Neen, Jezus stierf écht aan het kruis. Maar Hij verrees, net zoals elk mens dat na de dood doet. De getuigenissen in de Evangelieën wijzen op contacten met Jezus na Zijn dood. En waarom zouden deze getuigenissen onbetrouwbaar zijn? Ik wil de mensen de kost niet geven die er absoluut van overtuigd zijn dat zij nog contact hebben met een dierbare overledene. Of dacht je dat dergelijke getuigenissen typisch "bijbels" zijn? Desgevallend verkeerd gedacht, want die kwamen ook al veel vroeger voor, zeker in de door jou aangehaalde oude culturen.

Met die conclusie ben ik niet akkoord. Natuurlijk opent elk antwoord de deur naar nieuwe vragen. Maar niet naar een nieuw domein van geloof.

Bijvoorbeeld, toen de electriciteit werd uitgevonden, was er een heel nieuw domein te ontdekken. Zelfs veel meer dan exponentieel, mischien wel meer dan logaritmisch. Maar geen van die nieuwe vragen hadden als antwoord "God", ook niet toen ze nog niet beantwoord waren. Toen lorentz de lorentzkrachten ontdekte, was er niemand die aannam dat god een electromotor aandreef. iedereen wist dat eht de electriciteit was, ze wisten alleen niet hoe.

Dus neen, wetenschap verkleint het gebeid van God, en ooit zal dat absoluut zijn. Maar daarvoor hoeven we echt niet alle antwoorden te hebben.

Maar geloof is zoveel méér dan het kader dat religie schept, mijn waarde. Ik dacht dat jij dat allemaal wist, want voor mij is dat gewoon vanzelfsprekend.

Uiteraard heb ik een christelijke, katholieke achtergrond. Maar mijn geloofspraktijk wordt door dat katholieke kader geenszins in de uitleving ervan beperkt of "verengd". Al eerder heb ik - o.a. tegen onze forumcreationisten die de Sola Scriptura aanhangen - gezegd dat God Zich op zoveel méér terreinen openbaart dan alleen maar binnen de Bijbel. Zelfs in de door sommige gelovigen verguisde wetenschap meen ik iets van Zijn kracht te herkennen.

Mocht je dus denken dat slechts weinig katholieken dit doen, dan wijs ik je er toch even op dat enkelen van de grootste denkers van de afgelopen tientallen jaren... katholieken waren. Een Georges Lemaître bijvoorbeeld, of een Pierre Teilhard de Chardin, die me nu even te binnen schiet. (En daarmee heb ik geenszins de verdiensten van niet- of andersgelovigen tekort gedaan, mag ik hopen.)

Wat het geloofsdomein aangaat: dit situeert zich niet zozeer daar, waar men bepaalde zaken nog niet weet. Wat men nog niet weet, dat behoort volgens mij eerder tot het domein van de wetenschap, dan tot het geloofsdomein.

Geloof situeert zich daar waar de wetenschap zélf zegt er zich niet over te kunnen uitspreken. De vraag waarom Jupiter zich precies daar bevindt, waar de reuzenplaneet de Aarde goed beschermt tegen kosmische inslagen is een wetenschappelijke vraag. De vraag naar het waarom van het leven, de zin ervan, is géén wetenschappelijke vraag. De filosofie bvb. kan er beter weg mee, en ook het geloof.

Ook lijkt er een misverstand te leven bij jou dat ik het geloof het monopolie wil geven over bvb. het verschijnsel "verwondering", of tout court over alles waarover de wetenschap zich niet kan uitspreken. Verre van, want ik erken meerdere wegen daartoe. Alleen... de mijne is die van het geloof. Wie heeft het recht mij die weg te ontzeggen? Ik ontzeg anderen toch ook de hunne niet, zelfs al ligt die mijlenver van de mijne vandaan.

