sommigen hebben dat af en toe nodig

je moet altijd vertrekken vanuit het kind -, elk kind, individueel

Sensoa vliegt wel uit de bocht...dat ze zich bezighouden met hun basisopdracht, voorlichting en preventie tegen soa..

er komen ook eigen gevoelens als leerkracht bij kijken eh.
zo nen ouwen bok van een leerkracht die zijn arm rond 17-jarige studenten legt: wat IS dat eigenlijk? Ik weet dat niet zenne.
zelf ook al meegemaakt dat er zo'n knap geval van 20 duidelijk troost nodig heeft. hem zo wat beginnen bepampelen leek me nogal ongepast omdat ik daar precies wat eigen voordeel uit zou halen ook. was dat een andere persoon geweest, dan was dat 'persoonlijk voordeel' er misschien niet geweest, maar dan weet je nog steeds niet hoe de ander het oppakt.
'k weet wel da'k - aan den unief al - eens ferm ben beginnen huilen bij één van de medewerkers op bureau (toen m'n moeder kanker had) en dat de knuffel toen heel erg deugd deed. Grensoverschrijdend? Wanneer wel, wanneer niet?

in 't middelbaar zo eens een medestudente zien crashen (één van haar ouders was juist overleden dacht ik). Ferme hysterie. Stonden twee leerkrachten bij. De ene fysiek heel afstandelijk, de ander net het omgekeerde, ging mee zitten op de grond, met de hand op dat meiske haar schouder. Wie is hier de slechte leerkracht? Allemaal vanzelfsprekend zeker?

ja uw voorbeelden lijken me toch duidelijk ... vandaar ook het vlaggensysteem, denk ik, het zijn geen rechtlijnige grenzen die voro ieder in alle omstandigheden gelden he.

wat ik als grootst grensoverschrijdend al zag was een jonge leerkracht lo die aan de schoolpoort eigenlijk mee stond te babbelen met laatstejaars over uitgaan enzo, leek alsof hij geregeld mee ging eigenlijk ... kwam heel pervers over ... ik vond dat niet kunnen eigenlijk

Dat begint in de kleuterklas eh. kinderen van 2,5 - 3 jaar hebben echt wel eens nood aan een knuffel. of ga je als leerkracht op afstand blijven als er ene op z'n kin gevallen is, of net zijn potje verf heeft omgestoten?
wanneer stop je ermee? Een kind van 7 kan ook flink vallen op de speelplaats. Is er iets pertinent verkeerd aan om de schouders eens vast te pakken en te zeggen dat het wel in orde komt? Er worden zelfs kusjes gegeven op pijnlijke knietjes.
Kindjes kruipen ook al eens op de schoot. Mijn studenten moeten niet meer op mijne schoot proberen kruipen. Ergens stopt dat dus. Waar is de lijn?

Inderdaar Nyorsk, over dit thema zouden leerkracht af en toe eens een bijscholing kunnen krijgen. Of althans de mogelijkheid om met elkaar eens te kunnen praten over hoe zij omgaan in dergelijke situaties.
Ik heb zelf ook de opleiding van leerkracht gevolgd, en over dit thema is er iets te weinig gesproken geweest. Alleen dat je 'voorzichtig' moet zijn.

flauw van u ze ;-)

Ik zou kusjes toch vermijden als er een kleuter zijn voorhuid tussen zijn rits heeft geritst. Daar ligt volgens mij toch al een duidelijke lijn.

Alle gekheid op een stokje: je hebt een punt, hoor.

:?

Eén van hun basisopdrachten is seksuele en relationele voorlichting.
Psychoseksuele ontwikkeling van baby tot oudere hoort daarbij.

[quote=Steve_M;5014500]16-jarige broer vervangt de tampon van zijn 13-jarige zusje.
Rode vlag: not done dus

[/Sensoa-mode]
vervangt die door wat ?

idd, als je daarmee begint, staan ze binnen de kortste keren aan te schuiven met hun ritskes :-P

da's trouwens beter dan alle gekheid op een puntje, je hebt een stokje ;-)

LOL.

sommigen zouden wel mogen ;-)
klote-deontologie ;-)

²

heb zo als 15 jarige eens een flirt gehad met een 21 jarige lerares

we waren allebei op jeugdvakantie ... en ik zat niet bij haar op school :-)

ja maar ik heb geen antwoord op mijn voorbeelden eh.
uiteindelijk zijn dat zaken waarover je wel eens wil kunnen praten.
ik kan dat met mijn collega's, maar niet op alle scholen is daar openheid over.
hoe stom zo'n brochure ook lijkt, het kan wel een goed aanknopingspunt zijn om daarover te praten. Sommige dingen die evident lijken, blijken plots niet meer zo evident als het over specifieke leerlingen gaat.

