De grootste, en bijna alle, dekolonisatoren als het op Suriname aankomt zijn de Nederlanders...

Sprak de man die in zowat iedere draad over binnenlandse Belgische politiek er te pas en te onpas Nederland bijsleurt. Steekt het zo erg om een spiegel voorgehouden te worden, Henri?

Dat is het lot van onze landen door de geschiedenis.
De moeder de heilige Kerk en de vader la Grande Patrie ,hebben Nederland en Vlaanderen eeuwen lang gescheiden gehouden.
Daarom is Vlaanderen nu nog zo verdeeld en daarom is de relatie Vlaanderen Nederland zo gecompliceerd.

Onafhankelijkheid wordt gegeven indien het risico bestaat dat het genomen gaat worden.

Dat is in het verleden nauwelijks gebeurd (ook in Nederlands-Indië niet), en in dit geval hebben de twee genoemde factoren ermee te maken die ik in de openingspost noemde, niet een drang naar onafhankelijkheid. De meeste leiders van Suriname in die tijd waren voor behoud van lidmaatschap aan het Koninkrijk.

De Nederlandse regering had na de Indonesische onafhankelijkheid (27 december 1949) last gekregen van een misplaatste schaamte en wilde niet langer doorgaan voor 'imperialistische, koloniale mogendheid' en dus wilde zij, zeker toen de progressief bevlogen Joop den Uyl (PvdA) minister-president was, af van haar 'onderhorigheden', zoals Suriname. De Surinamers echter zaten daarop niet te wachten. Sterker zelfs: zij waren daarvoor helemaal niet gereed. De meeste Surinamers voelden dat Joop den Uyl hun de verantwoordelijkheid opdrong en dus restte hun maar één uitweg: een enkele reis naar Nederland. De vrees van het grootste deel van de intelligentsia onder hen werd in december 1980 bewaarheid: de coup van Desi Bouterse met daarop de beruchte Decembermoorden in Fort Zeelandia in Paramaribo.

Een van die tendenzen van een toenadering van Suriname tot Nederland is het lidmaatschap van de Nederlandse Taalunie. De verhoudingen tussen Nederland en Suriname zijn het best gediend bij een gemenebestconstructie, een soort 'confederatie over zee'.

Moet Nederland de banden met Suriname aanhalen?
Als dat land bevolkt wordt met kwieten als Egmond Codfield of Dewanand zou ik toch tweemaal nadenken.

Een hele grote waarheid! Zelfs een Waal, met name professor François Perin, verklaarde dit in een interview met Knack in 2008.

Deze enkele reis die honderduizenden Surinamers maakten naar Nederland zou achteraf gezien wel eens hét definierende moment kunnen zijn geweest tot behoud en versterking van de Nederlandse taalpositie in Suriname zelf.

Niet dat sozialist Den Uyl dat gewild zou hebben.

Suriname is op die regel dan een uitzondering. Onafhankelijkheid kan ook een gevolg zijn van een kosten baten analyse die niets met de plaatselijke bevolking te maken heeft inderdaad.

Dit kan ik toch niet begrijpen, van een mens die anders consequent volksnationalisme verdedigt, ineens het kolonialisme gaat verdedigen... :?

Blijkbaar wordt kolonialisme telkens met een andere bril bekeken als het over de eigen kolonies gaat. Ondanks dat het kolonialisme als dusdanig niet meer aanvaard wordt, zullen toch veel Engels het schandalige Britse ingrijpen tijdens de Falklandoorlog verdedigen. En zullen veel Fransen de bezetting van gebieden zoals Frans Guyana of Mururoa verdedigen. Eenzelfde hypocriete houding zien we blijkbaar ten aanzien van Nederlandse kolonies.

Droevig.

Ik zie die zo met een kreet wakker worden met parelend zweet op zijn voorhoofd en bevend omdat er "nen 'ollander" in zijn droom voorkwam. ;-)

De inwoners van de Falkland eilanden zijn hoofdzakelijk van Britse afkomst en spreken Engels. De Argentijnse dictatuur had geen poot om op te staan die eilandengroep aan te vallen.

Deels wel. Die kolonies waren (op het congo van LII na) best wel op weg naar vooruitgang. Eens de kolonisatoren er wegtrokken zat het spel er op de wagen. Kijk naar Afrika dezer dagen.

Wanneer zijn de kolonisatoren dan weggetrokken uit Afrika? 8O

De Engelsen hebben geen recht op de Argentijnse Malvinas, net zomin als ze recht hebben op het Andalusische Gibraltar of het Ierse Ulster.