Niks aggressief, eerder stilaan verveeld omdat je steeds begint te draaien en keren en een hutsepot creëert waarin zelfs een kat haar jongen niet meer zou vinden.
Als je bezorgd bent over de lengte van je epistels, zoek dan het elementaire op en geef d�*t weer. De oudste scheppingsmythen weglaten en genesis wel vermelden moet zoiets zijn als een biografie van Odiseus opstellen en vergeten te vermelden dat zijn familierelatie lichtelijk verstoord was.

En ja, weerom hutsepot. Waarom begin je in Jupiter's naam (een gasreus :-D) over christendom hier. We hadden het over genesis en andere scheppingsmythen. Christendom een verenging? Waar haal je dat ik dat zou beweerd hebben? (Maar ik wil er gerust eens over nadenken als je dat graag hebt :twisted:).

Verder zie ik inderdaad geen link tussen 'verwondering' en geloof. Verwondering is gewoon altijd een kenmerk van een creatieve mens geweest. Gelovig heeft daar gewoon niets met te maken.

Niet akkoord. Wetenschap is veruit het nauwkeurigste instrument dat de mensheid heeft voortgebracht om de realiteit te leren kennen. Tegelijkertijd kent dit instrument beperkingen, inherent aan de wetenschappelijke methode.

In die methode staat waarneming centraal. Er zijn zoveel aspecten in ons leven die aan elke waarneming ontsnappen, en waarover geen wetenschapper ooit ook maar één zinnig woord zal kunnen zeggen.

Zo kan je in een atheïstische visie elk individueel mens herleiden tot de som van zijn genetisch materiaal. Stel dat we aan genetisch materiaal van Hitler zouden komen, en we slagen erin om (bvb. in vitro) een kloon van hem te verwekken, die we vervolgens in een milieu laten geboren worden dat vergelijkbaar is met Hitlers eigen geboortemilieu in het Oostenrijkse Linz van 1889.

Daar begint het al: dat originele geboortemilieu kunnen we nooit 100% reconstrueren. En dus zal die kloon mogelijkerwijze tot een totaal ander individu uitgroeien. Misschien wordt die juist een grote weldoener voor de mensheid.

Ik heb ooit een "lotto-theorie" geponeerd. Beschouw een trommel waarmee wekelijks de lottocijfers worden getrokken. Vooraleer op de knop te drukken noteren we zowat alle parameters die het "spel der ballen" zouden kunnen beïnvloeden. Parameters zoals:

• temperatuur, luchtdruk en vochtigheidsgraad
• de exacte positie van elk balletje, met inbegrip van de positie van de cijfers erop, aangaande het gewicht van de verf waarmee die cijfers op de ballen zijn geschilderd
• de exacte timing van het gedrag van de trommel: hoelang hij draait, hoe snel hij accelereert en afremt, en dit tot op de nanoseconde nauwkeurig (gesteld dat we meetinstrumenten hebben die daartoe in staat zijn)
• de exacte positie van de maan en de zon, wier aantrekkingskracht ook een (minieme) invloed uitoefent
• enz... enz...

Je begrijpt dat zo'n lijst parameters behoorlijk lang wordt. Hoe langer, hoe beter.

Nu drukken we op de knop. Er rollen 7 ballen uit de trommel. Vervolgens brengen we alle ballen weer in exact dezelfde positie, we zorgen voor identiek dezelfde druk, temperatuur en vochtigheid, we programmeren de trommel opnieuw zodat hij precies even snel en lang rondtolt, accelereert en afremt, en we wachten totdat de zon en de maan zich opnieuw op dezelfde positie bevindt.

Nu drukken we opnieuw op de knop. Rollen dezelfde 7 ballen eruit? Of andere?

Persoonlijk denk ik dat je nooit exact dezelfde omstandigheden kan simuleren. Er zullen vermoedelijk andere lottocijfers getrokken worden. Aangezien een menselijk individu stukken complexer in mekaar steekt dan een lottotrekkingstrommel, is het gedrag van een mens stukken complexer... en stukken onvoorspelbaarder. Een mens is dus wel degelijk méér dan de som van zijn genetisch materiaal.

