In een ideale wereld zou het voorstel waarover een BROV gehouden wordt gelijktijdig aan
de representatief geachtye volksvertegenwoordiging voorgelegd wmoeten worden en.. zou de uitslag dezelfde moeten zijn...

Bij het verdedigen van BROV wordt er (volgens mij ten onrechte) vooral de nadruk gelegd op die voorbeelden waarbij de "volkswil" tegengesteld was aan die van de representatieve democratie. Een goed voorbeeld is overigens aangehaald bij de "positieve" resultaten van het BROV systeem in Zwitserland nl. de toetreding van Zwitserland tot de UNO : het BROV heeft die gunstige maatregelen 57 jaar tegengehouden, Zwitserland verspeelde hierbij de kans om het HQ van de organisatie naar hun land te trekken en heeft het imago van het land in het algemeen grote schade berokkent.

Het systeem is op zich te verdedigen; a&lleen over welk systeem gaat het nu eigenlijk ?
Moet het BROV de representatieve democratie vervangen ? Of Aanvullen ? Indien het dat systeem moet aanvullen, moet er dan een definitie komen van de aangelegenheden waarbij een BROV toegelaten of verplicht wordt ?
Moet de volksvertegenwoordiging consequenties trekken uit tegenstrijdige resultaten ? (Aftreden & nieuwe verkiezingen uitschrijven) Mag het BVROV tegengaan tegen de algemene principes van de rechtstaat, door bvb. tegen de rechterlijke macht in te gaan ?

U doet het uitschijnen alsof er een objectieve, universele waarheid bestaat volgens welke Zwitserland tot de VN moet behoren. Tegelijk beseft u blijkbaar dat dat onzin is ("positieve" tussen aanhalingstekens).

Als een "objectieve grondslag" zou bestaan om een bepaalde beslissing te nemen, zou die beslissing niet tot het domein van de politiek behoren (zie o.a. het boek "Strong Democracy" van Benjamin Barber). Met andere woorden: als er "geen alternatief" is, is van politiek ook geen sprake (dus als politici over het Lissabon-verdrag of de overheidstussenkomst in de bankencrisis beweren dat er "geen alternatief is", zeggen ze eigenlijk dat het om een natuurwet of een of andere vorm van historisch determinisme gaat; bollocks, natuurlijk).

De Zwitsers maakten gewoon gebruik van hun goed recht om niet tot de VN (en tot vandaag de EU en de EER) toe te treden. Zoals bij elke politieke beslissing had ook deze beslissing een "kost" (bvb. mogelijke imagoschade, minder werkgelegenheid...). Het afwegen van kosten en baten lijkt me net de essentie van politiek.

Het BROV moet de representatieve democratie aanvullen, niet vervangen. Het is niet de bedoeling dat de burgers alle beslissingen zelf nemen, wel dat ze altijd het recht hebben om zelf een wetsvoorstel te maken of bestaande wetten te wijzigen (of nieuwe wetten tegen te houden).



De burgerwetgeving is volledig gelijkgesteld aan parlementaire wetgeving. Geen enkel thema is uitgesloten.


Volgens mij niet. De volksvertegenwoordiging moet vervroegd "aftreden" als de bevolking dit eist (recall). Bij tegenstrijdige resultaten heeft de wil van de bevolking voorrang boven de wil van de volksvertegenwoordiging (zij zijn immers door de bevolking in hun functie "benoemd").

Ik kan me wel voorstellen dat voor bepaalde thema's remmen ingebouwd worden, zoals dat ook vandaag voor grondwetswijzigingen al het geval is.

Zo'n rem kan bvb. een langere reflectie- en debatperiode zijn, of een gewogen stemsysteem waarbij burgers kunnen aangeven of ze bij een wetsvoorstel
- absoluut voor
- gematigd voor
- gematigd tegen
- absoluut tegen

zijn. Afhankelijk van het resultaat zou de wet dan meteen gewijzigd kunnen worden (als bvb. een grote meerderheid "absoluut voor" is, tegen een kleine gematigde minderheid), of men zou een tweede ronde kunnen organiseren (als bvb. 52 % matig voor is en 45 % absoluut tegen). Dit is overigens ongeveer het systeem dat B. Barber in Strong Democracy voorstelt.

Om zeker te zijn dat we over hetzelfde spreken: Wat bedoelt u met "de algemene principes van de rechtsstaat" en "tegen de rechterlijke macht ingaan"?


Als deze vragen u echt interesseren, raad ik u van harte het boek "Directe democratie" van Jos Verhulst aan. Gratis als pdf verkrijgbaar, of voor een spotprijsje in boekvorm via democratie.nu.