| Gwylan |
10 april 2012 01:22 |
De Vlaamse belgicisten alhier wedijveren weliswaar om de prijs voor de meest naïeve en starre visie, maar eerlijk gezegd zit ik inzake dit gespreksonderwerp al een tijdje te wachten op een eerlijke bijdrage van een Belgische Franstalige (een echte, dus niet één of andere Limburger die voorhoudt een Franstalige te zijn, maar blijkbaar geen vier woorden Frans na elkaar kan schrijven zonder flagrante taalfouten).
Immers, de Belgische Franstaligen weten wat ook ik met stellige zekerheid weet : de Belgische Franstalige politieke partijen, zegge de PS en aanhangsels, zijn nooit ook maar één ogenblik van plan geweest om met de N-VA een federale regeringscoalitie te vormen. Ondanks al hun initiële mooie “verklaringen” is dat zo klaar als een klontje.
Het was aan De Wever, als voorzitter van de veruit grootste partij in België en als overduidelijke winnaar van de verkiezingen, om initiatief te nemen. Hij deed dat : ondanks het feit dat het staatsregime hem louter voor de vorm een opdracht gaf en hem zowel in de tijd (10 dagen) als in de manoeuvreerruimte opzettelijk zeer strikte beperkingen oplegde om zijn mogelijkheden ver onder de grens van het doenbare te houden, legde hij op eigen initiatief een eerste compromisvoorstel voor. Dat werd meteen door de PS en de andere Franstalige partijtjes van tafel geveegd…
Vragen de Vlaamse belgicisten zich dan echt niet af waarom Di Rupo, nog voor hij de compromistekst van De Wever had kunnen bestuderen (of zelfs maar lezen) deze totaal afwees, en weigerde om op basis daarvan verder te praten ? Wat was er dan zo “onmogelijk” of “verkeerd” laat staan "schandalig" aan die tekst ?
Vragen zij zich nooit af waarom de Franstalige partijen vervolgens de ganse zaak tot in het waanzinnige gerokken hebben ondanks het feit dat dit de Belgische bevolking en economie pakken geld heeft gekost, tot ze enkele Nederlandstalige partijtjes voldoende onder druk konden zetten om uiteindelijk een coalitie te willen vormen zonder de N-VA ?
Hadden Di Rupo en zijn PS, met de andere Franstalige partijtjes en het Belgisch staatsregime ook maar één seconde zin gehad om met de N-VA in zee te gaan, dan hadden zij uiteraard De Wever’s tekst – reeds zéér vele maanden vòòr de uiteindelijke door hen gewilde ontknoping – als een eerste gespreksbasis aanvaard. Dat hebben zij duidelijk niet gedaan : er was geen sprake van dat zij De Wever enige kans zouden geven om van een te vormen regeringscoalitie deel uit te maken, toen al niet, en later ook niet.
De Belgische Franstaligen weten dat : zij weten wat er in het Franstalig deel van België al sinds jaren wordt geïndoctrineerd inzake de “fascistische” en “racistische” Vlaams-nationalisten, en zij weten dat geen haar op het hoofd van hun politiekers er aan dacht om met “dergelijk volk” een regering te vormen.
Durft geen enkele onder hen dat hier openlijk toegeven ? Durft geen enkele onder hen een streep trekken door de kinderlijk naïeve visie die de Vlaamse belgicisten hier tot in het lachwekkende etaleren ?
|