Er blijven dus een aantal parameters die niet waarneembaar zijn, die niet voor wetenschap toegankelijk blijken. En die dat nooit zullen zijn ook. Ik geloof dus absoluut niet dat wetenschap ooit erin zal slagen om alle gaatjes te vullen die we vandaag "noodgedwongen" nog door geloof (of door iets anders) moeten vullen.

Ik meen trouwens te weten dat dit idee van de wetenschap stamt uit de tijd dat het humanisme nog in zijn beginschoenen stond. De 18e eeuw ligt intussen al wel een tijdje achter ons, en stilaan daagt het wel dat de wetenschap lang niet alle problemen waarmee de mens worstelt uit de wereld zal helpen - hoe graag we dat ook anders gezien hadden...

Niemand die jou verplicht tot deelname aan discussies die jou vervelen, mijn beste. In jouw plaats zocht ik dan andere ontspanning. Maar het is jouw tijdsbesteding, en als jij je "graag verveelt", wie ben ik dan om daarop kritiek te leveren?De oudste scheppingsmythen weglaten en Genesis wel vermelden heeft alles te maken dat ik met Genesis nu eenmaal wat beter vertrouwd ben. Waarom spreken over iets dat je niet goed kent? Dát zou pas onzin opleveren!Misschien is "geloven" een creatieve bezigheid, net als kunst bijvoorbeeld. Tenminste, zo ervaar ik het. Het is duidelijk dat jij dat niet doet. Tja... niet mijn schuld hé.

Dat "God of the gaps"-concept is iets dat antitheïsten gelovigen vaak verwijten, maar als je het iets nader bekijkt dan blijkt dat het net theologen zijn die het felst tekeer gaan daartegen. Zoals Dietrich Bonhoeffer: "We moeten God vinden in wat we weten, niet in wat we niet weten."

De meeste wetenschappers (zoals Gould) erkennen trouwens ook dat er geen enkele tegenstelling is tussen wetenschap en geloof (tenzij je natuurlijk bewust 'God' zo definieert dat...). Je begaat de vergissing een wetenschappelijke verklaring voor een fenomeen te verwarren met het ontbreken van elke transcendente aanwezigheid of betrokkenheid bij dat fenomeen (want als je er van uit gaat dat God aan de basis ligt van de natuurwetten...). 'God' is geen kurk waarmee je het gat in onze kennis kan dichten.

Mocht dat wel het geval zijn, zou 'God' inderdaad ooit "verdwijnen"... Misschien denk jij dat gelovigen God zo zien, maar dat lijkt me niet het geval.

U had het over de 'verwondering' van wetenschappers dat de grote gasbollen aan de buitenkant van ons zonnestelsel zitten. Nu wil ik gerust aannemen dat er in andere stelsels zonnen zijn waar grote gasreuzen dichtbij ronddraaien; enkele andere omstandigheden zijn voldoende. Het zou me eerder verwonderen als het niet zo was.
Maar op basis van onze situatie insinueren dat je god die gasbollen daar als starwars-schild ingeprikt heeft, gaat me iets te ver.

Er is niemand ooit verrezen, tenzij een schijndode. En ik vrees dat er nooit iemand zal verrijzen, tenzij een schijndode of een individu door toedoen der cryogene wetenschap. En dat laatste zullen we nog moeten afwachten.

Vraag.

In de hypothese dat God de eerste mens schiep, was die mens dan een homo sapiens Neanderthalensis of een homo sapiens sapiens?

Vermoedelijk dan een homo sapiens sapiens vermits de Neanderthaler niet kon spreken zoals wij en dus evenmin kon spreken zoals Adam en Eva spraken in het aards paradijs.

Maar als de Neanderthaler dan niet de eerste mens was, waarom begroef hij dan zijn doden met artefacten? Dieren doen dat toch niet voor zover ik weet, maar wel mensen.

