben dat uw ideaal evengoed kwakzalverij is, dat kunnen weinigen. Want tegen dan zijn ze de nieuwe ouwe zakken.

Dat is natuurlijk wel bijzonder grappig, en komt omdat Facebook een propagandist is die reclame wil verkopen - gelijk welke reclame. Als dusdanig is Facebook een "eigen opinie opsluiter". Die schotelt je enkel maar voor wat je al graag zag. Vooral geen dissonantie in het discours, niet geconfronteerd worden met intellectuele ongemakkelijkheid: slikken wat je graag slikt.

Een beetje zoals met drugs, die je goesting geven om meer van 't zelfde te krijgen.

Wie niet beseft dat dat intellectueel ongezond is om enkel maar te lezen wat hij al wenste te lezen, zal er natuurlijk in trappen.

Besef dat het ook omgekeerd werkt: wie bvb. enkel extreem-rechtse dingen wil zien, bijvoorbeeld, zal dus een filter hebben dat elke weerlegging van ene of andere extreem-rechtse complot theorie tegenhoudt. Geen wonder dat mensen zoals Trump dan winnen he. Je schept hermetisch gescheiden groepthink gemeenschappen, net zoals met religieuze overtuigingen die het U zonde doen vinden om het "andere gedacht" te beschouwen. Zo krijg je totale polarisatie en groep-think op steroids.

:cheer: Het Khilsche Koord! :cheer:

Dat is dan blijkbaar wederzijds.

Ouwe zakken lachen ook met de kinderlijke naïviteit van Anuna en consoorten.

Een protestbeweging die gedragen wordt door de mainstream-media is geen protestbeweging he.

Dat is gewoon een bende naieve kindjes dat zich voor de poco kar laat spannen.

met mijn "idealen" werd ook gelachen toen ik zestien was

Is dat een nieuw spel voor de jeugd?

2

De jeugd denkt dat dom denken, doemdenken is.
Mijn ideaal ben ik mee getrouwd en ze is geen kwakzalverij.
Het enige verschil met mij is: ze heeft altijd gelijk, denkt ze.