de allerbeste "tripple junction" zonnecellen halen bijna 30% tegenwoordig ,helaas kosten die wel een veelvoud van de "gewone" zonnecellen die als alles meezit, en als ze gloedjenieuw zijn 15% . Dit wil zeggen, als er 1 kw aan zonne-energie op invalt, dat je er 150W uit kan halen en op draad zetten.


Op dit moment, als je de veiligheid niet meeteld, dat zit je aan Lithium-polymer en Lithium Ion te denken voor het. Dat is qua opslagcapaciteit per volume/gewicht. Maar niet voor vermogensafgifte.
Voor vermogensafgifte doen bepaalde Nikkel Cadmiumcellen het bijna even goed als hoogwaardige loodaccu's. Maar dan zijn de NiCd cellen lichter per afgegeven ampere.

Een redelijk recente doorontwikkeling van de Lithium accutechnologie is de lithiumnanoferrofosfaat cel. Die zit tussen de Li-Ion LiPo en de betere Nikkel Metaalhydride cellen in qua gewicht/opslagcapaciteit, en is veel veiliger dan de andere lithium gebaseerde accu's.Zelfs met een vrij hoge veilige vermogenafgifte.

Een potentiele winnaar voor de toekomst is een kruising tussen de betere accu's voor opslag, en condensatoren voor de electriciteitsafgifte.

En de brandstofcel... daar is nog veel werk aan.

Om een wagen in beweging te brengen moet de rolweerstand en de inertie overwonnen worden.

Een mens als John Massis kon bijvoorbeeld een locomotief van 120 Ton voorttrekken met zijn tanden vanwege de zeer lage rolweerstand van spoorrails.
Al zijn kracht kon dus gebruikt worden om de inertie te overwinnen en de locomotief een (zeer lage) versnelling te geven.