Zoals ik je vroeger al uitlegde bedoel ik met de flamenco-val uw gewoonte om algemene conclusies te trekken uit specifieke voorbeelden. Groot gevaar natuurlijk om op gekke redeneringen uit te komen, die door tien andere voorbeelden onmiddellijk weerlegd worden. Ik maakte je er in het verleden al verschillende malen attent op.
Op de persoon spelen? Kan, maar da's niet direct mijn bedoeling. Maar ik heb ook zeker geen zin eerst wat stroop te smeren voor ik ga discuteren. Dat mogen anderen doen.
En tussen haakjes, op de persoon spelen, dat durf jij niet zeker? Zo ver moeten we niet terug voor enkele voorbeelden.

Dat God die gasbollen als sterrenschild heeft "ingepikt" is jouw invulling, doch niet de mijne.

Immers, nergens pretendeer ik die stelling te willen bewijzen. Ze maakt enkel deel uit van wat ik geloof.

Zoals zo vaak lijk je het onderscheid tussen "geloven" en "weten" maar niet te kunnen vatten...

Hangt er maar vanaf wat je onder "verrijzenis" verstaat... Ik versta eronder: de gedachte dat het na de dood niet afgelopen is, en dat de dood ons dus niet moet beangstigen.

Vraag volledig naast de geloofskwestie. Deze vraag gaat immers voorbij aan het verschil tussen wetenschap en geloof. Nergens heb ik immers beweerd te weten hoe God Zijn scheppingsarbeid verricht heeft. Wél geloof ik dat de evolutieleer niet in tegenspraak is met de Bijbel: God kan Zich m.a.w. best van evolutie "bedienen" om Zijn schepping verder te vervolmaken.

Hoe Hij het dus heeft klaargespeeld - gesteld dat het zo zou zijn - is de taak van de wetenschap, mijn waarde, niet van het geloof. Of het moest zijn dat je de klok wil teruggedraaid zien, en dat de paus in Rome zich gaat bemoeien met of de eerste door God geschapen mensen neanderthalers dan wel moderne mensen waren.

Om evidente redenen heb ik absoluut geen heimwee naar die tijden...

Tja, ik ervaar dergelijke houding absoluut niet als nadelig, zolang het verschil tussen geloof en wetenschap duidelijk blijft. Geloof kan zich best veroorloven algemene conclusies te trekken uit specifieke voorbeelden. Wetenschap kan dat om evidente redenen niét. En wel omdat wetenschap dan zou ophouden wetenschap te zijn...

Het is me intussen duidelijk dat jij dergelijke houding niet goedkeurt. Maar ik schrijf dit op het conto van hetzij jouw onvermogen, hetzij jouw onwil om geloof en wetenschap van mekaar ten gronde te onderscheiden. Verwijt mij dus niet de fout die jij zélf maakt.

Ja, nog niet eens zo lang geleden, amper een tweetal dagen. Zo kort van geheugen? Je weet écht niet meer van welk hout nog pijlen maken, hé?

Het begint zo stilletjesaan behoorlijk meelijwekkend te worden.

Wat is dat nu met jou? Probeer nu eens een lijn aan te houden in je redeneringen. Je begint bovenstaande met "verrijzenis", vervangt dat halverwege doodleuk door "contact na de dood", wat je niet belet de redenering gewoon verder te zetten. Beide begrippen zijn niet hetzelfde hoor.
En ja, in oude culturen komt contact met overledenen veelvuldig voor. Verrijzenis echter veel minder (of niet).

Tóch nog eens proberen. Je weet maar nooit...

:lol:

Mee eens.

Niet mee eens. Ja, er zijn dingen die we nooit zullen kunnen waarnemen. Dat heeft niet tot gevolg dat we er niks zinnigs over kunnen zeggen. Tenzij het iets is dat niet bestaat natuurlijk.

Uw voorbeeld is correct, maar mag ik er even op wijzen dat ik de mens als een product van nurture AND nature beschouw. Wat niet wegneemt dat het DNA van een mens uitsluitend aan nature te danken is.

