Is dit weer één of andere racistische mop??? :wink:

:lol: :lol: :lol: :turn-l:

Eh neen, de i en de o staan naast elkaar op mijn keyboard. Best wel een grappige typo.

Ik wil Schaarbeek wel eens zien als er politieagenten op camera een Marokaan doodslaan. Een spijtig voorval van een aantal agenten die over hun toeren waren, met grote gevolgen.

Natuurlijk wel hebben amerikanen cultuur, zowel op het gewone dagelijkse vlak, in de eenvoudige dingen zeg maar als wat men cultuur met hoofletter kan noemen zoals litteratuur, schilders, muziek (klassiek)toneel enz.

En dat men bij de amerikanen niet goed zou kunnen eten (zoals wij dat gewoon zijn ) is ook een fabel. Men kan er naast de fast food uitstekend op "onze wijze" eten. En d'as ook cultuur.
Uiteraard hebben ze geen middeleeuwse katedralen, versterkte burchten, de cultuurresten van onze oude beschaving dus, maar da's toch geen enig criterium op zich om cultuur te hebben.

Wie heeft er ooit ernstig beweerd dat Amerikanen geen cultuur hebben? Zijn we hier niet tegen windmolens aan het vechten?

Ik ben nog maar 1 keer in Amerika geweest, maar een echte eetcultuur hebben ze toch niet hoor. Een echte Amerikaanse keuken bestaat niet denk ik.

De Amerikaanse cultuur is een soort van nationalisme dat dient als lijm om de vele migranten (met hun eigen cultuur) aan het land te binden. Dat nationalisme is alom tegenwoordig in de kerk, op school op TV en bij ieder evenement: Het wordt dus met de paplepel ingegeven.

Samengevat is Amerika een maatschappij met een multiculturele onderlaag, maar die vele sub-culturen worden op hun beurt overheerst door de Amerikaanse cultuur van brood en spelen.

Vanzelfsprekend ben je daar waarschijnlijk geneigd de fastfoodtoer op te gaan, maar ik heb er steeds net zo goed als bij ons kunnen eten als men dat wenst, geen probleem . Da's geen echt (typische) amerikanse keuken, wel doodgewoon zoals bij ons hier, dezelfde schotels, dezelfde ingredienten enz..

Mc'Donalds, fritkottencultuur, fish 'n chips ... Iedereen heeft zowat zijn fastfood ...

Mja, ik wil maar zeggen dat men in de VS de cultuur beïvloed is geweest door veel meer factoren dan in Europa. Racisme in de VS was en is er ook, ma ik denk dat het toch anders is dan in Europa.... Wij zijn nog meer behoudsgezind.

Ik denk het niet. Maar al te vaak wordt beweerd dat Amerikanen geen culturele feeling hebben. Het argument daarbij is steevast dat men er een gebrek heeft aan geschiedenis. De critici gaan ervan uit dat cultuur samenhangt met een grote historische traditie. Daarbij wordt commerciële cultuur vaak afgedaan als een kwaal die uit de VS is overgewaaid. Men vindt die cultuur minderwaardig en men denkt dat deze de enige cultuur is in de VS. Ik denk dat we zulke vooroordelen (Europese) moeten aanvechten.

Er zijn verschillende Amerikaanse keukens naar gelang waar je naartoe gaat.

Ik dacht er in het begin dat ik hier woonde hetzelfde als u over. En dan plots begin je plaatselijke specialiteiten te ontdekken.

Alligator linguini is trouwens best wel lekker.

Waar ik het wel nog altijd van op mijn heupen krijg is de 'customize your meal' philosofie. bv: You want a ceasar, tossed, garden, or house salad with that? Shall I top it with grated cheese? should it be American, Swiss or Cheddar? What dresssing would you like? We have Ranch, Italian, Honey Mustard, Mustard, Mayo, Ketchup, Blue Cheese. With your main plate, you have a choice of three sides, you can choose from : <insert 35 options here>

da's juist, daarmee helpen ze soms mooi gemaakte gerechten om zeep als je dat nog niet weet, da's ook enige kritiek die ik zou kunnen kan hebben. Maar ja, ze vragen het en dus kun je zelf nog meester blijven van uw bord , niet ?
Voor diegenen die denken/vinden dat het daar nergens op trekt, evenens vermelden, de grote hoeveelheid diverse keukens van wat alle landen/werelddelen, je vind er vrij makkelijk ergens wel een restaurant van.

