Niet echt. Als je ziet dat het aantal ongehuwden alleen maar stijgt. Er heerst een cultuur van narcisme en decadentie.

Enige dat veel westerse vrouwen doen is consumeren en voor de rest niets productief. Wat in de spiegel kijken en wat met hun lichaam bezig zijn en dan houdt het op...

Dan word jij als man praktisch en pragmatisch. Ik kan alles zelf, geen hulp nodig voor niets... Ciao, bella...

Voor mij heeft huwelijk niks met liefde te zien. Het heeft te maken met het sociaal erkennen van een basis gevechtseenheid. In de zin van "die hebben samen een belang in hun nakomelingen". Zie het als het equivalente van een voetbalclub: die spelen samen in teamverband.

Ja, kinderen kopen. Dat kan ook als je gaat plunderen en verkrachten. Daarvoor zijn oorlogen uitgevonden....

Alle grapjes weggelaten, er zit wel wat in in wat je zegt.

Wat bedoel je met 'sociaal erkennen'?
Toets dat eens aan een koppel met een lat-relatie die twee kinderen hebben;
of een ongehuwde moeder, maar waar de biologische vader wel zijn verantwoordelijkheid opneemt zoals hij soortement beloofd had?

En wat heeft de overheid daar allemaal mee te maken?
Volgens mij heeft de overheid daar evenveel mee te maken, als dat ze te maken heeft met de frequentie waarmee je je grootouders moet bezoeken als ze in een bejaardenhuis zitten.

Ik vind het logischer te spreken over gehuwd of ongehuwd. Je hebt dat contract of je hebt het niet. Het is niet relevant te weten of je daarvoor een ander contract had of niet. Dus laat de mensen tenminste de keuze in plaats van hen hun gans leven te achtervolgen met een eventueel mis gelopen huwelijksrelatie.

Van mij mag deze maatregel onder goed nieuws geplaats worden. Iets meer vrijheid. Dat gaat tegen de algemene tendens in om de vrijheden steeds verder te beknotten. Toch die van het gepeupel.

Dit vond ik wel een enquête waard.

Dat moet je me toch eens uitleggen.


Zolang iedereen de keuze heeft om te huwen, kan er m.i. geen enkele sprake zijn van discriminatie.

Gevolgen koppelen aan bepaalde handelingen, is geen discriminatie hé.

Is een testament opmaken ook discriminatie t.o.v. mensen die geen testament willen opmaken?

Zozo... 8-)
Was je soms bij de bok gezet? Of zoals de Italianen het zo goed kunnen uitdrukken: "Sei cornuto? Povero cazzo!"

Eh ? Dat de anderen in de samenleving daarvan officieel op de hoogte gesteld worden, en daar dus, volgens de geplogenheden van de maatschappij, rekening mee houden, en dat de groep zelf dat dus officieel kenbaar maakt, en daar naar handelt volgens de geplogenheden van de maatschappij.

Als dusdanig weet men dat het getrouwde koppel verondersteld is om samen een ploeg te vormen om hun kinderen op te voeden, dat het normaal is dat ze dus voor elkaars belangen opkomen in het kader van die ploeg-opgave en dat het normaal is dat zij een speciale machtsrelatie met elkaar en met hun kinderen onderhouden. Als dusdanig weet men dat zij bijgevolg meer voor hun wederzijdse voordeel zullen opkomen en dus, relatief gezien, voor het nadeel van anderen, en zo voort. Dat er dus ook een zekere gedeeldheid van bezit en opgedaan voordeel is, en een gedeelde verantwoordelijkheid voor nadelen. Enzovoort. Omdat dat nu eenmaal een samenwerkende ploeg is. En dat die ploeg verondersteld is om inderdaad samen te werken, en er dus geen te grote rivaliteit/competitie kan ontstaan of getolereerd kan worden binnen de ploeg.