Als je EXACT dezelfde omstandigheden creeert, dan moeten er exact dezelfde ballen uit komen. Ik vind het leuk dat je dit voorbeeld aanhaalt, het is namelijk ook een gedachtenoefening van mezelf. Maar ik denk niet dat mijn mening verschilt van de jouwe, je zegt namelijk zelf: "hoe langer de lijst hoe beter". Als die lijst compleet kan zijn en reconstrueerbaar, dan heb je dezelfde ballen elke keer. Maar ik vermoed dat dat net uw punt is, dat die lijst nooit compleet KAN zijn.


Ja, maar niet meer dan de som van zijn genetisch materiaal en zijn omgeving. De maatschappij aanvaard dat zelfs, vandaar de mogelijkheid tot verzachtende omstandigheden tijdens een proces. "Hij heeft een slechte jeugd gehad", is eigelijk hetzelfde als "hij kon er niet aan doen, zijn dna en zijn opvoeding hebben van hem een moordenaar gemaakt buiten zijn wil om.

Wel, hier komt mijn geloof :) Ik geloof dat we wel in staat zijn om al die gaatjes te vullen. Niet nu, en waarschijnlijk overleeft de mensheid niet lang genoeg om het te doen, maar ze heeft wel het potentieel. Denk ik.

Maar nu weet ik nog steeds niet wat jij juist gelooft. Kan je voor de sport eens 1 eigenschap van god geven? Eentje die we kunnen waarnemen maar waar de wetenschap geen raad mee weet?

Het zijn niet de discussies die me vervelen. Het zijn uw draaierijen, de steeds terugkerende veralgemeningen, redeneringsfouten en onzuivere definiëringen die elke discussie zo vermoeiend maken.

Ik zal maar stoppen met het u moeilijk te maken. Indien op deze manier gelukkig bent, wie ben ik dan om u dat niet te gunnen. Edoch, zoals vroeger reeds gezegd, het is een vrij forum. Maar goed, ik laat het hierbij.

Jammer dat je twee uitspraken van me die op het eerste gezicht veel met mekaar te maken hebben, maar gedaan werden in een totaal andere context zo uit hun context rukt. Dit begint stilaan naar een kruisverhoor te stinken, zoals je die doorgaans in politieverhoorkamers mag ondergaan. Eigenlijk pas ik daar liever voor.

Mijn uitspraak aan jou deed ik met in het achterhoofd de discussie onder gelovigen zélf. Jij meende je er vrolijk over te moeten maken dat ook gelovigen onderling het lang niet altijd eens zijn. Om duidelijk een onderscheid te maken met het "weten" heb ik daar het werkwoord "speculeren" gebruikt, evenwel in een totaal andere betekenis dan in deze discussiedraad.

In deze discussiedraad zijn immers niet de gelovigen onderling aan het woord, maar ook niet-gelovigen. Ik verbaas me steeds meer over het volslagen onbegrip - of de volslagen onwil daartoe - wat niet-gelovigen écht niet verhindert om hun eigen projecties op gelovigen toe te passen. Zelfs wanneer er - naast het onderscheid tussen wetenschap en geloof - ook de overeenkomsten daartussen aan bod komen.

Tja, je leest natuurlijk iemands bijdragen zoals je ze wil lezen he...

Doe zelf eens een klein beetje moeite, i.p.v. de hete aardappel in zijn geheel naar mij door te schuiven hé. Staaltje van verantwoordelijkheidsvlucht: "Vanaf het punt dat ik het niet meer begrijp of niet meer kan/wil volgen, is de ander in fout."

Rare houding als je het mij vraagt...

De godsdienst speelde een reusachtige rol in de vorming van samenlevingen:
Neem nu bvb de tien geboden, zowat de basis van ons recht ooit en zeker noodzakelijk.
Beeld je in dat Mozes aan zijn volk had gezegd:
"Ikke, Mo6, heb een schitterend idee: 10 regeltjes en als jullie deze 10 regeltjes braaf volgen kunnen we beter overeenkomen";-)

