Liederik |
17 juli 2012 15:19 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Koenraad Noël
(Bericht 6224098)
Is de huidige democratie wel een optimaal systeem? Zulke kritisch vragen, zo'n fundamenteel kritisch denken lijkt vandaag de dag voorbehouden aan extreemrechts. Zonder democratie vervallen we weer allemaal in fascisme, feodalisme of communisme. We hekelen ons zo vaak aan de incompetentie van politici, en hun vastgeroestheid in oude ideeën. Op veel vlakken blijken politici veelal speelballen van grote bedrijven, met als voornaamste doel persoonlijk in plaats van algemeen welzijn.
Alternatieven die voor het huidige systeem aangereikt worden zijn meritocratie en technocratie, twee concepten die m.i. overlappen. Simpel uitgelegd gaat het bij meritocratie om dat de bevoegdheden worden uitgereikt aan de hand van de verdiensten ("merits") van de persoon in kwestie, zijnde intelligentie, scholing en referenties. Technocratie zegt kortweg dat wetenschappers dienen te regeren.
Een anonieme groep die zichzelf de Meritocratische Partij noemt, publiceerde een zespuntenplan om de samenleving te verbeteren. Het meest praktische punt luidt: "Only those with a relevant education and work experience should be allowed to vote, rather than just anyone who has reached the age of 18 or 21. There should be citizen exams through which everyone can obtain the right to vote on a certain issue. For example, those who wish to vote for the next Minister of Finance should have a certain diploma which shows they have enough understanding of this field to make an educated vote."
Maar bon, deze kleine inleiding en eerste praktische voorstel lijken me een goed begin voor deze draad. Is een meritocratie of technocratie wenselijk? Indien ja, hoe kunnen we het best naar zo'n maatschappijmodel bewegen?
|
Op basis van verdienste op een bepaald gebied, op dat gebied een stem hebben. Klinkt fantastisch, maar is een perversie van democratie denk ik.
Je gaat bijna terug naar gildes en koppelt er een soort zelfbestuur aan. De onderlegden in een bepaald gebied zullen hun metier meestal daar ook wel hebben en zichzelf bevoordelen. Medisch onderlegden zullen het belang van kwaliteit (die iets mag kosten) in hun sector verdedigen. Bankiers zullen schermen met het belang van vertrouwen in de sector en financiële injecties daartoe beslissen. Juristen zullen nergens raken wegens in proces met elkaar verwikkeld en agrarisch geschoolden willen meer subsidies of ze zullen zich verplicht zien renderende chemische rommel in de varkenstrog te gooien.
Over het hele boeltje spreken tenslotte economen hun verdict uit waarbij ze zich niet over de opportuniteit van de individuele begrotingsposten mogen uitlaten en ons gaan vertellen dat de uitgavenzijde toch wat lager mocht.
Niemand heeft een overzicht of eindverantwoordelijkheid, tenzij je een supermeritocraat laat knopen doorhakken, wat dan een mooi woord is voor verlichte monarchie.
Een technocratische regering gekoppeld aan een parlementaire demcoratie gaat dan m.i. net ver genoeg om het leefbaar, vrolijk en daadkrachtig te maken. Iedereen beslist over alles, maar de technocratische regering zal er competent in filtreren en efficient uitvoeren zonder politieke koehandels. Helaas worden die dingen alleen geïntroduceerd als iedereen en alles door de mand is gevallen, en de technocratische regering niks meer kan - en mag - doen dan de gedempte put terug opengooien en het verdronken kalf proberen te reanimeren.
|