Eén van de zes:

Ik begrijp dus niet hoe ik een beest van 7 kilo of meer in een pan kan krijgen.

Verder hebben ze me gezegd; toebinden met preibladen en een uur of 7 in de oven op lage stand.

:(

Idd, geen pruimen derbij...:-(

Ik zou dat niet over mijn hartje krijgen.....:-(

Idd, zonder pruimen en een paar reepjes spek is het niet te doen....:-(

(en ge moet dat dan eerst nog eens drie kwartier levend in de oven zetten voor het gaar is ook...)

Gey sadistischen mensch!

Ik ook niet hoor!
Wij eten met de Kerst normaal, geen uitbundige maaltijden.
En mijn zwarte tweelingkonijntjes werden met Kerst 1964 zonder dat ik het wist vermoord door een bruut.
Als straf heb ik later zijn banden lek geprikt en hondenstront door de vrievenbus gegooid. 8-)

Ja, lekker ironisch. :-) Maar ik zou echt nooit een diertje eten dat ik zelf grootgebracht heb. Ben ik veel te teergevoelig voor.

8O

Met VEEL repen spek dan?
Of zijn het de pruimen die niet te pruimen zijn?
:-(

Zelfs een bromvlieg vang ik laat hem buiten weer los. Het enige dier die ik ooit vermoord heb was een Duitste Herder in mijn korte maar heftige carrière als hulppostbezorger. Hij greep me vol in mijn benen maar kwam niet door de de dienstkistjes heen, uit reflex gaf ik hem een doodstrap tegen zijn kop.
Een dag later moest ik bij de hoofdbesteller komen en werd mij een weekloon ingehouden wegens eigen rechter spelen.
Die Duitse Herder deed eerst niets, geen geblaf of gegrom, ik kon gewoon de post in de bus gooien. Pas toen ik weer op mijn brommer zat greep hij mij. Wel keek hij eerst erg vreemd uit zijn ogen en lagen zijn oren plat in de nek
Ik kan een boek schrijven wat ik als postbesteller met honden heb meegemaakt. Een bouvier die dwars door een glazen ruit sprong en zo zwaar gewond raakte. Op de vlucht voor een varken waarbij ik een nat pak op liep. Omsingeld worden door drie grote Deense doggen, toen ik die met post begon te bekogelen gingen ze met hun staart tussen de benen op de vlucht. Maar ook eens in een boom geklommen voor een dol geworden bullterrier. Er waren collega's die met busjes peper de postwijk in gingen.
Mijn eigen hondje (boeren foxterrier) moet nu ook niets van postbodes of reclamefolderbezorgers hebben. Hij raakt compleet over zijn toeren. Terwijl hij konijnen en katten met rust laat en achter mij gaat staan als een chiwawa tegen hem gaat blaffen. Maar hij gaat weer tekeer tegen Rottweilers en American bulldogs, terwijl die hem volledig kunnen verscheuren.
Mijn vorige hond ook een foxterrier heeft eens een non gegrepen, heel stuk uit haar lange rok. Gelukkig kon mijn vader erger voorkomen.
Dat was trouwens een link beestje, die hebben we van het circus overgenomen van een overleden dompteur. Moest daar de katten van het terrein wegjagen of indien nodig doodbijten ivm besmettelijke ziektes. Dat laatste is hij ook bij ons blijven doen. Sissie (zo heette zei) hebben we diverse malen bij het winterdepot van Circus Strassburger moeten ophalen. Hoe zou zo'n dier de weg weten ?
Sissie is wel 18 jaar oud geworeden,

Ik zie zo nauw niet.
Enkel de hond niet, die is heilig.