Men zou hem nogal wandelen gestuurd hebben met zijn 10 regeltjes!:lol:
:rofl:
Slimme Mo6 voelde dat ook wel en weefde daar een verhaaltje rond: 't was God himself, die van donder en bliksem en mislukte oogsten en kindersterfte en epidemiëen en onverklaarbare migraines, en degene die de zon doet opgaan en grootmoe doet sterven en 's avonds de Maan en de sterren uithangt, die soms de vijand laat winnen en soms de onzen, wél, die Grote God in hoogsteigen persoon gaf hem die 10 Geboden, aan Hem, Mo6 persoonlijk, daarboven op den Berg, opdat zijn uitverkoren volke ernaar zoude handelen!! (en opgepast voor wie 't aandurft, dwars te liggen: branden zal hij, en voor lang, voor eeuwig!:roll:)
En zo verkocht Mo6 zijn eigen maatschappelijke theorie met groot succes: Gewoon écht goede marketing.

Aha, het is dus afhankelijk van je gesprekspartners. Indien die gelovig zijn hebben de begrippen "speculatie" en "interpretatie" een euh ... "totaal andere betekenis" dan wanneer gebruikt in een discussie met niet-gelovigen. En dan ook nog eens contextgevoelig? Allez vooruit, ik leer hier alle dagen wel iets bij... 8ODeze arme onwetende ziel zal voortaan haar uiterste best doen om jouw bijdragen beter te interpreteren. Niet gemakkelijk gezien het eeuwige gedraai en gekronkel, maar bon. Ik vertrouw er op dat je mij wel een seintje geeft indien mijn interpretatie van jouw interpretatie niet de correcte interpretatie mocht zijn. Naargelang de context uiteraard...

---

Wauw! Je moet maar het lef hebben om dergelijke euh... "argumenten" te verzinnen, laat staan te gebruiken. Wat zei ik ook al weer over niet meer weten van welk hout nog pijlen maken?

---

PS. Gezien je duidelijk niet van plan bent om te antwoorden op mijn herhaaldelijke vragen, kun je mij dan tenminste even op weg helpen welke specifieke interpretatie ik dien te hanteren bij je stelling : "celebatie is een synoniem van vrijgezel en hierdoor allesbehalve onnatuurlijk." Indien het niet teveel moeite is? Dank u wel, hoor.

Denk je dat we daar zelf ook niet waren op gekomen, zonder dat boekje?

Als een brief in de verkeerde bus gaat, dan zal het bij facteur flamenco wel aan de brievenbus liggen. Verkeerde bus op verkeerde plaats, of zoiets.
Of de afzender die het adres verkeerd geïnterpreteerd heeft.

Daar had ik het niet over. Ik had het over de verrijzenis van Jezus. Dat is nooit gebeurd en de verrijzenis van Lazarus al evenmin. En dit is dan mijn laatste woord hierover.

Het is heel moeilijk om te ontkennen dat er tussen Genesis 1 en andere scheppingsverhalen (zoals vooral de Babylonische Enuma Elish) belangrijke parallellen zijn. Hieruit concluderen dat Genesis afgeleid werd van deze scheppingsverhalen lijkt me echter voorbarig (althans, in de betekenis die je er hier aan geeft). Om zijn verhaal te kunnen vertellen zou de auteur bijvoorbeeld ook doelbewust voor deze symboliek gekozen kunnen hebben omdat die nu eenmaal bekend was bij zijn publiek? Of misschien was het juist de bedoeling om de verschillen te accentueren tussen Elohim en de goden uit de andere scheppingsverhalen?

Moet natuurlijk Oedipus zijn. :oops:

Misschien heb je wel gelijk. We zullen het nooit met zekerheid weten. ;-)

Blijkbaar. Zou mij niet eens verwonderen.

Even los hiervan is dit een interessant gegeven. De diverse goden en godinnen, al eerder aan bod gekomen in deze topic.

Een vraag die ik mij al heel mijn leven heb gesteld is deze : op wat baseert een gelovige zich om die specifieke god of godin te aanbidden en niet die andere(n)?

Als men er van kleins af aan wordt ingegooid kan ik het nog begrijpen. Allemaal afhankelijk van de religie van de ouders, sociale druk, geografische omstandigheden (moslimregio's, christelijke regio's enzovoort).

