smiley |
12 februari 2007 22:36 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Levertraan
(Bericht 2428689)
Ik zou niet graag een moslim willen zijn in Europa..
Keer op keer worden ze de kont gelikt door bepaalde autochtonen met een ik-wil-met-iedereen-vriendjes-zijn-mentaliteit.
Om een ontstoken anus van te krijgen.
|
De groenen, de sossen en andere collaborateurs (zoals de partij van de konijnentand) azen gewoon op moslimstemmen om aan de macht te kunnen blijven. Om de moslims maar te vriend te kunnen houden plegen zij verraad aan hun eigen volk en culturele eigenheid. Samen met de islampromotors organizeren zij aldus de repressie tegen de islamkritikasters en bestempelen die als onverdraagzaam, racist en het speciaal daarvoor uitgevonden woord 'islamofoob'. Ook koenraad Elst heeft van die censuur (door de land/volksverraders) mogen proeven.
"Van meet af aan heb ik het probleem dat niet-moslims met moslims blijken te hebben, gedefinieerd als een ideologisch probleem : moslims zijn mensen met dezelfde mogelijkheden als wij, maar die tot vijandigheid jegens ons gekonditioneerd zijn door de ideologie die Mohammed in 610-632 n.Chr. vastgelegd heeft in de Koran. Er is hoogstens een plaatselijk, tijdelijk en aksidenteel verband met zaken als immigratie en verschil in huidskleur. In Arabië werd de islam niet gebracht door een immigrant die door zijn huidskleur opviel, maar door een stam- en landgenoot. Evengoed was het een onverdraagzame en destruktieve religie, die er het pluralisme vernietigde en een stalinistische uniformiteit oplegde aan wat een bij uitstek "multikulturele" samenleving geweest was.
De islam stelt daarom een probleem dat radikaal verschilt van de wrijvingen die al eens kunnen optreden bij de inplanting van uitheemse groepen mensen in een bestaande samenleving. Ik wil niet ontkennen dat "tolerantiedrempels" en "ontworteling" zich evenzeer kunnen voordoen bij andere groepen immigranten dan de moslims; maar ik ben ervan overtuigd (en zie de bewijzen dagelijks in de etnische milieus waarin ik verkeer) dat andere gemeenschappen zich wel degelijk willen en kunnen integreren, en dat in hun geval zelfs het behoud van een lichte dosis exotisch erfgoed geen enkele hindernis voor integratie vormt. Bij hen is integratie slechts een kwestie van tijd, bij zeer vele moslims stellen we met het voortschrijdend tijdsverloop integendeel een versterking van de "wij tegen hen"-ingesteldheid vast.
De mate waarin de islam zijn vijandschap jegens ongelovigen en zijn aanspraken op de politieke macht ernstig neemt, is ruwweg evenredig met de betrekkelijke sterkte van de moslimgemeenschap in een gegeven regio. Moslims die in de minderheid zijn, hebben de mond vol van "multikulturalisme", "verdraagzaamheid", de "rechten van de minderheden". Het ware gelaat van de islam krijgt men echter pas te zien zodra de moslimgemeenschap in de meerderheid is. Er bestaat geen enkele land met een moslimmeerderheid waar volledige gelijkheid der burgers ongeacht hun religie heerst.
Bij ons heeft de islam zulke macht nog niet, maar hij beschikt wel over een huurlingenvoorhoede die alvast de repressie tegen islamkritiek organizeert. Voorbeelden krijgt u in hoofdstuk 5, maar hier kan ik alvast vermelden dat ik er zelf ook wat ervaring mee heb. Voor mij als gediplomeerd sinoloog en indo-iranist en praktizerend multikulturalist was mijn broodje in dit multikul-tijdsklimaat eigenlijk gebakken; maar de dag dat ik het op mij nam om de bedreigde kulturele verscheidenheid in sommige delen van de wereld te verdedigen, niet tegen het wegdeemsterende eurocentrisme maar tegen de opmarsjerende islam, gooide ik mijn eigen ruiten in. Mijn publikaties over de islam zijn mij komen te staan op boycots, een lasterkampanje, en regelrechte broodroof."
Koenraad Elst
http://koenraadelst.bharatvani.org/a...oorongel1.html
|