Twee maten, twee gewichten? De hypothetische eclectische katholiek mag zich dus géén beoefenaar van het Rooms-Katholicisme noemen?
En ook niet van het Katholicisme dan.

"Historisch tot het verleden"? En jij meent dat ik niet veel van Zen afweet? Het institutionalisme van de Zentraditie is nog steeds sterk aanwezig.

Ik vrees dat jij bij je eigen "beoefening" zoveel water bij de wijn doet dat er nog weinig authentiek aan over is. Je neemt maakt door je afkeer voor religie van het boeddhisme een soort verplichtingsloze hobby, lijkt me.

Maar het niets bestaat wel. Ik ben er de getuige, de kracht van niets. Doe niets, en gij zult in vrede leven.

Als het niets bestaat (het niets laat niet iets toe), wat is Peche dan?

Juist: niets.

Het is overigens onmogelijk niets te doen. Zelfs niet voor mij.

Je tast gewoon in het duister over Zen en zijn beoefening, en al zeker over de mijne.

Iets OVER Zen afweten heeft niks met Zen te maken.

Ik heb het geluk gehad twintig jaar in armoede te mogen leven. Armoede is erg Zen.

In België (Vlaanderen) zijn geen Zenmeesters voorhanden (toch niet van de HOUINENG-richting, ook ENO genaamd). Ik heb het dus alleen moeten doen.

Ik ben geen monnik maar een lekenbeoefenaar, De verplichtingen die ik mij opleg zijn dus uiteraard vrijblijvend. Maar dat is eigenlijk met iedere gelovige zo, ook bij de katholieken.

eno, bekijk de filosofie van niets eens. Niets is krachtiger dan je denkt. Wie is Peche? Stardust as we all are.

Probeer dan eens "niets" te definiëren.

Dat niets bestaat, en verantwoordelijk is voor de ruimte waarin we leven. Niets zal wel iets zyn, maar om het begrijpbaar te maken noemen we dat nu nog niets. Het is iets onbeschrijfelijk dat je enkel kan voelen. The nothingness zal meer zoekresultaten opleveren dan niets.

Materie, ruimte en tijd zijn er niet altijd geweest. Er is ooit een startpunt geweest. De voortdurend verdergaande expansie van ons universum wijst daarop. Vóór dat startpunt was er "niets". Materie, ruimte en tijd werden dus gestart, in gang gezet, veroorzaakt... Vermits het enige wat vóór dat startpunt bestond "niets" was, is de oorzaak van die start het "niets". Dat "niets" beschikt dus over een (door ons niet te vatten) vermogen. Ik geef dat "niets" een andere benaming, maar eenieder is daarin natuurlijk volkomen vrij...

Ik heb niet gezegd dat het niets de ruimte is. Ik zei dat het verantwoordelijk is voor de ruimte waarin we leven.
Het is onverklaarbaar. Dat andere dat jij zegt is het oneindige.
Maar het oneindige is niet het niets, dat is het al.
Niets is meer het het platform waarin creatie plaatsvind met tal van mogelijkheden. De kracht van het leven.

1. Ik heb evenmin gezegd dat het "niets" de ruimte is. Ik heb doodeenvoudig gezegd dat de steeds verder schrijdende expansie van het universum (dus de ruimte met haar materie en de aan de ruimte verbonden notie van de tijd) erop wijst dat er ooit een startpunt moet geweest zijn. Die start werd veroorzaakt. Vermits "niets" het enige is wat er vóór die start was...

2. "Verklaren" (in de zin van "een heldere uitleg omtrent de gang van zaken") doe ik evenmin. Ik poog gewoon hetgeen wij als mens vaststellen op een rijtje te plaatsen.

Niemand weet wat het startpunt van het universum is. Men denkt een big bang, daarna kwam er een string theorie en hoe meer we kijken en observeren hoe meer het verandert.
Het is onverklaarbaar. Er was misschien al heel wat aanwezig voor het universum geboren werd. Wat wij vaststellen als mens is niet altijd juist.
Alles is zo groot, je kan niet inbeelden hoe groot dat het is, maar je weet het wel. En wij zijn daarin zo nietig en klein. Little do we know. We snappen er gewoon geen bal van ;)

Ben je daar zo zeker van?