Maar wat met de bekeerlingen op latere leeftijd of degenen die aanvankelijk de ene religie aanhingen om vervolgens te switchen naar een andere? W�*t precies drijft hen om die specifieke god te aanbidden? Bij de ene hoef je je nauwelijks vragen bij te stellen hetgeen het geloven op zich gemakkelijker maakt? Bij de andere dien je iets meer "denkwerk" te verrichten zodat die aantrekkelijker wordt? Het ene verhaal is net iets geloofwaardiger dan het andere? Iets anders?

Nog nooit een verklaring hiervoor gehoord.

@Esperanza
Ik zie het in deze richting.
Sommige mensen hebben 'ingebakken' een zekere hang naar transcendentie, naar iets hoger, iets dieper, iets mysterieuzer, of vul zelf maar in. Die gaan de god aanhangen die hun aangeboden wordt in hun omgeving, of zoeken een strekking die die leemte voldoende opvult.
Anderen die zich willen waarmaken in hun 'normale realiteit' gaan aan die god voorbij, of blijven de geplogendheden van die godsdienst volgen voor de vorm (of van moetes).

Er zijn ook mensen die zo gedreven worden door innerlijke vragen dat ze steeds verder moeten. Telkens ze zich bij een god(sdienst) hebben aangesloten blijkt die toch niet de antwoorden te geven waarnaar ze verlangen.

Klinkt aannemelijk. Toch blijft de vraag : waarom dié god en niét een andere. W�*t precies biedt die bepaalde god die een andere niet kan bieden? De gr�*�*d van geloofwaardigheid kan het onmogelijk zijn.

Waarom geloven bijvoorbeeld EFL of Dirk001 in de christelijke god en niet in de moslimgod of één van de ontelbare andere goden? Of vice versa voor andere gelovigen uiteraard. Even googlen leert ons namelijk dat er letterlijk duizenden goden zijn...

Ik kan mij uiteraard vergissen doch ik maak mij sterk dat ze zelf het antwoord hierop niet kunnen geven.

Aangezien EFL niet op deze vraag wil ingaan wil ik er toch wel wat over zeggen.

Aangezien de bijbel duidelijk aangeeft dat we nakomelingen zijn van Adam en Eva en de bijbel ook duidelijk is over hoeveel jaren er ongeveer tussen zitten tussen ons en Adam (de eerste mens) is evolutie uitgesloten behalve dan wat micro-evolutie. (en speciaal voor EFL als je hier opmerkingen over hebt wil ik er best eens al de verzen bijhalen uit het NT en OT buiten genesis die hierover geen twijfel laten bestaan) En ja dat betekent dat Adam en Eva historische personen zijn volgens de bijbel.

Dus Adam was net zoals ons als je het in evolutionaire termen wil uitdrukken een homo sapiens sapiens dus.

Ivm de neanderthalers zijn er toch wel wat vraagtekens ongeacht geloof of ongeloof. Nieuw onderzoek (en ja we hebben het hier over evolutionisten) heeft aangetoond dat ze net zoals ons konden praten en er op dat vlak geen verschil is tussen ons en hen. Ook in de lengte was er nauwelijks een verschil.
Als we even aannemen dat de bijbel correct is wat ik als christen doe en die data in de bijbel kloppen ivm de ouderdom van de pre-zondvloed mensen dan zou je kunnen verwachten dat de schedels van deze mensen door de ouderdom er anders gaan uitzien dan onze schedels. Maar ook net na de zondvloed als we even aannemen dat deze historisch waar is leefden de mensen de eerste generaties nog vrij lang. Ze werden tot 400 jaar oud ongeveer en dan stilaan steeds minder. Door de zondvloed zijn de klimatologische omstandigheden gewijzigd op aarde waardoor er wellicht wat meer problemen waren dan ervoor en ook dit zou kunnen verklaren waarom de schedels die we vinden anders zijn dan de onze. Deze mensen hadden af te rekenen met ouderdomsziekten en dergelijke.

