Het is geen kwestie van normaal vinden.

Maar van massale aandacht, mensen en middelen die hier aan gegeven wordt.
Had die agente geen H groet gebracht, zou de zaak geruisloos geklasseerd geweest zijn.

En is dat niet erg?
Dat er mensen sterven door nalatigheid, en het gerecht dat zomaar laat gebeuren?

Ik merk dan weer dat men wel onderzoek gaat voeren naar die jongen die zelfmoord pleegde als gevolg van pesterijen.
Men zou dan met dezelfde logica zoals ik op de eerste pagina las kunnen zeggen dat hij het zichzelf aangedaan heeft.

Ik ben het hier met reservespeler eens. Wonderen zijn de wereld niet uit. :lol:

Die Hitlergroet heeft de kloten van Schoof te maken met de dood van die man.
Daar zijn sancties voor gegeven.
Hier gaat het over het feit of de politie schuldig is aan de dood van die sukkel.
Niet dus volgens het gerecht.

Had die man niet met z'n kop tegen de muur geklopt, dan leefde die waarschijnlijk nog.

Had die man zich gedragen op het vliegtuig, dan was er geen reden geweest om hem daarvan af te halen en dan leefde hij waarschijnlijk nog.

Meestal wel hé.

Door welke nalatigheid is die man gestorven?

Doet me hier wat aan denken: https://www.hln.be/dendermonde/jim-c...rugs~a22ef057/

Die vroeg voor naar het ziekenhuis te worden gebracht, maar ze brachten hem naar de cel.
De beelden zijn eens tijdens een reportage uitgebracht, en dan zie je de agenten een precies levensloos lichaam naar de cel slepen.

Agressief gedrag en ziekenhuis, geen goede combinatie.

Hopelijk overkomt die kutflikken juist hetzelfde.

Parket oordeelt dus dat er geen vervolging nodig is.

Dat ondanks de framing van de linkse pers die insinueert dat een doodbrave en goudeerlijke man en pappa van een schattig dochtertje werd vermoord door nazistische agenten. Zie ook hoe men weer het vader zijn en het hebben van een dochter weer misbruikt om op de emoties van de bevolking te bespelen en de man in een beter daglicht te stellen.





Dat de man zich hevig verzette op het tarmac en in zijn cel als een gestoorde, opfokte en agressieve zot met zijn hoofd op de deur bonkte tot zijn hele gezicht onder het bloed zat, daar gaat het natuurlijk allemaal niet meer over of dat is niet eens relevant. Wel het feit dat een vrouwelijke collega, onder spanning een sarcastische grap uithaalde en een Hitler groet zou gebracht hebben.

Als je de man bezig ziet kan je niet anders dan vaststellen dat hij;

a) Het zelf heeft uitgelokt met zijn agressie en niet willen luisteren naar de diensten.

b) Wellicht gestorven is door het kloppen met zijn hoofd tegen de muur waarbij een zwelling van de hersenen hem fataal is geworden of in iedere geval daarvan deel uitmaakt.

Een kalmeringsmiddel in combinatie met zijn agitatie zou dan een hardstilstand veroorzaakt hebben.

Hij had ook gewoon kunnen meewerken met de diensten natuurlijk, dan had de dochter nog een vader gehad.

Met niemand bedoel je waarschijnlijk 'in dienst van de overheid'.
Je kan pas schuldig worden bevonden als je niet bij de overheid werkt.

Juist. En dat is nog veel erger.

De man leek levensloos als ze hem uit de combi haalden.
Dan zie ik niet in waarom je niet naar spoed rijdt ipv naar het ziekenhuis, 't is 5 minuten rijden.

Ik heb medelijden met die dokter, die zijn gewoon werk moest onderbreken om naar de oproep van de flikken te gaan,
daar aangekomen moeten aanhoren hoe gewelddadig die man was en hoe vervuild van zijn speeksel en roepen en zo die man was. Ga daar maar eens, op uwe leeftijd, iemand onderzoeken ...
En dan daarna al die verwijten, gerechtelijke procedures ... moeten aanhoren.

En dat voor een luizig preetje.

Dat ze met de kop tegen de muur bonken?
Dat is toch een eigen keuze.

Herhaling: in sommige francofone middens gebruikt men als code het snorretje of de H-groet om een Vlaming aan te duiden.

behalve dan wanneer het zich in Vlaanderen had afgespeeld, dan had "Ronse" allang de link met het VB gemaakt.

Het is erg als er iemand sterft door nalatigheid.
Maar of er hier nalatigheid was, dat staat helemaal niet vast.

Een vliegtuigpassagier die plots gewelddadig boos wordt, behoeft meestal niet direct de grootste medische zorgen. Daar stuurt men meestal geen spoedarts met mug-auto naar toe.

Na studie van het dossier, kwam men wellicht tot de conclusie dat elke ander team van flikken, en elke andere huisarts, dezelfde reactie gehad zou hebben. En dan is er geen nalatigheid. Wel pech.

Ik kan van de zaak destijds niet veel herinneren maar als ik het het artikel lees vind ik het op zijn minst toch wel vreemd ja.

Niet dat ik op basis van 1 krantenartikel een vonnis ga vellen maar er zijn toch een paar dingen waar ik mijn twijfels bij heb.

Iemand die herhaaldelijk met zijn hoofd tegen de tralies beukt is volgens mij per definitie (op dat moment toch zeker) mentaal niet in orde.
Om dat met vijf man op zo iemand te vliegen en een deken in zijn gezicht te duwen lijkt me niet de meest normale gang van zaken. In bedwang houden oké (tot er medische hulp is) maar of 'een deken in iemands gezicht duwen' valt onder 'in bedwang houden' lijkt me sterk.

Daarnaast is het de taak van de politie om burgers te beschermen en wanneer die burgers misdadigers zijn (ik weet overigens niet eens wat die Chovanec uitgespookt had) speelt zelfs hun misdaad daarbij geen rol. Het is maw niet omdat iemand iets uitgevreten heeft dat de politie hem hardhandiger mag behandelen. Het zijn politieagenten, geen rechters.

Verder nog zou je er vanuit moeten gaan dat iemand die onder toezicht van de politie staat (in een cel zit bv) op dat moment veilig is. Als ik een mentaal gehandicapt kind heb dat op een bepaald moment wegloopt en ik hoor later dat het gevonden is en in een politiekantoor op mij wacht ga ik er vanuit dat het daar veilig is bijvoorbeeld.
Ik ga er vanuit dat een politieagent alles in het werk zal stellen om het leven van een mens (binnen of buiten een cel) veilig te stellen. En of die mens nu een misdadiger is of niet speelt totaal geen rol.

Dus met de commentaren als "opgeruimd staat netjes" of "als hij met zijn hoofd tegen de muur wil bonken is dat zijn keuze" ben ik het in deze context in ieder geval niet eens.

Dus: ik stel me vragen bij deze uitspraak maar ga (zolang ik de toedracht niet beter ken) niet staan roepen dat het een schande voor de rechtsstaat is.