Ja, wanneer elke Vlaming een degelijk pensioen heeft en dergelijke kleinigheidjes meer, dan kunnen we een deel van ons geld wegsmijten aan een stadsdichter.

Ieder zijn ding, maar echt poëzie vind ik dat toch niet.

Komt me inhoudelijk en stilistisch meer over als een pamflet.

We missen nog een stadszanger, stadsmuzikant, stadsgoochelaar, stadsclown enz.

De vereniging van mime spelers laat bij deze weten dat ze zich bijzonder uitgesloten voelen in deze opsomming.

Een stads mime speler zou wel degelijk bijdragen tot de toeristische aantrekkingskracht van de stad.

De draad is verplaatst naar Koetjes & Kalfjes? Ik dacht toch dat de literaire wereld behoorlijk op zijn tenen getrapt is en ze begrippen en aantijgingen als censuur niet schuwen. De moderatie had de draad op zijn minst naar Maatschappij en Samenleving kunnen verplaatsen.

Een stadsdichter heeft als taak om een aantal gedichten te schrijven in opdracht van de stad.

De stad fungeert in deze als de werkgever, en heeft het recht om een gedicht te weigeren.

Veel meer valt er niet te vertellen.

Tom Lanoye is vermoedelijk al een column aan het schrijven.

Nonsens. Als de stad verwachtte gepromoot te worden door de stadsdichter hadden ze beter een reclamebureau ingehuurd. Een stadsdichter moet de spreekbuis zijn van en voor de inwoners en geen verlengstuk van het bestuur. Wat was het probleem nu? Dat het woord Vlaanderen er zes keer in voorkomt en de stadsdichter en jonge Antwerpenaren datzelfde Vlaanderen aan de oortjes trekken? Komaan, vendeliers. Het laatste wat een stadsgedicht moet zijn is een parfumering van Vlaams-nationalistische flatulentie.

Blijkbaar zijn er wel afspraken die gemaakt worden bij het "benoemen" voor een bepaalde periode van de stadsdichter(s).

Daarbij werd blijkbaar het begrip "stadsgedicht" uitgevonden. Slim. Want anders zou al het werk van de betrokken dichter "uitgaan van de stadsdichter, dus uitgaan van de stad".

Er kan dus geen probleem zijn: het bedoelde gedicht is door de bevoegde verkozene/schepen niet erkend als stadsgedicht.
Het niet erkennen als stadsgedicht is vanzelfsprekend geen censuur. Madammeke de dichteres mag het publiceren, uitgeven, uitroepen, voordragen, zingen, murmelen ... al wat ze maar wenst.

En dan de inhoud van het gedrocht zelf.
Het gaat over A-onderwijs en B-onderwijs.
Heeft iemand van jullie een voorstel om die afkortingen te wijzigen?
Want ik denk dat die staan voor:
- Algemeen onderwijs
- Beroepsonderwijs.

Wat is daar nu verkeerd mee?

Niets!

Alleen de perceptie blijft bij velen hangen.
Maar als ze de factuur van hun electricien of loodgieter zien, dan gaan de oogjes open.

2

We vatten samen en onthouden, De Stad zou beter stoppen met het geld van de burger door deuren en vensters te smijten.
We zijn een derde wereld land geworden, laat ons nog een pak geld wegsmijten aan gedichtjes.

inderdaad niets,

maar van tere ziele wookskes mag dat niet, want ocharme dat kindje zou een complex kunnen krijgen.

fuck it dat is de bittere realiteit, hoe eerder je ermee om leert gaan hoe beter.

Valt het u ook op dat als hier gefundeerde kritiek geuit wordt op Vlaams-nationalisme, die topics snel van binnenland naar subforums verplaatst worden waar weinig mensen komen lezen?

Dus de werkgever mag geen gedicht weigeren ?

Ik heb inderdaad al vaker het gevoel gehad dat er sympathie is voor het Vlaams-nationalisme en dat de sympathie subtiel meespeelt bij het maken van keuzes.

Een stadsdichter is geen werknemer.

- lol -

Dat was lang geleden, smakelijk gelachen.

Ook, "gefundeerde kritiek..."

- lol -

Wow! Vlamingen die sympathie hebben voor de Vlaamse zaak.

Ben je echt geschrokken toen je dat merkte?

Doen Turken dat trouwens ook niet een beetje?