Wat velen ook vergeten is dat ook onze schedels onderling nogal sterk verschillen en dat vertellen ze u niet. Daarnaast is wat ze tonen in de museums vaak niet wat ze vinden. Als je zou zien wat ze echt vinden en dan even vergelijken met wat ze u tonen in de museums, foto's, animaties en dergelijke dan zou je ook wel wat vragen kunnen hebben. Om even een nogal bekend vb "lucy" aan te halen. De schedel van lucy was in zovele stukken dat ze hem onmogelijk konden reconstrueren en de voeten ontbraken volledig. Maar als je de reconstructies ziet van lucy dan tonen ze plots een volledig lichaam met voeten en met hoofd ... . Laat het duidelijk zijn dat zowel het hoofd als de voeten dus nogal sterk steunen op fantasie en zeker niet op wat men werkelijk heeft gevonden.

@EFL, wat is jouw mening over de genealogie in genesis 5 en genesis 10 ? En beschouw je Abraham als een historische persoon ? En wat doe je dan met de genealogie in Lucas ? Allemaal verkeerd ? En als je deze zaken verwerpt hoe kan je dan weten dat ook maar iets in de bijbel correct is ? En nog maar eens vragen naar genesis 1 ook trouwens .... jij geeft aan dat genesis 1 ongeveer overeenkomt met de evolutieleer (ik zeg hier niet dat ik het daarmee eens ben ) maar hoe zie je dat dan ? Ik bedoel je geeft aan een theist te zijn, maar geloof je dan dat elke dag een miljard jaar is of zoiets of hoe verenig je exact beide zaken ? Kun je dat even toelichten ?

Als je het hebt over bijbelse christenen is het eigenlijk vrij eenvoudig. Er is niks wat je kan doen, God regenereert u en daardoor krijg je geloof in Jezus Christus en daardoor ga je berouw tonen voor uw zonden.

Daarnaast ivm de bijbel, als je wat zoekt dan vind je dat de bijbel historisch gezien alvast heel erg correct gebleken is. Ik zal het zelfs anders stellen, er is historisch gezien geen enkele fout in de bijbel gevonden. Archeologie bijv bevestigt de historiciteit van de bijbel.

Maar hoe dan ook is het onmogelijk om een mens tot het christendom te bekeren zonder God. Maw het doet er niet toe wat voor argumenten je gebruikt of hoe goed je je bijbel kent of wat dan ook als God niks doet komt er geen bekering. Maar God vraagt ons wel om het woord te prediken en dat gebruikt hij dan om mensen te regeneren, maar een bekering is per definitie bovennatuurlijk. Alle glorie komt God toe bij elke bekering.

Wat wel zo is, is dat als je een echte christen wordt je je bekering nooit meer ongedaan kan maken (en voor zover ik weet is er ook niemand die dat zou willen). Er zijn echter vooral in europa en noord-amerika wel veel wannabe christenen omdat er hier geen vervolging is op dit moment en het is soms zelfs uitermate moeilljk om te weten of iemand al dan niet zich echt bekeerd heeft. Maar de bijbel is daarover wel duidelijk in die zin dat na een bekering uw leven zou moeten veranderen. Dat dit bij de ene mens al wat extremer is dan bij de andere is wel logisch omdat de ene er heel erg aan toe is voor de bekering en de andere misschien uit een christelijk huis komt en daardoor althans naar buiten toe zich al vrij christelijk gedroeg. Maar binnenin moet er echt iets veranderen. Je moet een andere relatie met zonde hebben na uw bekering.

Ik ben universalist, er bestaat voor mij niet zoiets als een specifieke god of godin. Er is God, het onbekende gans andere, en godsbeelden, die slechts menselijke constructies zijn. Die vraag is voor mij bijgevolg gelijkaardig als aan een scheikundige vragen waarom hij geen fysicus is.

Ok, fair enough. Ik neem aan dat mijn vraag niet opgaat voor degenen die, zoals je beschrijft, universalist zijn.