Die vergelijking raakt werkelijk kant noch wal. Het waren de Engelsen die als eerste nederzettingen stichtten op de Falklandeilanden; de inwoners zijn voornamelijk van Britse afkomst en bijna iedereen spreekt Engels. Noord-Ierland en Gibraltar zijn daadwerkelijk veroverde gebieden.

Ik verdedig geen kolonialisme, ik stel enkel vast. Toen Suriname onafhankelijk werd, was dat vooral op vraag van de Nederlanders en amper op vraag van Surinamers.

Het Engelse kolonialisme in antartica poogt zich nog steeds uit te breiden. In Mei 2009 nog claimden De Britten 1 miljoen vierkante kilometer tegen internationale verdragen in. Als ze er een nederzetting bouwen kunnen ze ook beweren dat er daar Engels gesproken wordt. Nationalisme als dekmantel voor kolonialisme. De werkelijke interesse zijn visgronden en mineralen natuurlijk.

De schotse Tanya Thomson ziet de Britse unilaterale claims voor wat ze zijn

De Britten claimen u ook tienduizenden vierkante kilomers van de bodem van de Atlantische oceaan rond de Islas Malvinas ('Falklands') (voor explotatie natuurlijk). Het schijnt dat er massale olievoorraden rond de Falklands liggen. Pas geleden stuurden De Britten ook nog 4 hypermoderne jets naar de Islas Malvinas en ook houden ze nog steeds geen rekening met de resolutie 31/49 van de algemene vergadering van de VN van 1976 die Argentinië en Groot Brittanië ertoe aanzet zich te onthouden van unilaterale beslissingen rond de 'Falkland' eilanden. Dit jaar nog verwees Argentinië naar de 'anachronistische koloniale situatie die niet past bij de moderne wereld' mbt het Britse gedrag op de Islas Malvinas.

De strijd om de Islas Malvinas zijn een deel van de strijd om Antartica. De bevolking van de eilanden zijn niet meer als een excuus. Vele van de 200 eilanden van de Malvinas zijn onbewoond. Mag ik daar mijn vlag planten en het claimen? Een beetje simpel niet.

De eerste kolonie op de Malvinas was trouwens een Franse kolonie (even later gevolgd door de Britten) die later de souvereiniteit overdroeg aan de Spaanse kroon. Beiden trokken hun nederzettingen terug en de eilanden bleven zonder permanente nederzetting tot Argentijnen in 1820 een formele claim maakten. In 1833 werden de eilanden bezet door de Britten. De Argentijnen die er woonden werden verdreven. Op een korte periode in 1982 na houden de Britten de eilanden nog steeds bezet.

Je ziet, de geschiedenis heeft twee kanten.

Over de vraag van de souvereiniteit over de eilanden is er dit gondig document (in het spaans) dat de geschiedenis analyseert en toont dat de Britten geen recht hadden de eilanden te claimen. De spanjaarden hebben indertijd reeds van landdiefstal gewag gemaakt en de Britten gemaand zich terug te trekken.
http://www.observatori.org/paises/pa...nd_Islands.pdf

Ik mag toch ook niet in iemands anders tuin, een vlag planten mijn tent opzetten en dan claimen dat er geen andere inwoners in die tuin wonen.

Het blijft alles bijeen een bizar gedoe dat eigendommen claimen over land.

Ook deze Chronologie van gebeurtenissen toont de koloniale houding van de Britten ten aanzien van de Islas Malvinas.

http://guerra_malvinas.pais-global.c...index.php/1567

De eerste van zie zonder twijfel geweten is dat hij de eilanden aandeed is de Nederlander Sebald de Weerdt rond 1600. Hij tekende een kaart en gaf namen.

De engelsen horen dat niet graag en beweren dat het 'zou kunnen' dat een Brit de eilanden aandeed in 1592. Maar de Spanjaarden en de Portugezen beweren dat ze er nog eerder 'zouden kunnen' geweest zijn.

100 jaar later komen de Britten (nog eens?) effe langs en claimen de eilanden. Maar het is de Fransman Louis-Antoine de Bougainville die de eerste nederzetting sticht in 1764 op het Oost eiland. De Britten doen hetzelfde later op het west eiland. De Fransen verkopen hun eiland (of de eilanden) later aan de Spanjaarden....

Aangezien er twee eilanden zijn en in acht nemend de geschiedenis stel ik voor dat de Britten het West eiland houden en het Oosteiland aan Argentinië geven. De Britten kunnen natuurlijk ook wachten tot ze worden verdreven en dán pas over rechten beginnen zagen.