Voor mij moeten enkel de Franstaligen die bij ons komen wonen Nederlands leren. Omdat dat nu eenmaal betaamt voor elkeen die naar een ander taalgebied verhuist, wil hij zelfs maar het minste contact hebben met de plaatselijke gemeenschap. Honderdduizenden Vlamingen die in Wallonië zijn gaan wonen hebben hetzelfde gedaan, meer zelfs, zij zijn doorheen de geschiedenis totaal geassimileerd met hun omgeving.

Dat meerdere talen op school onderwezen worden, vind ik maar normaal. Dus ja, Frans in Vlaanderen en Nederlands in Wallonië. Maar niet Frans in Vlaanderen en Engels in Wallonië, zoals het nu zo vaak is. Trouwens, je kan geen Belgische patriot zijn als je de belangrijkste taal van België, het Nederlands, niet eens beheerst.

U zou Waals moeten spreken.

Van een Fransman verwacht ik niet dat hij Nederlands spreekt, van een Waal verwacht ik wel Nederlands (al is het maar di rupo Nederlands), we leven tenslotte tot nader orde in een land dus als de Vlamingen Frans moeten leren dan de Walen Nederlands. Dat is een kwestie van respect voor elkaar, en van Walen in de Brusselse rand verwacht ik al helemaal vlekkeloos Nederlands, om dat zij nu eenmaal in NEDERLANDSTALIG VLAANDEREN wonen

Van mij hoef je geen Nederlands te leren.
Maar spreek je ook Waals of Picardisch ?
Want Walen hebben hun eigen culuur en taal verpatst aan die knoflookvreters.

Wij vragen helemaal niet dat de Walen het Nederlands leren in Wallonie. De Waalse gemeenschap doet ermee wat ze wil.

Wat wij wel vragen is dat

- Walen die geen Nederlands kunnen niet janken dat ze geen hoge postjes binnen overheidsbedrijven binnenhalen en dan maar janken over discriminatie (zie legertop)

- Dat Walen die in Vlaanderen komen wonen moeite doen om zich te integreren en geen faciliteiten eisen omdat ze geen Nederlands willen leren.

- Als de Walen dit land bijeen wensen te houden, dat ze dan ook een beetje moeite doen om de sociale cohesie in stand te houden door tenminste te begrijpen wat de meerderheid van de mensen in de land tegen hen zegt.

Met knoflookvreters bedoelt u de Italianen, ongetwijfeld. Zoals Elio Di Rupo en Paola Ruffo di Calabria.

Nu zijn er weliswaar erg veel volkeren in de wereld die knoflook hoog noteren in hun culinaire gebruiken, dus het zou zowat iedereen kunnen zijn. Althans iedereen die minstens een culinaire traditie heeft.

De Nederlandse keuken (nou ja) ligt duidelijk in een ander register, dus we kunnen alvast met zekerheid zeggen dat de Walen hun cultuur niet aan Nederland hebben verpatst.

Zo ziet u maar : elke nadeel heeft ook een voordeel (en vice-versa).

Wat een gemis dat knoflook. :-(

/on
Waarom zou men moeite doen om de taal van de racisten en fascisten te leren?
Zo lang ze hun geld afdragen zonder veel gezaag is daar echt geen reden toe.
/off

Zoals daarnet in een andere duscussie al gezegd:

Het is volgens mij gemakkelijker om iets een domme taal te noemen dan toegeven dat men te dom is om de taal te leren.
Mijn Frans is ook verre van goed, maar ik versta het wel en ik doe mijn best om het te spreken. Ik denk dat dit geldt voor vele mensen. Als iedereen nu eens zijn best zou doen... We zouden er volgens mij alleen maar beter van worden.

Een van mijn beste vrienden is een Waal en alhoewel geen van ons beide de andere taal echt beheerst verstaan we elkaar.

Zowel hij als ikzelf hebben op school enkel basiskennis van de taal gehad...
Meer uitgebreide lessen hadden dit probleem zeker opgelost.

Ik beheer de Engelse taal veel beter, niet omdat ik dit meer heb meegekregen van op school maar omdat ik veel televisie kijk. Luisteren en ondertussen ondertitels lezen heeft me veel meer geleerd dan wat ze me op school hebben geleerd
Meer Frans op Vlaamse tv en vice versa (maar dan met ondertitels ipv dubben)? Waarom kunnen engelse programma's wel en Franse niet??

Ik haat het idee om te gaan splitsen en ben er nog steeds, wel elke dag iets minder, van overtuigd dat dit vooral een politieke kwestie is.