Op dezelfde manier dat je lid bent van een voetbalklub en dus verondersteld bent om in ploegverband proberen uw club doen te winnen. Dat iedereen daarvan op de hoogte is en dat ge U daarnaar gedraagt.

Ik zal dat eens uitleggen.
De thesis was: "Administratief is het gemakkelijker om getrouwd te zijn als ge kinderen hebt. Het is dat punt dat wettig nuttig kan zijn."

Wel, een koppel dat niet getrouwd is, maar toch kinderen heeft, wordt benadeeld door de overheid, als het hen moeilijker gemaakt wordt op administratief vlak.

En men antwoordde U: wel, ze kunnen dan trouwen, he, dan hebben ze dat nadeel niet meer.

Maar dat betekent langs de andere kant weeral meer werk voor de ambtenaar en die heeft daar ook weeral genetische problemen mee.
En dan heb ik het nog niet over de primaire aversie en lichamelijke allergie en afstotingsverschijnselen van de meeste werkwoorden. (uitzonderingen zijn: klagen, profiteren en staken.)

We zouden die ambtenaar door een machine kunnen vervangen he. Eigenlijk volstaat een website, waar koppels op verklaren dat ze zichzelf als getrouwd beschouwen. Er moet wel wat veiligheid op zitten, dat die site niet gebruikt wordt voor moppen van bedenkelijk allooi natuurlijk :-D

Ik vind dat hen dat discrimineert in hun vrije keuze van de manier waarop ze hun private leven wensen in te richten.

Wat een bla bla ...
Welke andere mens heeft het recht om op de gemeente te gaan vragen of ik gehuwd ben en met wie, dan wel een samenlevingscontract heb en met wie, dan wel dat ik gewoon samen woon, dan wel dat ik een lat-relatie heb, dan wel dat ik meerdere latrelaties heb enz.

Als men mij die gegevens vraagt in mijn bankinstelling, dan kan ik nog weigeren deze mee te delen.
Als de bank dat nodig heeft in het raam van een lening, kunnen ze even goed die gegevens vragen die rechtstreeks van belang zijn om hun risico in te schatten.
Maar vb. op een akte van verkoop van een onroerend goed, zien beide partijen van mekaar hoe hun toestand is, met die beperkingen: gehuwd, gescheiden, samenlevingscontract, weduwnaar. De andere mogelijke statussen: niets.

Afijn, ik vind dat de simpelste vorm is dat de burgerlijke staat, dus het burgerlijk huwelijk, afgeschaft wordt.
Dat belet geenszins dat je nog samen een huis kunt kopen, kinderen erkennen, handel drijven enz.

Nu moet ge mij toch eens komen vertellen wat ge bedoelt. Enerzijds zegt gij:

- mensen die de stappen ondernemen om een zeker statuut aan te gaan, dat dus inderdaad enige invloed heeft op hun rechten en plichten jegens de maatschappij en elkaar, halen daar een onterecht voordeel uit jegens mensen die die stappen niet wensen te ondernemen.

Anderzijds zegt gij:
- die stappen ondernemen discrimineert hen in de keuze van de manier waarop zij hun private leven wensen in te richten.

Jamaar wat is het nu ? Als ge leeft op een manier dat een huwelijk U een voordeel zou opleveren ten aanzien van een identieke manier waarbij ge niet trouwt en ge wilt dat voordeel, wel, trouw dan ! Dan hebt ge de voordelen die erbij horen, en aanvaardt ge de lasten ervan.
En als ge leeft op een manier dat een huwelijk aangaan zou interfereren met hoe gij wenst te leven, wel trouw dan niet ! Dan hebt ge die last niet (en ook niet de voordelen die erbij horen).

Ten eerste vind ik niet dat de staat zich moet moeien of moet bijhouden hoe ik samen leef met een andere mens.
Ten tweede vind ik dat de staat geen voordelen of faciliteiten moet toekennen aan "gehuwde" koppels, om vb. de kinderen van dat huwelijk gemakkelijker te administreren. Ieder kind is gelijk.
En iedere mens is gelijk, in eenderwelke relatievorm of relatieloos.

