| ericferemans |
14 juni 2007 10:50 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot
(Bericht 2722201)
Wie moet de volgende voorzitter van Sp.a worden en waarom? Caroline Gennez wordt nu al gelanceerd, zonder inspraak van de leden: het dreigt dus alweer een formaliteit te worden. Wat zijn de alternatieven? Een comeback voor Stevaert? Eén van de topburgemeesters (Janssens, Termont)? Een oude krokodil (Louis Tobback, Willy Claes, Freddy Willockx)? Een gevestigde waarde (Vandenbroucke)? Een kneusje (Freya)? Een gretig veulen (Maya Detiège, Van Brempt)? Iemand die niemand verwacht (Tuybens, De Vits, de Van Velthovens)? Iemand die ik abusievelijk vergeten ben (?)? Of moet Vande Lanotte alsnog aanblijven?
|
SP.a Rood, de linkervleugel in de SP.a, brengt de volgende analyse met betrekking tot de verkiezingsnederlaag van de SP.a.
Wij onderschrijven dat deel van de analyse van voorzitter Johan Vande Lanotte waaarin hij zegt dat we de kiezer niet goed hebben begrepen. Dit is een verademing in vergelijking met de arrogante houding die ten tijde van het Generatiepact werd aangenomen tegenover de eigen achterban. De leiding zou het hen toen nog eens gaan uitleggen. Maar SP.a Rood kon tijdens de verkiezingscampagne bij de Antwerpse dokwerkers niet uitleggen waarom zij na een leven hard werken nog steeds geen recht kunnen doen gelden op een leefbaar pensioen. En dat er ondanks al dit harde werken nog altijd gezegd wordt dat we nog langer en harder zullen moeten werken om onze welverdiende sociale zekerheid betaalbaar te houden.
Zo kon SP.a Rood tijdens de campagne bij de chauffeurs van De Lijn evenmin uitleggen dat de sociale politiek van de paarse regering gericht is op een veelheid van specifieke doelgroepen maar dat werkende mensen er over het algemeen en ondanks de gunstige economische conjunctuur niet op vooruitgaan.
Zo kon SP.a Rood bij onze huisbezoeken in Deurne Noord moeilijk uitleggen waarom aan de mensen wordt gevraagd om met nieuwkomers samen te leven maar dat er aan die nieuwkomers zelf zeer weinig gevraagd wordt.
De mensen denken dus vaak NEEN maar kregen door de SP.a een JA door de strot geramd. Wij moeten naar dit NEEN leren luisteren er iets positiefs mee doen.
De schuld op de schouders leggen van een PS die in het zuiden van het land veel minder verliest dan de SP.a zelf is ronduit grotesk. Beter zou de SP.a nota nemen van het feit dat de Parti Socialiste véél minder dan de SP.a haar traditionele partijwerking ontmanteld heeft en daardoor ook in kwade tijden veel beter weerstand kan bieden.
SP.a Rood betreurt dat het nog te jong is en te weinig logistieke middelen in de campagne kon werpen om het verschil te maken. Toch hebben we hard genoeg campagne gevoerd voor een SP.a overwinning om daar het recht op een scherpe kritiek aan te ontlenen. Niet tijdens de campagne zoals sommige partijgenoten deden, maar erna, en daardoor wellicht minder mediageniek…
Maar als er één ding positief te noemen is aan deze verschrikkelijke nederlaag dan is het dat ze misschien zal leiden tot de noodzakelijke herbronning van de partij. |