Het startpunt van ons universum - de big bang - vormt een singulariteit. Dat is een punt waar onze wetten niet meer gelden, een punt dat alleen staat, afgescheiden is van de rest, een discontinuiteit, zodat het niet mogelijk is iets zinvols te zeggen over wat er daarvoor was.

Stellen dat er 'niets' was voor het startpunt is dus incorrect.

Je kan hoogstens stellen dat daar 'niets' (zinvol) over te zeggen valt.

En door dat te doen ben je al zachtjes op weg naar het begrip sunyata, de leegte of het 'niets', kernbegrip van het boeddhisme: er valt daar 'niets' over te zeggen alhoewel het 'alles' omvat.

In het boeddhisme is er geen plaats voor een goddelijke schepper of een wezen waarvan wij afhankelijk zijn voor onze bevrijding. De bewering dat er een goddelijke schepper is, is volgens de boeddhistische gedachtegang gebaseerd op een verkeerd inzicht in de ware aard van dingen. En wie onderwijst dat bevrijding afhankelijk is van een goddelijke macht, maakt mensen afhankelijk van die goddelijke macht.

Elke religie heeft wel iets. Misschien het volgende eens lezen.

http://www.astrovdm.com/KEDuistereZijdeBoeddhisme.htm

Niet zo eenvoudig te controleren indien alles correct is maar ik heb bvb toch mijn bedenkingen met de macht van de monniken.

Ik ben tot geen enkele religie en zelfs to geen enkele vorm van spiritualiteit aangetrokken.

We zijn hier op de wereld door een reeks van toevalligheden en we moeten er maar het beste van maken.

Ik ben niet begonnen met de term "niets" hier in het debat te brengen, dat was Peche. Ik heb overigens in een vorig antwoord gesteld dat ik aan hetgeen er geweest is vóór de start van het universum (met materie , ruimte en tijd) iets anders moet geweest zijn en dat ik dat persoonlijk een andere naam geef. Dat "iets anders" moet aan de basis hebben gelegen van het ontstaan van materie, ruimte en tijd. Voortgaand op de vaststelling dat het universum nog voortdurend uitbreidt. Aan die expansie moet er ooit een begin zijn geweest. En aan de basis van dat begin moet "iets anders" gelegen hebben.

En toch heeft Harrie Christus gelijk: Boeddha wordt als een god vereerd.

En wel in twee religies.

Vooreerst in het hindoeïsme dat Boeddha heeft gerecupereerd als 9e avatar van Vishnoe. (Krishna was de 8e).

En ook in bepaalde vormen van het volksboeddhisme omdat de 'volksmens' nu eenmaal moeilijk zonder goden-en vooral hun vermeende voorspraak bij problemen - kan.

Overigens wenden vele (vooral) theravada (volks)boeddhisten zich tot hindoe goden wanneer ze iets 'nodig' hebben of als 'voorzorg' onder het motto: vermits wij geen goden hebben, tot wie zouden wij ons dan anders moeten wenden.

Ik gebruik hier de term volksboeddhisme in de zin van de volksdevotie die eertijds in oorden als Scherpenheuvel hoogtij vierde. Je zou dus ook figuurlijk kunnen spreken van Scherpenheuvelboeddhisme.

Dat zal je natuurlijk in de boeddhistische filosofie niet vinden. Maar je zal ook het tegendeel niet vinden. Tenslotte is het boeddhisme doordrongen van een bestaansmysterie, een begrip dat wij gemakshalve verengen tot een bepaald (scheppend) godsbeeld.

Verder heb je in je posting wel helemaal gelijk vind ik.

Waarom?

En, zo je gelijk hebt, wat moet dan aan de basis gelegen hebben van dat 'iets anders'?

Een gemakkelijkheidsoplossing die niets oplost.

Genesis 3, 18:

in het zweet uws aanschijns zult gij brood eten, totdat gij tot de aardbodem wederkeert, omdat gij daaruit genomen zijt; want stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.

