Citaat:
Wat is jouw mening over Amerika? Is het je vijand of eerder onze vriend?
|
Nuancering is op dit forum niet de sterkste kant. Ik veronderstel dat PetSel niet Amerika (van Alaska tot Patagonië) bedoelt maar wel de Verenigde Staten. En ik denk dat hij meer specifiek het huidige politieke, economische beleid bedoelt en misschien de cultuur van de VS.
Wel, het is moeilijk om daar op te antwoorden. Dat is zoiets als vragen 'Wat vind je van de Joden'. Ook daar is de vraag 'welke Joden'. Albert Einstein of Karl Marx of Sigmund Freud of Woody Allen, de Fallasjas, de Askhenazi, Orthodoxe Joden, seculiere Joden, Israëlische Joden, Zionisten, ... Zonder duidelijke omschrijving van wat je bedoelt en zonder nuancering kom je daar nooit uit.
Ik zou een onderscheid maken tussen de burgers van de VS die ik persoonlijk heb mogen ontmoeten, wat ik weet van de VS uit de media en de analyse die ik maak over het beleid van de VS.
Wat dat laatste betreft moeten we onthouden dat het huidige beleid van de neo-conservatieven gebaseerd is op het Project for a New American Century (
http://www.pnac.info/). Bush vertegenwoordigt iets minder dan een kwart van de bevolking van de VS (60% van ongeveer 50% van de stemgerechtigde VS-burgers) en zijn beleid kan rekenen op de goedkeuring van minder dan 40% van de bevolking. Bush is dus niet gelijk aan de VS.
Over dat beleid kunnen we kort zijn: het is het meest kapitalistische en reactionaire beleid dat we sinds lang gezien hebben. Het is nefast voor de bevolking van de VS, het is nefast voor de internationale verhoudingen, het is nefast voor het milieu. Het soepeert het budget van de VS op (belastinggeld dus) het zuigt kapitaal van de hele wereld aan en het leidt (bewust) tot meer spanningen. Ze doen dat omdat ze voorstander zijn van de polarisatie: het versterken van de tegenstellingen. Wie het buitenlands beleid van de VS bestudeert, stelt vast dat ze geïnteresseerd zijn in conflicten. Niet in democratie (die hollen ze in het binnenland zelf uit), niet in mensenrechten, niet in seculiere regimes (Irak wordt een islamitische republiek) niet in gelijke rechten voor mannen en vrouwen. Ze willen oorlog omdat hun economie daar op draait en omdat een kleine elite daar schatrijk van wordt.
Maar veel VS-burgers zijn het daar absoluut niet mee eens. Milioenen verzetten zich tegen dat beleid en nog veel meer milioenen interesseert het geen bal: ze wonen in een klein stadje in Iowa of Alabama of Vermont en ze weten niet eens wat er in Washington gebeurt. Het zal hen overigens worst wezen.
Veel VS-burgers houden er overigens een behoorlijk radikale, zelfs revolutionaire visie op na. Dat heb ik tot mijn eigen verbazing kunnen vaststellen tijdens mijn bezoeken aan de VS. En ik heb het daarbij niet alleen over Professoren als Chomski of Parenti of mensen als Naomi Klein ofzo, maar de doodgewone, werkende mens die twee jobs moet combineren om rond te komen. Of de Afro-Amerikanen die goed weten waarom hun voorouders naar de States werden gevoerd of de Latino's die in New Mexico als tweederangsburgers worden behandeld terwijl het land waarop ze leven historisch gezien van hen is.
Van het beleid van de VS zoals (onterecht) gepersonaliseerd door George W. Bush ben ik een tegenstander. Maar ik ken in de VS veel mensen die mijn medestander zijn in het bestrijden van dat beleid.
Het economisch beleid van de VS wordt gestuurd door een kleine elite in het belang van een kleine elite. Het aantal VS-burgers onder de armoedgrens groeit jaarlijks. Als je dat gezien hebt ter plaatse dan vallen de schellen van je ogen: dat lijkt op vele plaatsen een derde wereldland. Qua huisvesting, qua onderwijs, qua gezondheidszorg, ... Het is een primaire en dogmatische vorm van kapitalisme dat een gigantisch begrotingstekort veroorzaakt, dat voor de rijken de belastingen vermindert, dat de weinige voorzieningen voor de burger uitholt en nu zelfs het pensioenstelsel wil privatiseren. Het wordt gestuurd door door een militair-industrieel complex waarbij politici van het Conges naar de Wapenindustrie gaan en omgekeerd. Het land gaat zijn eigen ondergang tegemoet en op economisch vlak kunnen we daar alleen maar verheugd over zijn.
Op cultureel vlak kan men over de VS niets zinnigs zeggen zonder in platitudes en veralgemeningen te vallen. Het is zo'n uitgestrekt, divers en op dat vlak rijk land dat je niet alles over dezelfde kam kan scheren. Je kan er niets zinnigs over zeggen omdat je nooit een overzicht kan hebben. Wat je wel kan vaststellen is dat de pulp die ons bereikt van het allerlaagste niveau is. Maar dat heeft veel te maken met de media hier die de goedkoopste rotzooi, tv-series en kauwgumfilms kopen. Dat gebeurt niet omdat het cultuur is maar omdat het geld opbrengt. En dat is een beetje de kern van de zaak denk ik: het kapitalisme is onze vijand. Of dat nu van de VS komt of van eigen bodem. Of dat kapitalisme nu VS-imperialistisch is, Belgicistisch, Waals, Duits of wat dan ook, het kapitalisme is de vijand van de gewone vrouw en man. In die zin is de VS vandaag onze vijand. Ik zou zelfs zeggen, onze ergste vijand.
