In Spanje gaat 't zo:

Geen hogere belasting voor rijken
Een verhoging van de belastingen voor de rijkste Spanjaarden ziet minister José Blanco, woordvoerder van de regering, niet zitten.


De grote bedrijven hebben filialen in het buitenland, vooral in Latijns-Amerika. De Spaanse bedrijfswinsten kunnen zo makkelijk naar fiscale paradijzen verhuizen. De Spaanse regering had beloofd dit aan te pakken maar tot dusver is dat niet gebeurd. Geen enkel Europees land haalt minder belastingen op dan Spanje. De PP-regering verlaagde in 1999 de personenbelasting van 41 naar 35 procent, de PSOE-regering liet ze verder zakken naar 30 procent.

Politici zijn onbetrouwbaar en crimineel. Wilt u nog verdere bevestigingen? Of is dit nog steeds onvoldoende om uw vraag/vaststelling te beantwoorden?

Eigenlijk niet. Vermogensbelasting is het efficientste als uw buren dat niet doen. Enfin, 't hangt ervan af hoe die belasting geheven wordt: als de belasting geheven wordt op het totale vermogen van een onderdaan, ook al heeft die het gros van zijn vermogen in het buitenland zitten.

Want dan gaat die rijke onderdaan zijn investeringen overal verminderen (omdat het hem afgepakt wordt en hij er dus minder heeft), dus grotendeels in het buitenland, wat wil zeggen dat het grotendeels buitenlandse investeringen zijn, en dus buitenlandse werknemers, die er de tol voor betalen. Maw, het is een truuk om op de rug van buitenlandse werknemers geld in de staatskas te krijgen. Maar dat werkt natuurlijk enkel maar als ze in 't buitenland hetzelfde niet doen he.

Nu, 't is misschien een idee in gans Europa als we vaststellen dat de grote vermogens in Europa essentieel buiten europa investeren, bvb in China of zo. Dan kunnen we de Chinese arbeider voor onze staatsuitgaven laten opdraaien op een zekere manier. Misschien toch zo een slecht idee niet :-)

Er zijn toch al vigerende vormen van vermogensbelasting? Wat betekent die 20 miljard € in verhouding tot de al bestaande vermogen-belasting?

Misschien inderdaad nog niet zo'n slecht idee.

Enfin om op Adrian zijn vraag te antwoorden. Het lijkt mij dat het gevolg minder investeringen zullen zijn tout court. Het gevolg daarvan is dat er minder werk zal zijn. Het gevolg daarvan is dan weer dat Jan met de pet getroffen zal worden.

Nu is het toch wel ingewikkelder dan dat, he. Wat de staat eigenlijk doet met een vermogensbelasting (of gelijk welke belasting), is eigenlijk de belastingsplichtige de keuze niet meer laten over de uitgave van dat geld. Je kan dus eigenlijk niet zeggen wat het effect zal zijn als je niet weet wat er met dat geld gebeurt. Stel dat de staat daar zelf mee gaat investeren, dan is het alsof de staat die belastingsplichtige gewoon gedwongen heeft om een zekere investering te doen in plaats van een andere.

Maar meestal is de staat kwistig, en gaat dat geld naar consumptie gaan (door herverdeling, of door het aanwerven van personeel, of weet ik veel).

De staat verschuift dus met andere woorden geld van investering naar consumptie. Het is macro economisch "alsof" die belastingsbetaler die wilde investeren, nu gedwongen werd om te consumeren (maar heeft er wel zelf het genot niet van).

Er zullen dus enerzijds minder produktiemiddelen zijn, maar anderzijds een grotere vraag naar consumptiegoederen. Het *lijkt* me dat het netto effect daarvan zal zijn dat produktiemiddelen goedkoper zullen worden (wegens minder vraag ernaar), en consumptiegoederen stukken duurder (wegens minder produktie, want minder produktiemiddelen, en grotere vraag).

Uiteindelijk zal het nieuwe evenwicht zijn:
- minder produktie, met minder produktiemiddelen, en die produktiemiddelen zijn ook wat goedkoper
- duurdere consumptiegoederen, want er zijn er wat minder van.

De welvaart (consumptiewelvaart) is dus afgenomen. De lonen van de arbeiders zullen wel wat stijgen (aangezien de produktiemiddelen goedkoper zijn, en de consumptiemiddelen duurder verkocht worden, is de marge groter), maar niet zoveel als de consumptieprijzen gestegen zijn.

Stijgende lonen, stijgende consumptie goederen prijzen, dalende produktiegoederenprijzen ---> consumptie-inflatie.