Als het moet durf ik mijzelf zonder twijfel een knoflookvreter te noemen en ik gedraag me bij tijd en wijle ook zo. Een heerlijk gewas.

Maar ik vermoed dat Derk eigenlijk geen knoflookvreters bedoelt, maar uienboeren. ;-)

Dank voor de precisering, mijnheer Hollander.

Nou, uienboeren dan maar. Voor mijn part mag zelfs knoflookvretende uienboeren, kwestie van iedereen tevreden te stellen.

Een geheimpje, niettemin : de beste gratin d’aubergines �* l’ail die ik ooit heb gegeten was in een restaurant in de buurt van Amersfoort. Misschien had de chef specifiek rekening gehouden met de aangekondigde komst van enkele knoflookvreters want op de kaart was geen spoor van die schotel te bekennen, maar hoe dan ook wist hij mij feilloos het recept te beschrijven, de daartoe onmisbare boursin etc…incluis, hetgeen ik toch wel een prestatie vond.

Nu, de beste paëlla at ik ooit in een restaurantje in midden-Bretagne, de beste stoofkarbonade op Vlaamse wijze in een eethuis in Edinburgh, een absolute top pizza al prosciutto di parma in Houston Texas, en ik kan u verzekeren dat geen enkel Vlaams friethuis kan tippen aan mijn zelfgemaakte pommes frites.

Zo ziet u maar : gastronomie heeft lak aan landsgrenzen, en overal waar er voldoende universeel culinair talent, motivatie en kundigheid is, wordt lekker gekookt. Zelfs in Nederland dus, al noemt men het daar kennelijk zelden gastronomie, maar eenvoudigweg “warrem eete”…

'k Hope dak joen wojt ne kji teg'n komme in Broekzjile, tons kannekik ne kji wrjid plat Westvloms klapp'n tot da joen wor'n der van zjirs doen :-P

Het fraaie van warrem eete is dat het immuun is voor de oneindig razende zuidelijke verwijten als zou het minderwaardig zijn. Simpelweg omdat wij hier gemiddeld genomen geen reet geven (duidt u mij niet euvel) om 'gastronomie'.
De keerzijde is echter dat uw compliment tevens nauwelijks in vruchtbare aarde valt. Vermoedelijke het grootste effect wordt nu gesorteerd bij een deel van onze zuiderburen, nu iemand uit het immer zuidelijker zwerk zich positief uitlaat over wat een Ollandse kok vermag. En dat is toch wel een schok.

Voorts hebt u uiteraard volkomen gelijk als u zegt dat talent lak heeft aan landsgrenzen.

Daar kan ik nog aan toevoegen dat ik uit eigen ervaring weet dat men in Chateauneuf-du-Pape een prima biertje kan tappen.

Het beste wat ik ooit gegeten heb was een exquise maaltijd in de buurt van Venlo.

Ik zou er onmiddellijk vanuit Vlaanderen terug anderhalf uur voor willen rijden.

[systemmodus]wellicht vind gij een haring op het scheveningse strand ook een omrit waard, gij Ollandse acoliet[/systemmodus]

Waarde mijnheer Hollander,

Hoewel deze draad over taal gaat, eerder dan over gastronomie, zet de taalvaardige fraaiheid van uw stelling in citaat mij aan tot een ogenblik verder bomen. Ik hoop dat de forumpolitie mij dit wangedrag kan vergeven.

Zoals u ongetwijfeld weet is de oppervlakkigheid van de gedachte de beste garantie op het gestand koesteren van mettertijd vastgeroeste misvattingen. Als dit bovendien gepaard gaat met de stellige overtuiging van een in vermeende alwetendheid gemarineerd eigen gelijk, kan inderdaad – zoals dat bij het door u bedoeld klein deel van uw zuider- en mijn noorderburen het geval is - de louter in de eigen geest bewezen idee ontstaan dat alles wat niet uit de beperktheid van de eigen volksstam voortkomt, risicoloos als minderwaardig kan worden aanzien.

U en ik, en allen wier eigenheid een minimum aan openheid van geest en ruimheid van gedachte inhoudt, weten echter dat de natuur in de menselijke genen geen plaats heeft voorzien voor eigenschappen die het ene ras, laat staan de ene nationaliteit, meer- of minderwaardig maakt aan alle anderen. Dat geldt niet enkel voor alles wat tot het domein der menswaardigheid behoort, maar evenzeer voor universeel minder belangrijke zaken zoals het vermogen tot bereiden van voedsel op een wijze die resulteert in een streling der smaakpapillen.