Ook over hét grote taboe: gevoelens voor leerlingen. Ik heb nu het voordeel dat m'n studenten 18+ zijn (of toch bijna) en dat ik niet als pedofiel kan bestempeld worden omdat ik sommige studenten wat knapper vind dan anderen. Maar iedereen weet dat gewone gezonde venten best wel 16-jarige meisjes knap kunnen vinden. Daarom zijn ze nog geen perverten. 't is wel een groot taboe hoe je daar dan in de praktijk mee omgaat. In tijden waarin seksueel misbruik zo op de voorgrond komt lijkt het mij geen overbodige luxe dat daar openlijk over gepraat kan worden, zodat het normale van het abnormale kan gescheiden worden.

mijn lief had zo ne leerkracht die iedere week strontzat in 't jeugdhuis zat :?

da's iets anders eh ;-)
het lijkt me "niet helemaal" correct om met een student in bed te duiken en 'm daarna te quoteren op een examen.

Autistische kinderen bepalen de uitzondering, niet de norm...

Vroeger was het wel degelijk 'done' om kinderen fysiek aan te raken (helaas niet alleen bij wijze van bemoediging, maar ook bij wijze van bestraffing).

En als wij een zwemuurtje hadden, plonsde een van onze leraren, een behaarde dikzak, gewoon mee in bad, in zijn veel te kleine zwembroek. Trauma's dat we d�*�*r aan over hebben gehouden! :roll:

Je gaat echt geen weerbare mensen 'kweken' door ze in een sociaal geconstrueerde couveuse op te sluiten, hoor. Laat ze maar een paar builen en schrammen oplopen.

De leerkracht staat boven de leerling als het gaat om normering, net zoals hij/zij bepaalt wie er mag spreken en wie er moet luisteren, wat kan tussen leerlingen en wat niet, etc. De subjectieve ervaring van kinderen is niet van nature gegeven, maar aangeleerd en veranderbaar. Leerkrachten vervullen een modelfunctie. Dat brengt een verantwoordelijkheid mee, maar die mag nooit zover gaan dat er voor iedere handeling als het ware eerst een contract met wederzijdse toestemming moet worden getekend.

Ja, wij hadden ook zo ene, echt een beer van een vent met een te korte lont en te losse pollen. Tijdens het zwemuurtje mochten we ons dan 'wreken'. Dat kwam er dan meestal op neer dat hij een van ons net iets te lang onder water hield of nog wat petsen extra verkocht. D�*t waren nog eens tijden, zie. :roll:

EDIT: maar geknuffeld werd er toch niet, hoor.

In den tijd was dat geen gele vlag met juffrouw Sofie.
het was vlaggemast :-)

Juffrouw Sofie wist dat vanzelf.

ze vormen een uiterste van een continuum.

misschien kan je pleiten voor het opnemen van verkrachting in de opvoeding?


je pleit voor gedwongen aanraking als norm?
niet dat het mij verbaast, gezien je voorliefde voor kindjes.

Nyno. Hoeft basiskennis omtrent omgaan met kinderen echt te worden verteld aan intelligente mensen tijdens een lerarenopleiding ? Kom zeg. Als je je verschuilt achter opleiding dan zak je toch in mijn achting. Wie +18 is en hoogopgeleid, is toch op z'n minst volwassen. Zeg niet dat het niet waar is. Waarden en normen, omtrent volwassenheid, en inderdaad omtrent ook lichamelijkheid, leren tieners toch niet op de hogeschool. Of wel soms ?

Alleen 'onderwijzend' personeel zegt zoiets met een uitgestreken gezicht..:-D

Men zou beter de kinderen eens uitleggen wat pedofilie is en waar ze met hun klachten/vragen daaromtrend terecht kunnen...dat is namelijk de hoofdreden waarom er vroeger zoveel 'geprutst' kon worden..er werd geen duidelijk signaal gegeven dat dit criminaliteit was en dat men dit kon ( met succes )aanklagen..

zeg nu serieus: hoeveel mensen hebben er voor hun 18e zich afgevraagd hoe oud een kind mag zijn vooraleer het toch wel vreemd wordt dat je het nog op de schoot neemt als leerkracht. Hoeveel % heeft daar al over nagedacht? Sinds wanneer moet dat basiskennis zijn van schoolverlatende 18-jarigen?
En dan wel in die mate dat het 'een schandaal' zou zijn als je het in een opleiding zou hebben over de ontwikkeling van lichamelijkheid en seksualiteit vanaf de geboorte, en de invloed die je daar als leerkracht op kan hebben. Want dat is toch allemaal zo evident?

En dan verschieten dat leerkrachten gewoonweg de signalen van seksueel misbruik niet herkennen zeker...

ik zou niet weten waarom het een het andere uitsluit.
moet het alleen maar gaan over dingen die fout gaan?
mag de normale lichamelijke en seksuele ontwikkeling en hoe die te bevorderen niet aan bod komen?

Och manne, ge moest eens weten wat ik met sommige leraressen deed na de uren...

Dat was pas mijn definitie van "in elkaars persoonlijke zone komen".

Uw moeder niet verwarren met een lerares hé

Ook het uiterste van een continuum bepaalt de norm niet.

