De wetten zijn die wetten die door iedereen (op een paar zotten na) direct gestemd werden. Er zijn daar een paar uitzonderingen op, die niet mogen gestemd worden, en die te maken hebben met geweldpleging op anderen, en contractnaleving natuurlijk. Anders is de maatschappij niet liberaal meer.

Dat is het enig soort wetten dat onwrikbaar is. Geen individuele geweldpleging.
En uiteraard ook: gedwongen contract naleving. Dat zijn de peilers van een liberale maatschappij, en die mogen dus zelf niet gewijzigd worden.

Al de rest zijn gestemde wetten, en het volstaat dat een piepkleine minderheid een wet niet wil, en ze komt er niet.

Contracten die vrijwillig werden aangegaan moeten uiteraard gerespecteerd worden (omdat anders een contract niks meer wil zeggen). Dat moet afgedwongen worden. En geweldpleging mag niet. Omdat je anders contracten kan afdwingen natuurlijk.

Gezien we voorbij de dualistische visie op de mens zijn vermoed ik dat zowel fysiek als psychisch geweld niet worden toegestaan. Het lichaam en de geest zijn namelijk een. Als er dus te grote ongelijkheid is, is er duidelijk sprake van psychische geweldpleging. Dat doet namelijk evengoed pijn als fysische geweldpleging.

Ik ga uw principe toepassen, maar nog een beetje verder. Aangezien ik een pretentieuze hufter ben die denkt dat hij beter is dan de rest, doet het mij psychologisch zeer als ik zie dat er anderen GELIJK ZIJN aan mij. De enige toestand waarin er op mij GEEN psychologische geweldpleging gepleegd wordt, is als iedereen een stuk onder mij zit.

Ik moet dus tot de rijkste mens ter wereld verheven worden, want anders zijn die anderen mij psychologisch aan het folteren.

En dus wordt die gek afgemaakt door de rest. Zo hoort dat. Ik zie ook geen politieke oplossing meer. Er moet een hitlijst 1% komen en de onguurste elementen daaruit dienen geliqideerd als voorbeeld voor de rest. De staatsveiligheid moet dit uitvoeren.

U heeft een grote fantasie