Reeds ten tijde van de koffie-en-thee-inquisitie van onze belgicistische forumvriend, die als Vermeend Genie van Limburg zowat de voortrekker is van het bedoeld deel onzer gezamenlijke buren, was ons reeds duidelijk dat zowel de “Ollandse” als de Franse eet-en drinkgewoonten geen genade konden en mochten vinden, en als bewijs gelden van onze aperte minderwaardigheid ten aanzien van de Belgen, die uiteraard zowat alle kwaliteiten des mensheid in zich hebben verenigd.

Vermits onder andere ikzelf niet door die perfectie word geleid, kan ik u met stelligheid verzekeren dat er naar mijn overtuiging geen enkele reden is om aan te nemen of zelfs maar te vermoeden dat een Hollandse kok van nature minder en/of een Franse kok méér kwaliteiten bezit dan eender welke andere, en/of dat Nederlanders een goede keuken minder goed weten te waarderen dan eender wie anders. Of men het als gastronomie of warrem eete omschrijft maakt daarbij weinig verschil, al klinkt het eerste een beetje smakelijker dan het andere.

Dat alles kan evenwel niet beletten dat ik sommige Nederlandse culinaire “specialiteiten”, overigens evenzeer als sommige Franse, eenvoudigweg niet te vreten vind. Maar dat is een kwestie van persoonlijke smaak, nietwaar.

Over de Belgische culinaire specialiteiten wens ik mij hier niet uit te laten, behoudens misschien dat de Belgische keuken zonder meer een (niet altijd flauw) afkooksel is van de Franse, zij het met een paar culinaire misverstandjes doorspekt. Zo zult u in mijn land bijvoorbeeld nooit een kwak mayonaise op uw bord uitgesmeerd krijgen om de vettigheid daaronder wat te verdoezelen, maar goed, dat ligt vanzelfsprekend aan het totaal cultuurgemis der Fransen.

Tenslotte zal het u misschien verbazen dat zowel het Ollands als het Frans totaal gebrek aan savoir vivre tevens overduidelijk blijkt uit het feit dat wij hier sinds enige tijd in de Lidl Hollandse koekjes en ander smakelijks uit uw land in de rekken vinden, in een verpakking met Nederlandse tekst bovendien. Laat dit voor ons beiden en elk in onze eigen negorij een troost wezen.

Hartelijke groeten,


G.

Een pizza met parmaham?

Wat is de volgende stap, ananas?

Een soortement pizza met ananas heeft men mij ooit voorgeschoteld in Marokko, maar dat was niet echt mijn ding.

Pizza met parmaham (eventueel + diversen) daarentegen is best lekker.

Bijlage 76890

U kunt dergelijke pizza gerust ook zelf thuis klaarmaken met de meest eenvoudige ingrediënten. Om in de juiste sfeer te blijven geef ik u het recept in het Italiaans :

Pizza Spinaci Carciofini & Prosciutto di Parma

Ingredienti per 4 persone :

Per la pasta
Farina bianca gr. 500
Lievito di birra g. 25
Sale gr. 15
Zucchero 1 cucchiaino
Olio d´oliva quando basta

Per farcire
1 scatoletta di carciofini
Spinaci surgelati 1 pacchetto
100 gr. di prosciutto di parma
Origano q.b
1 busta da formaggio per pizza
1 dose di pomodoro passata

Preparazione:
Sciogliete in 300 gr. di acqua tiepida il lievito e sale. Versate il liquido nella farina raccolta a fontana. Sulla spianatoia unite anche 2 cucchiai di olio d´oliva, e un cucchiaino di zucchero ; quindi impastate lavorando a lungo fino ad ottenere una pasta elastica ed omogenea incidetela con un taglio a croce e ponetela a lievitare, in un luogo tiepido per circa un´ora. Trascorso questo tempo rimpastate e ricavate 4 palline e lasciate lievitare (devono diventare il doppio). Dopo di che con il mattarello stendete la pizza, ungete d´olio uno stampo per pizza di cm.30 di diametro e poggiate dentro la pasta da pizza.
Coprite con il pomodoro, il formaggio da pizza, spinaci, scongelati e ben strizzati, carciofini spezzettati un pó di origano e infornate con il forno gia a temperatura massima, per 10 minuti (ma vi conviene controllare perche la cottura dipende dallo spessore della pasta) . Sfornate e prima di servirla metterete le fette di prosciutto con un filino d’olio di oliva e la pizza e pronta.

Smakelijk !