1. Gelieve niet in karikaturen te vervallen. Er is een groot verschil tussen bewust en onbewust schrammetjes veroorzaken. Er is tevens een groot verschil tussen een schrammetje en verkrachting.

2. Ik pleit niet voor gedwongen aanraking als norm. Leerkrachten moeten zelf uitmaken hoe ver ze daarin gaan: de opportuniteit moet geval per geval worden beoordeeld, maar niet leerling per leerling. Uiteraard zijn er grenzen, maar men moet eens ophouden met elk menselijk gedrag aan regeltjes te binden. Dat geïnstitutionaliseerde wantrouwen, vertaald in Big Brother-achtige voorschriften, leidt uiteindelijk tot een ziekelijk angstige, benepen, door en door neurotische samenleving die uiteindelijk meer psychische slachtoffers maakt dan de schrammetjes die ze tracht te voorkomen.

3. Persoonlijke aanvallen kan ik helaas niet beantwoorden aangezien ik ze niet als redelijke stellingen in een discussie aanvaard. Voorts raad ik u aan het verschil te leren tussen speelse provocaties en oprechte gevoelens.

Hoe komt u erbij om aan incest te denken?
Dat zegt veel over u, niet waar.
Ik kan uw reactie wel begrijpen met de huidige politieke situatie.

Nogal zwakke reactie. Kan ik in mijn topic best missen.

Territoriumdrift ? :lol:

Een verkrampte puriteinse benadering rond 'aanraken' das pas het remmen van een 'normale' ontwikkeling...

waarom zit jij nu zo te fixeren op dat uiterste?
ik probeer tot 2x toe duidelijk te maken dat er sprake is van een continuum waar iédereen op zit. Er is geen groep "normale kindjes die aanrakingen allemaal graag hebben" versus een groep "kindjes met autisme die zich wegtrekken". Er zijn ook kinderen met autisme die wel graag aangeraakt worden trouwens. Er zijn er zelfs die er gewoon geen maat mee kunnen houden. Ik focus op dat continuum - en de norm is redelijk eenvoudig: "wees voorzichtig, denk na, evalueer".
Er zijn dingen die je altijd kunt doen met kinderen (bijv. een kind recht helpen als het ferm gekwetst is).
Er zijn dingen die je nooit kunt doen met kinderen (bijv. je piemel in een kind steken).
Het merendeel van de lichamelijke interacties met kinderen is echter "wees voorzichtig, denk na, evalueer". Dat geldt niet voor de uitersten, dat geldt voor ieder kind.

Geef me 1 goeie reden, in het voordeel van het kind, waarom je een kind zou aaien als je gemerkt hebt dat het dat niet graag heeft. 1 reden maar.
Om te weten of een kind het graag heeft, moet je wel kijken naar zijn reactie natuurlijk ("evalueer").

en waarom niet leerling per leerling? waarom zou je geen rekening houden met de individualiteit van ieder mens?
Geval 1: oefening goed opgelost --> aai op de bol, ook voor kinderen die dat absoluut niet wensen.
Wat ben je daar nu mee?

Reflectie op uw eigen gedrag als leerkracht = dingen aan regels binden?
Want daar gaat het vlaggensysteem uiteindelijk om eh.

"het was maar speelse provocatie"
:?

verdieping ? :-)

dat is waar.
maar het zou pas puriteins zijn mocht er opgeroepen worden om geen lichamelijk contact te hebben, me dunkt.
volgens mij laten veel mensen zich hier vangen door de tendentieuze en foutieve titel. het is ook wel typisch dat er bij het artikel alleen voorbeelden staan van gele en rode vlaggen, en niet van groene (= de bevordelijke lichamelijke contacten).

Zolang je aanvaardt dat een leerkracht zich kan vergissen en tevens aanvaardt dat dat het einde van de wereld niet is, heb ik geen probleem met je verhaal. Alleen: men stelt zo'n handleiding op omdat men blijkbaar niet vertrouwt op de intuïtie van de leerkracht. Die moet zichzelf nu voortdurend in vraag stellen op basis van een vlaggetjessysteem en zal uiteindelijk risicovermijdend gedrag gaan vertonen: zo iemand doet niets meer, want alles kan hem/haar aangewreven worden.

Goed, daarin volg ik je. Ik zou dat niet doen en de gemiddelde leerkracht ook niet. Waar het mij om gaat is dat leerkrachten die iemand aaien ook geen schuldgevoel moet worden aangepraat alsof ze een trauma tot stand hebben gebracht. Er zijn echt wel ergere dingen in het leven dan een aai over je bol.

Het is nog maar de vraag of dat zo aangevoeld wordt... Een handleiding voor iets dat meestal spontaan en probleemloos verloopt kan aanvoelen als een onuitgesproken berisping...

Inderdaad. Je moet het natuurlijk goed kunnen inschatten, als psychologe. Not easy.

Wat is daar nou verkeerd aan? Ik knuffel mn kindjes ook en af en toe komen ze de juf een zoen geven.

Ah DAAROM ben jij dus zo bruin :rofl:

zo schattig ! :-)