Neen, het was in 1977. Dus, de jaren tachtig.

?

Oei, foutje. Inderdaad, je hebt gelijk. Jaren zeventig. :oops:

Napoleontisch? Zijn de huidige provincies geen verderzetting van de kreitsen zoals ze door keizer Jozef II in de Oostenrijkse tijd in het leven geroepen werden?

Neen, en daarenboven is die indeling bij mijn weten nooit daadwerkelijk ingevoerd.

Verzet van de provincies is m.i. een gezond iets voor de bewustwording van mensen. Wij wonen niet in een gedecentraliseerd land wanneer we in een unitair Vlaanderen leven. Een onafhankelijk, unitair Vlaanderen heeft als voordeel voor de Vlaming dat hij een klein beetje minder geld moet geven aan solidariteit en dat hij een besteding van het belastinggeld krijgt dat een klein beetje beter aangepast is aan de gemiddelde wens van de Vlamingen.

Volgens mij moeten we minder gefocust zijn op waar men gemiddeld meer of minder belastingen betaalt en meer op de eigen invulling van het beschikbare belastinggeld. De meerderheid van de Vlamingen met die eerste focus zal niet verder willen decentraliseren dan van België naar Vlaanderen, want ze worden van een verdere decentralisatie amper rijker of zelfs armer.

Een verdere decentralisatie zorgt echter wel voor een betere invulling van het belastinggeld. Men zou privé evenveel bezitten, maar men zou gemiddeld meer terugkrijgen voor de belastingen die men betaalt, niet in de vorm van geld, maar wel in de vorm van passender staatsbezit dat men mag gebruiken.


Het is zeker niet dom om verder te denken dan de huidige partijprogramma's, het beperkte aantal verzamelingen van ideeën waaruit we mogen kiezen. Ook is het zeker niet dom om verder te denken dan de huidige grenzen. De politiek is een middel om afspraken te maken tussen mensen die samen hun tijd doorbrengen in deze wereld, of zou dat toch moeten zijn. Wij moeten ons denkkader dus zeker niet aanpassen aan de politieke situatie van nu, maar wel moet de politieke situatie zich aanpassen aan ons denken en verlangen.

We moeten ons dus afvragen "Wat willen we eigenlijk?". Willen we vrij zijn om onze beslissingen zelf te kunnen nemen (grote mate van decentralisatie, waarbij vooral het individu veel beslissingen maakt) of willen we vrij zijn van het zelf moeten maken van beslissingen (geen of beperkte mate van decentralisatie)?

Kan je een beetje consequent zijn in je spelling? Als je dan toch alle C's met een K schrijft, waarom dan ook niet alle C's met een S, als er een S uitspraak is (zoals ook in het Afrikaans gebeurt)? Dus: sentrale, provinsiale, provinsialisme, provinsies, resentste, effisiënter Daarnaast is kommunalistisch geen Nederlands woord!

op basis daarvan culturele en sociaal economisch arrondisssmenten van een aantal gemeentes die politie, justitie, ... groeperen daaronder gemeentes + districtraden

Nonsens, vreemde woorden blijven vreemd gespeld, ingeburgerde woorden worden ook volgens het Nederlandse taaleigen gespeld. Zie het spellingrapport van de Nederlandse Taalunie (ISBN 90-12-08138-6) of stap 1 in de korte samenvatting van Gert Meesters.

Ik merk dat ge niks kent over de organisatie en werking van de provincies.

Dit lijkt me een heel gratuite uitspraak, vooral als je het uitgavenpatroon van veel gemeenten bekijkt. Sommige gemeenten zijn erin geslaagd om een relatief gezonde begroting na een enkele legislatuur om te toveren tot zwaar verlieslatend.

Leg het mij dan maar eens uit!

a. provinciale organisatie

b. provinciale werking

Ik zie naar uw invulling van beide punten uit!

Jammer genoeg is onze Nederlandse spelling daarin niet consequent. Indertijd heeft men sigaar aangepast (was oorspronkelijk "cigaar") maar citroen bleef citroen bijvoorbeeld, alhoewel het woord even ingeburgerd was als het eerste. En er zijn nog vele andere woorden die getuigen van een dergelijke, ongemakkelijke spreidstand.