Om niet een extra topic te openen plaats ik dit hier. :wink:

ECONOMIE:
Slow Food Beweging verovert niche op de culinaire markt

Ernesto Ferrini

MILAAN, 26 juni (IPS) - In een wereld van fastfoodketens maakt een internationale beweging om 'slowfood' te promoten steeds meer opgang. De organisatie die al in 1986 de spits afbeet in Italië, heeft intussen 77.000 leden in 48 landen. Het oogmerk is de vrijwaring van traditionele gerechten en gewassen en de strijd tegen de culinaire eenheidsworst in restaurants, eetstalletjes en winkels.

Sinds vorig jaar heeft de International Slow Food Movement een hoge vlucht genomen. Vorig jaar ondertekende Slow Food een akkoord met de Braziliaanse regering om de kleinschalige traditionele landbouw te steunen en in oktober werden 19 internationale projecten gelanceerd op de gastronomische beurs Salone del Gusto in Turijn. Nu staan 30 nieuwe projecten op stapel in 18 landen, waaronder Argentinië, Bolivia, Brazilië, de Dominicaanse Republiek, Guatemala, India, Madagaskar, Maleisië, Mexico, Marokko en Peru. De opzet is bijvoorbeeld de redding van rode rijst van Andasibe in Madagaskar, een lekkere en voedzame lokale variëteit, en van de Chiapas-koffie in Mexico.

De International Slow Food Movement werd 17 jaar geboren op de beroemde Piazza di Spagna in Rome. Toen daar een McDonaldsrestaurant verscheen en even verderop enkele traditionele eethuizen gesloten werden, besloten enkele Italiaanse bourgondiërs en fijnproevers dat de maat vol was. Ze richtten in Bra, in de noordwestelijke regio Piemonte een vzw op met als oogmerk het vrijwaren van de culinaire eigenheid van Italië.

"Wat ons toen zorgen baarde was dat de traditionele eethuizen niet de middelen hadden om de concurrentie tegen de grote fastfoodketens te overleven," zegt ondervoorzitter Roberto Burdese. "Ons eerste initiatief was om een gids met alle Italiaanse eethuizen op de markt te geven om hen bekend te maken bij het grote publiek."

Slow Food werd in 1989 omgevormd tot een internationale beweging. Delegaties van 15 landen hielden een rendez-vous in de Opéra Comique in Parijs en namen een internationaal manifest aan dat eten erkent als cultureel erfgoed en landen het recht geeft dat te verdedigen tegen de industriële standaardisering.

Slow Food heeft nog steeds haar hoofdzetel in Bra maar steunt nu ook op andere bureaus, in Zwitserland, Duitsland en New York. De vrijwaring van het culinaire erfgoed gebeurt vooral via twee programma's. De 'Ark van Smaak' is een project om vergeten smaken te herontdekken, op te tekenen en te publiceren. Het verleent ook steun aan historische gewassen die van de markt gedrukt dreigen te worden door commerciële varianten. Intussen zijn 450 soorten 'gered' van de ondergang. In Italië is dat bijvoorbeeld violino di capra (ham gemaakt van geiten) en de Corbaratomaat. Het programma 'Presidia' probeert ambachtslui te verenigen en logistieke steun te verlenen aan traditionele productiemethodes. In het Engelse gehucht Somerset ondersteunt het presidium een kleine gemeenschap van traditionele kaasmakers die als enige nog Cheddar maken van rauwe melk en met de hand.

Het is hier precies culinair.be :roll:

Da's een belangrijk onderdeel van cultuur. :wink:

Dat is ook zo. En bovendien zijn er ook typische Amerikaanse gerechten (buiten de fast-food) .

Ik denk bijvoorbeeld aan Steak & Lobster, zeg maar een schotel met vlees en kreeft. Veel Europeanen vinden de combinatie niet lekker, ik vond het wel interessant. En 't is typisch Amerikaanse keuken.

Of pemmican oftewel een soort gedroogd bizonvet dat de indianen plachten te eten, da's pas authentieke amerikaanse keuken. :wink: