Dat heb je dan fout begrepen.

Een evenwicht tussen die twee bestaat niet (een "economisch evenwicht" is zowiezo al onzin). Het gaat daarentegen om de verhouding tussen productie en prijs, wat uitgedrukt wordt in koopkracht. Een verandering van de totale geldhoeveelheid heeft een directe impact op die verhouding. (Prijsstijging bij inflatie, prijsdaling bij deflatie of stabilisiatie van de geldhoeveelheid.)

Dat is wat Percalion zo netjes heeft uitgelegd.

Wat je nu doet, is de verantwoordelijkheid voor beleidsbeslissingen en belastingsheffen bij iedere Belgische staatsburger verwijten. Moeilijk te ontkrachten is dat niet, ik heb immers nog nooit in enig parlement of regering gezeteld, net zoals de overgrote meerderheid van de Belgische bevolking. Sterker nog; nog nooit heeft iemand mij gevraagd of ik uberhaupt wil deelnemen aan die ganse onderneming.

De realiteit is dat de overheid een groep is met een relatief kleine kern van beleidsmakers en een gigantische aanhang van ambtenaren. Alle anderen zijn slechts wandelende spaarpotten waar die eerste groep, de overheid, naar believen geld uit pot.

Je hebt mij niet goed begrepen, of ik heb het niet goed uitgelegd. De reden laat ik maar even in het midden.

Wat je schrijft over verhouding klopt, maar ontkracht niet mijn opmerking.
In het algemeen wil men niet een prijstijging, noch een prijsdaling. Men wil dat de prijzen stabiel blijven. In die zin noemde ik dat een evenwicht.

Je bent vrij om een politieke partij op te richten die de staat volgens jouw ideeën wil inrichten. Je kan zelfs een politieke partij oprichten met als doel de afschaffing van de staat. Het is aan jou je opvattingen zo overtuigend te presenteren dat het merendeel van de bevolking je steunt.

"Men" wil niets.

De overheid heeft graag dat de prijzen stijgen, dan stijgen zijn inkomsten.
De producent heeft graag dat de prijzen stijgen, dan stijgen zijn inkomsten.
De consument heeft graag dat de prijzen dalen, dan dalen zijn uitgaven.

Je ziet toch zelf waar 't schoentje wringt? Ik moet altijd de concensus van de meerderheid hebben om beslissingsmacht uit te oefenen over mijn leven.

Het is mij best dat anderen zich in een staatsverband organiseren, zolang zij mij niet in dat verband dwingen.

Me dunkt dat erkenning van de keuzemogelijkheid over de eigen persoon de eerste en meest elementaire noodzakelijkheid is in een consequente rechtsgeaarde ethiek die gelijkheid voor ieder mens beoogt, bewezen door de simpele realiteit dat ieder persoon in een natuurlijk bestaan het eigen lichaam controleert en niet onderhevig is aan buitenlichaamelijk controle van een andere persoon.

.

Man toch, de dingen die ik 's nachts schrijf.. 8O

Hoe voelt dat; gelijk hébben, maar het niet krijgen?

Frustrerend en arrogant betweterig op dezelfde moment. :-D

Pas daar maar wat mee op, dat wordt hier niet altijd in dank afgenomen. ;)

Weet ik uit ervaring. Geef ik geen bal om. :-P

Ergens ben ik gek om met een libertariër te discussiëren. Maar soit. Ik vond een mooie tekst in een boek dat ik toevallig aan het lezen ben: Theologisch-politiek traktaat van Spinoza. In hoofdstuk 16 alinea 5 staat:

<< Maar toch kan niemand betwijfelen dat het veel nuttiger voor de mensen is om te leven volgens de wetten en vaste voorschriften van onze rede, die, zoals gezegd, alleen het ware nut van de mensen beogen. Verder is er niemand die niet begeert zoveel mogelijk veilig en zonder vrees te leven, iets wat hij echter allerminst kan bereiken zolang het iedereen vrij staat alles maar te doen wat hem lust en zolang aan de rede niet meer rechten worden toegestaan dan aan de haat en de toorn. Want er is niemand die te midden van vijandschap, haat, toorn en bedrog niet in angst leeft; ieder zal dus trachten deze zoveel als in zijn vermogen ligt te vermijden. En als we dan ook nog bedenken dat als de mensen, als ze elkaar niet helpen, onherroepelijk allerellendigst leven, zonder de rede te ontwikkelen, zoals wij in hoofdstuk 5 [alinea 7] hebben aangetoond, dan zullen we zeer duidelijk inzien dat de mensen zich, om veilig en op de beste manier te leven, onvermijdelijk hebben moeten verenigen tot één geheel en dus hebben moeten bewerkstelligen dat ze het recht dat krachtens de natuur iedereen op alles had, collectief zouden hebben, en dat dit recht niet langer door de kracht en begeerte van ieder afzonderlijk zou worden gedetermineerd, maar door de kracht en wil van allen tezamen. Dit echter zouden ze tevergeefs hebben geprobeerd als ze zich alleen wilden laten leiden door wat de begeerte hun aanraadt, want door de wetten van de begeerte wordt iedereen in een andere richting getrokken. Daarom hebben zij zeer krachtig moeten vastleggen en afspreken om alles te regelen alleen op grond van het voorschrift van de rede – waartegen niemand zich openlijk durft te verzetten om niet voor verstoken van geest te worden aangezien – en om de begeerte te beteugelen voor zover die op iets aandringt dat schadelijk is voor een ander, om niemand op een andere wijze te behandelen dan men zelf behandeld wil worden, en, tenslotte, om het recht van een ander als zijn eigen recht te verdedigen. >>

Wanneer hebben volgens Spinoza alle mensen zich verenigd tot één geheel?

Tijdens die geschiedenisles was ik hoogstwaarschijnlijk afwezig.

Nou, ik ben geen Spinozakenner, maar waarschijnlijk bedoelde hij dat mensen zich in gemeenschappen verenigen, in stammen, volkeren, naties, etc.

Als je de zin letterlijk interpreteert, dan klopt die idd niet.

Wat Spinoza doet, is aannemen dat iedereen dezelfde waarden, wensen, geneugten en angsten heeft. Hij spreekt constant in vage termen als "de mensen", "het nut" en "de rede". Daarop kan je toch niet bouwen?

Het ontgaat me volledig wat je probeert te vertellen met die lap onzin.

De "crisis" kabbelt ondertussen rustig verder.In het Verenigd Koninkrijk proberen angstige spaarders hun centjes van hun rekeningen af te halen van de bank "Northern Rock".De genieen aan de top van deze bank,zeer aktief in hypotheken en afgeleiden daarvan,zijn er in geslaagd zich serieus bloot te stellen aan AMERIKAANSE rommel hypotheken. 8O


Het is wel een serieuze blamage voor het "vrije ondernemeningschap" dat de privé-banken nu angstig weigeren elkaar geld te lenen en nu verwachten dat de "vermaledijde nationale banken met hun ondernemerschapshinderende maatregelen" de reddende hand reiken!


top-of-the bill,op CNBC hoorde ik vrijdag dat "Northern Rock" eigenlijk,vanuit "marktperspectief gezien" niks misdaan heeft,ze zijn "ongelukkig slachtoffer"....


Ergens worden dus "risicovolle leningen" netjes verpakt en internationaal verhandeld ,en er zijn Europese banken die die speculatieve rotzooi kopen en dan het geld van hun spaarders riskeren ,TEGEN HUN EIGEN VOORSCHRIFTEN IN 8O

Ons banking-systeem heeft niets met vrij ondernemerschap te maken. Integendeel! De enige banken die kunnen claimen een vrij onderneming te zijn, zijn banken die een eigen munt uitbrengen.

Ten eerste een producent wilt graag een zo hoog mogelijke prijs d.w.z. die prijs waarbij een zo hoog mogelijk aantal consumenten een product koopt. Ofwel prijzen verhogen voorbij een bepaald punt heeft geen zin, omdat op een gegeven moment de daling van de vraag groter wordt dan de gestegen prijs kan opvangen. Ten tweede vergeet je dat in de meeste markten concurrentie voorkomt. Bij een te hoge prijsverhoging lopen je klanten weg naar je concurrentie. De overheid wil vooral 'sturen' en slecht gedrag of 'slechte gevolgen' afstraffen. Echter je kan betogen dat de overheid helemaal niet blij is met hogere prijzen; dit ligt aan de elaticiteit van de producten. Gelukkig voor de overheid zitten de meeste belastingen op inelastische producten. Daarbij hebben hogere prijzen de vervelende neiging om inflatoir te werken. Hogere kosten bedrijven>hogere prijzen gerekend door bedrijven te betalen door consumenten>>kosten levensonderhoud personeel (want is consument) stijgt> hogere looneisen arbeid> stijgende kosten voor bedrijven>hogere prijzen etc.

Heb je pas je eerste cursus economie achter de kiezen of is Adam Smith uit de doden opgestaan? :-P