Aaaah... Ik dacht al aan zulke toestanden:

Welke provinciale dienstverlening is dan wel onverbrekelijk verbonden met het provinciaal niveau? Kunt u dat eens toelichten vanuit de werking van de provincie West-Vlaanderen? En vooral ben ik geïnteresseerd hoe u nagegaan hebt dat de provinciale werking goed en degelijk is.

Hoe dat ze ontstaan zijn heeft weinig te maken met hun nut.

Onze huidige gemeenten (na de fusies) zijn ook ontstaan uit het streven de macht te centraliseren bij de partijhoofdkwartieren.

Dat de fusies een meerwaarde waren moet je eens vertellen aan de bejaarden die moeite hebben om in het gemeentehuis te raken.

Dat de fusies een meerwaarde waren en zijn, kun je zien welke taken een hedendaagse gemeente allemaal heeft en welke budgetten daaraan besteed worden.

Dit moet u trouwens eens vergelijken met de gemeenten in Frankrijk die nog steeds bijzonder klein zijn (nu, de gemeenten hebben daar ook veel minder bevoegdheden). Hun budgetten zijn dermate klein, dat vele gemeenten nauwelijks iets kunnen realiseren.

Met een betere invulling van belastinggeld bedoel ik niet een beter beheer ervan, maar wel een besteding aan de gemiddelde lokale wensen i.p.v. aan de gemiddelde wens in een groter gebied, bijvoorbeeld Vlaanderen.

Decentralisatie zorgt er ook voor dat het belastinggeld gegarandeerd verspreid wordt en niet enkel besteed kan worden aan dingen waar een groot deel van de bevolking niets aan heeft, toch wanneer de belastinginning grotendeels wel gemeenschappelijk blijft.

Ik lees weer eens een paar overhaaste conclusies. Als je het belastingsgeld plaatselijk int en ook daar weer uitgeeft, wordt het inderdaad niet verspreid. Of het echter dan ook steeds goed besteed wordt, is echter verre van een zekerheid. Net zoals op andere niveaus kan er ook daar sprake zijn van misbruik, van onjuiste beslissingen, van niet-rendabele investeringen, enz.

Maar concreet, waaraan had u dan gedacht om op provinciaal niveau uit te geven in plaats van - ik zeg maar - op Vlaams niveau. Waarom dan provinciaal en dan niet in het arrondissement of de gemeente?

Plaatselijk innen lijkt me een slecht idee, want dat leidt tot twee onaangename keuzes voor het minder rijke gebied t.o.v. het rijke gebied.

Keuze 1: Indien ze per inwoner evenveel willen uitgeven, dan moeten ze hun inwoners percentueel meer belasten. Twee individuen met hetzelfde bruto inkomen die in verschillende gebieden wonen worden dan ongelijk belast en de meest belaste krijgt maar evenveel van de overheid terug.

Keuze 2: Indien ze hun inwoners percentueel evenveel willen belasten, dan kunnen ze minder uitgaven doen per inwoner. Twee individuen met hetzelfde bruto en netto inkomen dragen dan evenveel af, maar krijgen er niet evenveel voor terug.

Geen ongelijke behandeling van mensen met eenzelfde bruto inkomen is enkel mogelijk wanneer een unitaire wereld het enige bestuurlijke niveau is. Dat moet ons wel niet tegenhouden om voor de voordelen van decentralisatie te gaan. Wel raad ik ons aan om na te denken over de eerlijkste en minst asociale belastinginning en -verdeling over de lagere bestuurlijke niveaus.

De meest geschikte financiering lijkt me om dat deel dat twee gebieden evenveel willen uitgeven per inwoner met gemeenschappelijke belastingen over de twee gebieden te financieren en om dat deel dat het ene gebied meer per inwoner wilt uitgeven dan het andere gebied te financieren met belastingen in het gebied dat per inwoner meer wilt uitgeven alleen.


Over welke kleine niveaus er moeten bestaan zeg ik niet dat het provincies moeten zijn. Het beste lijkt me om tijdelijk de over te dragen bevoegdheden te geven aan de gemeenten. Vervolgens kunnen met referenda op gemeentelijk niveau de niveaus tussen gemeente en wereld bepaald worden. De door mij kort beschreven methode van financiering zorgt ervoor dat er gekozen wordt op basis van gemeenschappelijke wensen en niet op basis van het al dan niet rijk zijn van de andere gemeenten.