Een algemene regel voor heel Europa zou het best zijn, voor de rest zie ik er geen probleem in.

De vraag is wat het economische nut is van een gedwongen verschuiving van investering naar consumptie, naast natuurlijk wat inflatie veroorzaken en de algemene levensstandaard wat verminderen.

Ik denk dat het geen gedwongen verschuiving, het is een rechtmatig gevolg.

Belastingen zijn uiteraard gedwongen, he. En wat een 'rechtmatig gevolg' zou mogen zijn, mag Joost weten.

Omdat rechtmatig gevolg tegen te gaan hebben bedrijven lobbyisten, zijn er rechtse partijen en is er vooral de sociale afbraak.

Ik vroeg mij gewoon af wat de betekenis mag zijn van de uitdrukking "rechtmatig gevolg". Ik kan mij "logisch gevolg" indenken. Maar "rechtmatig" gevolg ?

Het enige gevolg is een lichte vermindering van totale welvaart en wat inflatie voor zover men het kan begrijpen. Maar dat is een *logisch* gevolg.

Merk op dat ik niet specifiek iets zou hebben tegen vermogenbelastingen. Maar de vraag is of het wel degelijk de socialistische agenda dient van af te pakken van de succesvollen om uit te delen aan de mislukkelingen.
Het lijkt er eerder op dat de mislukkelingen nog minder zullen hebben. Nu, dat is altijd al het geval geweest met socialistische wereldvisies, dat de minder kapabelen het slechter zullen hebben dan indien men ze vrij hun plan liet trekken, he. Niks nieuws onder de zon.

Rechtmatig: meer geld afnemen van rijke mensen.

Dat weet je toch?

Ik zou dat eventueel een "rechtmatige doelstelling" kunnen noemen, maar een "rechtmatig gevolg" is een rare uitdrukking.

Bij het lezen van uw woorden, mislukkingen kreeg ik even genoeg van uw onzin. Daarbij schreef je niets inhoudelijks, enkel ontkenning en rond de pot gedraai. U gaf eerder al toe misbruik te maken van het systeem, met uw aftrekpostjes (restaurantjes, telefoontjes, snoepreisjes) en nu noemt u zij die niet welvarend zijn mislukkingen?

Schaf het systeem van btw af; dan heb je dat probleem niet?

Kijk, er is hier al aangetoond dat een vermogensbelasting (zoals ongeveer elke belasting, he, maar deze specifiek) een verlaging van de totale welvaart inhoudt, en volgens mij ook een lichte inflatie. Niet als ideologisch al dan niet gewenste zaak, maar als natuurlijk economisch gevolg.

Jij noemt dat een "rechtmatig gevolg". Ik stelde gewoon de vraag wat dat zou kunnen betekenen, een "rechtmatig gevolg". Ik heb het niet over wat het woordje "rechtmatig" op zich betekent, maar hoe het kan gebruikt worden in combinatie met "gevolg". Dat is een beetje zoals schrijven: "het ethische gevolg hiervan is...." of "het liberale gevolg hiervan is" of iets anders.


Ik heb nooit *persoonlijk* toegegeven van aftrekpostjes te gebruiken (doe ik trouwens niet). Je moet de "ik" in een gedankenexperiment niet als "mijn persoon" beschouwen, he. Precies een beetje moeite met logisch nadenken, niet ? Verwondert mij ergens niet van een ideologisch geindoctrineerd persoon, maar kom, 't valt hier toch wel serieus op.

En ja, uiteraard zijn zij die niet welvarend zijn, mislukkelingen (in hun pogingen om welvarend te worden). Dat is geen ethisch waardeoordeel. Dat is een vaststelling. Zij zijn mislukt in hun streven om welvarend te zijn. Dan zijn het toch mislukkelingen ?

Ik stel vast dat je weer rond de pot aan het draaien bent, ik geef het op met u. U bent een verloren geval, u gaf die zaken dus wel toe en voegde eraan toe dat die prijs mee voor uw klanten zou zijn, moest het niet aftrekbaar zijn. Ergens in heel dat systeem stel ik dan vast dat iedereen in een gijzelgreep gehouden zit door de kapitalist, hoe dan ook we zullen steeds opdraaien voor hun winsten en hun decadente levensstijl.

Daarnaast verwees u naar mislukkingen niet in die zin van welvarender al dan niet, u verwees gewoon naar de arme mensen of the 'working poor'. U hoeft zich daar niet uit te praten, het was heel duidelijk.

Private eigendom in de productiemiddelen is zalig.

En alleen een idioot ontkent dat.

Dat volledig ter zijde.

En 'de kapitalist'; is iedereen met spaargeld.