Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp
(Bericht 5910628)
Je hebt hier een paar zaken die meespelen.
Langs de ene kant is er een begroting op papier gezet door mensen die compleet buiten de realiteit leven, die een compromis moesten zoeken tussen 6 partijen, 3 politieke families, 2 taalgroepen. Dat kan nooit, zeker niet in tijden van crisis, goed komen. Er zit geen visie in, er is geen richting aangewezen, het zijn gewoon wat maatregelen om iedereen wat content te stellen. Ook met de N-VA aan de onderhandelingstafel zou dit trouwens geweest zijn, dat is inherent aan het Belgisch systeem. je moet met die 2 taalgroepen, die dan nog eens anders stemmen doordat ze een andere publieke opinie hebben, altijd aan tafel zitten, wat nooit tot een goed compromis kan leiden.
De grote schuldigen in dit verhaal zijn trouwens de Paarse partijen ten tijde van Verhofstadt. Toen zijn er beslissingen genomen die nu nefast blijken te zijn. Er is veel te weinig (slim) bespaard, de staatsstructuren zijn niet of nauwelijks aangepast, zodat we nog steeds met te zotte kosten zitten en als toetje zijn er een pak overheidsgebouwen verkocht om ze nadien te huren, met verlies als gevolg. Ook het Zilverfonds blijkt een kat in de zak, ondanks grote beloften.
Hadden ze in 2004 naar Vandenbroucke geluisterd, zaten we nog altijd in een crisis, die is wereldwijd, maar we waren er wel beter op voorbereid geweest.
Langs de andere kant is dit grotesk van de Europese Commissie. Zij moeten zich niet bemoeien met hoe een land zijn schulden gaat afbouwen, zolang die maar afgebouwd worden. De maatregelen die de EC voorstelt, zijn een garantie voor verdere verarming, voor, op z'n best, economische stagnatie en een grotere kloof tussen rijk en arm, met alle problemen als gevolg. Zie maar naar Griekenland, als daar geen revolutie van komt, dan weet ik het niet.
Deze crisis is vooral een vertrouwenscrisis, de banken durven aan elkaar niet meer te lenen, beleggers denken dat staten hun verplichtingen meer gaan kunnen voldoen.
Uiteraard moet er bespaard worden, sommige overheidsapparaten zijn te vet, ook als sociaal-democraat moet je dat kunnen toegeven, een sterke staat is een efficiënte staat die gedragen wordt door de ganse bevolking.[COLOR="rgb(46, 139, 87)"] Maar langs de andere kant moet je ook durven investeren als overheid[/color], uiteraard niet lukraak, maar wel gericht op de toekomst. maw, Keynes een beetje volgen, kan volgens mij nog altijd geen kwaad. (en nu ga ik de echte economen natuurlijk over mij krijgen).
|