Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door dalibor
(Bericht 7758426)
De staat voorstellen als entiteit die zelf niets produceert is onzin.
|
De staat produceert wel iets, maar het is veel minder waard dan we ervoor moeten betalen. Inderdaad: moest het meer waard zijn, zouden we het spontaan betalen, was er een business opportuniteit, en was de staat niet nodig.
Enige uitzondering: politie en gerecht, omdat dat geen vrije handelingen zijn en dus niet door prive entiteiten zonder privilege kunnen uitgeoefend worden.
Citaat:
In wezen is de staat (van gemeente tot en met EU en VN) het instrument waarmee burgers op basis van consensus een aantal taken gemeenschappelijk organiseren.
|
Nergens is sprake van consensus. Dat is zelfs niet zo in een directe democratie waar de meerderheid haar wil oplegt aan de minderheid, maar het tenminste een meerderheid van burgers is.
Bij een representatieve "democratie" worden de burgers gedwongen om een blanco mandaat te geven aan een groep van mensen. Het enige wat ze kunnen doen, is de samenstelling van die groep beinvloeden, maar zij hebben geen invloed op wat die groep nadien zal doen. (*) Die groep doet dan alsof ze een 'mandaat' hadden. Nee, een mandaat heb je als iemand je expliciet heeft gezegd wat je wel en wat je niet mag doen. Dat kan de kiezer niet: eens verkozen, doet een verkozene zoals het hem belieft. En zelfs al weigeren burgers van hun stem te geven, men doet dan alsof die stem er niet was.
Als er 100 kiezers zijn, en 10 plaatsen van vertegenwoordigers, en 40 kiezers stemmen "blanko", dan zouden er eigenlijk maar 6 van de 10 plaatsen mogen ingevuld worden, en zou er geen "vertegenwoordiging van de meerderheid" zijn telkens er minder dan 5 vertegenwoordigers voor stemmen. Maar men gaat toch, met die 60 kiezers, 10 man aanduiden en beschouwen dat 5 daarvan (dus 30 kiezers) een "mandaat van de meerderheid" hebben, waarbij ze dan nog mogen beslissen wat ze willen, zonder aan hun mandaatgevers expliciet de toelating te vragen.
Dat is een electieve aristocratie, die enerzijds de prijs moet betalen van soms eens een andere kliek aan de macht te laten, maar anderzijds, in tegenstelling tot in het ancien regime, kan pretenderen van een legitimiteit en een mandaat van het volk te hebben, zoals uw uitspraken tonen dat nogal veel volk daarin trapt.
(*) Wil je een voorbeeld: een woord: Tsipras.