bullshit. Deze pantheïst kan gerust hogere schoonheid bewonderen en sfeer aanvoelen. Ik heb daar helemaal geen goden voor nodig. De reële fysieke wereld is voor mij schoon genoeg. Ik heb eerder medelijden met de godenaanbidders die blijkbaar een of ander abstract buitenwerelds ideaal nodig hebben om schoonheid en sfeer te voelen.

Jij bent dan ook een pantheist.

En nee. Het is niet nodig. Ik zeg dat ook niet. Misschien eens leren lezen.

Ook een atheïst kan zelf verliefdheid voelen, en dus weet een atheïst dat verliefdheid mogelijk is. Sterker nog, verliefdheid is wetenschappelijk te ontdekken. Dus dat atheïsten verliefdheid niet ontkennen zul je ook wel weten.

En dat een atheïst geen bloedstaal gaat nemen van zijn geliefde lijkt mij gewoon een kwestie van vertrouwen in een materiële persoon.

Je moet van atheïsten geen gevoeloze, emotieloze robotten maken ;-)

pantheïsten geloven niet in God, wist je dat?

Ja.

Er zijn veel religieuze mensen die niet geloven in God in de zin waarop mensen het vaak zien.

Moet je voor jezelf uitmaken natuurlijk. Z'n baard is wel net dat tikkeltje minder episch dan die van Alan Moore, maar z'n accent maakt veel goed.

relevante lezing voor deze draad: http://www.youtube.com/watch?v=G9S3vvPe9IM

Er zitten ook een aantal intrigerende Chesterton-quotes in deel 2/8

Ik begin eraan.

Even terzijde: wat vond je van Voice of the Fire?

'k vond die goed al kan ik mij die wel niet meer volledig voor de geest halen: 't is namelijk al meer dan acht jaar geleden dat ik die gelezen heb.

Interessant is misschien om eens te kijken hoezeer het wegvallen van het belang van de mythe doorheen de geschiedenis dat momenteel bijna z'n hoogtepunt bereikt heeft samenvalt met wat Zizek als de modus operandi van ideologie in het huidige tijdperk ziet (de reden om tot een actie over te gaan is niet meer omdat we geloven in X, maar omdat we geloven dat de Ander gelooft in X)

Eigenlijk zou ik dat boek eens moeten herlezen, maar maandag valt de Unearthing boxset hopelijk op m'n deurmat dus die krijgt voorrang. Maar eerst Gravity's Rainbow uitlezen.

Ik mag Zizek ergens wel. Al is het dat de concepten van de Ander geen signified hebben in mijn conceptenruimte.
Ik ben dan ook maar een simpele mechanicus.

Herlezen? In feite vond ik enkel de eerste drie hoofdstukken relevant. En daarvan enkel het eerste echt relevant.
En daarvan was er een passage dat echt echt relevant was.


Ik zal Zizeks spreekbeurt meerdere keren moeten horen.
Ik ben namelijk erg slecht met sprekers. Ik kan precies niet volgen als het te moeilijk gaat.
Met text? Prima. Men kan herlezen. Maar met sprekers trekken ze mijn aandacht meer met hun voorkomen dan met hun concepten.

Daarom ga ik zelden naar de les, overigens.

Nee, dat noemt men vertrouwen.

En vertrouwen, dat is een keuze, op ieder en elk individueel iets toepasbaar, steeds weer mogelijk anders.

Vuile manier van vraagstelling trouwens. Het klopt dat empirisch bewijs voor het bestaan van god een veelgestelde eis van atheïsten is. Wat heeft dat nu met liefde te maken? Liefde kan je onmiddellijk bewijzen. Het bestaan van een god kan je onmiddellijk ontkrachten.

Liefde is een gevoel. Ontastbaar en irrationeel. "God" is dat niet. Alle geschriften geven aan dat deze god een werkelijk bestaand wezen is. Dus dit moet tastbaar zijn. Hier is echter nul de botten ondersteuning voor. Met andere woorden, het is prietpraat. En alles eromheen zijn verzinseltjes, bedoeld om de mensen ofwel onder de indruk te krijgen, ofwel bang te maken.

Tenzij natuurlijk u een "winkelwagen"-gelovige bent. Net zoals iemand door de winkel stapt en kiest wat die wil en laat liggen wat die niet wil, gaat zo'n gelovige door de geschriften, neemt een paar dingen op en laat de rest liggen, en heeft zo een individueel beeld van diens religie, die enkel voor hem/haarzelf klopt, gebaseerd op waar die persoon zich wel of niet goed bij voelt.

Beweren dat de liefde van atheïsten ongegrond is omdat er "geloof" voor nodig is, is een karikatuur, en een logische drogredenering.

Om naar de kern van de zaak te gaan:

Zoals ik reeds zei: "God" is aantoonbaar fictief. Het is een sprookje, een verzinsel. En toch houden mensen er keihard aan vast, weigeren het te aanvaarden. De enige stem in je hoofd, is je eigen stem, zelfs als je denkt dat het god is.

Als dat geen seksisme is, is niks het nog.

Kijk eens wat minder naar WijfTv...:lol:

Neenee, God is een gevoel, ontastbaar en irrationeel. Alle geschriften geven aan dat liefde gewoon een stimuli is die onder andere voor een verhoogde concentratie oxytocine zorgt.

En daar is iets mis mee?

:clapping:

Toon aan! Ik luister...

Fred.

Kan je deze zin ook afmaken?

Als er één iemand is die jouw "verdediging" niet nodig heeft, dan is het Redwasp wel. :roll::roll:

Intelligente mensen kunnen wel tegen een grappig stootje.

Je harde schijf weer ns geformatteerd Fred?

Bewijs mij dat god niet bestaat.

Fred.

Bewijs mij dat god wel bestaat.

Uit een voorstukje van 'de school van Lukaku' :
"Ben je nu nog gelovig ?"
"Nee.. nu niet meer.."
"Hoe komt dat ?..is er iets gebeurt waardoor u uw geloof heeft verloren ?"
"Nee...nie echt..gewoon..even wat nadenken.."

;-)

Heb je Dawkins gelezen? 'God als misvatting'?

In dat boek redeneert hij dat de meest eenvoudige verklaring gewoonlijk de meest waarschijnlijke is. (Occam's razor)

Als we het universum observeren en de mens is de verklaring dat dit er gekomen is door een almachtige, alwetende en alomtegenwoordige god verre van de meest eenvoudige verklaring omdat een dergelijke god oneindig complex moet zijn.

Bijgevolg is god als theoretische verklaring extreem onwaarschijnlijk omdat een theorie die berust op een oneindig complexe veronderstelling nooit de beste kan zijn.
Het is zelfs geen oplossing, het is een misvatting.