Ik weet wel dat het huwelijk een belangrijk aspect van onze cultuur is.
Maar we zijn zo maatschappelijk geëvolueerd, dat het ouderwets begint te worden.
Dat zie je dan onder andere aan het item van deze draad: mensen worden tegen hun goesting in officële documenten benoemd als "gescheiden", of weduwnaar ... of juffrouw als mevrouw toch al 60 jaar oud is.

Niet dat ik daar nu een grote strijd van wil gaan maken; ik bekijk het enkel als een theoretische analyse, een sociologische studie van "wat houdt dat nu nog in ..."

Ik ben ermee akkoord dat de staat zich niet moet moeien met iets dat ge niet wilt, maar als uw wil nu *precies is* om iets maatschappelijk kenbaar te maken ?

En nee, natuurlijk is niet elk kind gelijk ! Dat zou er nog aan mankeren. Gans de BEDOELING van kinderen hebben is om de uwe een betere kans te geven dan die van de anderen.

Maar ik vind uw redenering eigenaardig. Want dan zou de staat ook geen bedrijven moeten herkennen. Immers, mensen die samenwerken om een commerciele activiteit op poten te zetten, die zouden OOK NIET moeten erkend worden door de staat / samenleving als zijnde een bedrijf, want dat zou een oneerlijk voordeel zijn ten aanzien van zij die niet willen aangeven dat ze samenwerken om tot een commerciele activiteit te komen ? Maw, het is een oneerlijke concurrentie vervalsing dat men een wettelijke/maatschappelijke erkenning als "bedrijf" mag hebben, want een losse groep van mensen die zomaar samenwerken en niet willen dat "de staat zich moeit met hun activiteiten" die zouden dan benadeeld worden ?
Dan zouden er ook geen wettelijk erkende verenigingen mogen zijn, want die hun statuut geeft hen dan een oneerlijk voordeel ten opzichte van mensen die wel een activiteit samen willen uitvoeren, maar niet willen dat dat officieel erkend wordt ?

Ik zie "huwelijk" immers een soort van statuut zoals "bedrijf" of vereniging. Alleen is het hier niet voor een commerciele of productie activiteit van economische goederen, of van een of andere niet-lucratieve bezigheid, maar als een voortplantingsactiviteit. Ttz, zoals ik al stelde, een Darwinistische gevechtseenheid.

Als ik uw redenering toepas, dan zouden er geen bedrijven mogen bestaan, en heeft de staat ook geen affaires met hoe mensen samenwerken om tot economische en commerciele productiviteit te komen. Wat mensen met elkaar doen als economische activiteit is dan immers ook de affaire van de staat niet.

Maar om dan kunstmatige hoepels te gaan aanleggen om maar aan de menselijke behoefte om hun eigen kinderen te kunnen bevoordelen te voldoen, dat is wel heel meta. Het punt hier is niet het uitvlakken van min of meer natuurlijke of uit zichzelf onstaande verschillen, zoals dat een kind van hoogopgeleide ouders sneller een grote woordenschat opbouwt. Dan zou je op zijn minst deels een punt hebben. Het gaat hier om het niet aanleggen van een volstrekt kunstmatig en overbodig verschil, kindregistratie moeilijker maken voor ongehuwden. Dat is toch niet iets dat per se hoeft?

Ik ga volledig mee in wat Patrick schrijft.
Maar los daarvan is liefde wel mogelijk. Het kan samenvallen. Of zelfs ontstaan na een technisch huwelijk. Of het noodzakelijk is in een huwelijk is echter subjectief. Zowel principieel als individueel. Niet iedereen heeft daar persoonlijk behoefte aan.

Wat ze bij ons benoemen als "trouwen voor het geld, de liefde komt later".

Het kan werken.

Niet "moeilijker maken". Gemakkelijker maken in de andere richting.
Automatismen die anders extra werk vragen.