Het latere volk na Boeddha (die hem als God vereerde) heeft het veel beter begrepen dat het de hemel is.

De Geest die eerst vanuit een natuurlijk standpunt helemaal niets lijkt te zijn is in wezen de innerlijke eeuwigheid en oneindigheid van Gods Hemelrijk.

Dit is een kwestie van dood en wedergeboorte, de uiterlijke schijn te verruilen voor de innerlijke waarheid.

Dat is een sprookje uit het verleden.

De ware maagdelijkheid van de moeder is de Liefde die des Hemels is en die best samen kan gaan met het lichamelijke genot van de geslachtsdaad om kleine harriechristus ook lichamelijk te laten worden geboren.

Aldus gaan hemel en aarde zeer goed samen.

Genot voor twee dus.....:-):-):-)

Dank je wel Peche.....:-):-):-)

Over de aard van het Niets, een sleutelpunt in het boeddhisme, zijn hele bibliotheken gevuld en zijn verschillende scholen in de clinch gegaan.

Dat is een volkse stupiditeit (je kent de onweerstaanbare dwang om Goden te maken en te aanbidden ) die Boeddha zelf niet wilde.

Dank je wel Superstaaf.

Dat zei mijn moeder ook een tussen al haar drama's in heeft ze dat ook gedaan.

Spiritualiteit kan je evenwel van de gekte redden en als dat al te laat is, dan het herstel bevorderen;-)

Maar als je je niet aangetrokken voelt, dan is dat ook dik in orde.

God is de enige die werkelijk bestaat, want Hij is de eeuwige en oneindige Geest als grondslag en verklaring van alle werkelijkheid.

Zou dat zo zijn dan kan het niet anders of de mensen moeten dan zelf Goden zijn.

Want als er niks hogers is dan de mens dan is de mens dus zelf de hoogste.

Als er niemand of niks aan de mens is vooraf gegaan, dan moet de mens dus zelf eeuwig zijn of het heelal zelf hebben geschapen.

Of heeft Boeddha daar nooit over nagedacht?

Als ge uw god nog eens tegenkomt, zeg hem dan dat hij welkom is om een pintje te komen drinken met mij.
Ik wil best eens met hem kennis maken, en hem eens op de rooster leggen over alles wat ze over hem zeggen.

Het Niets is het tegendeel van het Zijn, maar ook zelf een Zijn (anders zouden we het niet kunnen denken).

Maar het abstracte Zijn is omgekeerd helemaal Niets.

Zodat Niets en Zijn enerzijds verschillend, maar anderzijds ook hetzelfde zijn.

Dit wisten al reeds de oude Griekse filosofen.

Je eerste bewering klopt naar mijn bescheiden mening niet. Correct me if I'm wrong. Ik meen gelezen te hebben dat Boedha geen God is maar louter een verkondiger van een leer. Hij heeft zichzelf geen goddelijke eigenschappen toegedicht. Mocht dit een foutieve redenering of interpretatie zijn, hoor ik het graag.
Een stukje die mijn bewering toch lijkt te staven (tenzij ik het verkeerd begrepen heb):
Daar moet ik jou in bijtreden:

Je doet maar, zelfuitgeroepen ForumGod.

Ik speel af en toe poker met Harry God en die heeft de hele tijd full house en poker. Wonderlijk.

God drinkt geen pintje, noch vindt Hij het prettig om op een rooster gelegd te worden, en ook is niet alles waar wat ze over Hem zeggen.

Voor dit alles moet je niet bij God, maar bij de Duivel zijn.

:-):-):-)

Wie zou God anders uit moeten roepen tot God dan God zelf?
God speelt geen poker.

Ook daarvoor moet je bij de Duivel zijn.

:-):-):-)

Nou als hij geen glaasje met mij wil drinken, dan is uw god een ongelofelijke droogkloot.
En dan nog niet eens een kritisch praatje met mij kunnen doorstaan, .. wat een weke delper.

Same goes for him.
Als je hem tegenkomt, maak hem mijn invitatie over.

Van speculaas gesproken