An
 

Frans Bauer!:lol: Nee, serieus, als je me Nederland zegt, denk ik onmiddellijk aan Van Gogh, aan Piet Mondriaan, aan Amsterdam, aan de fietsen. Anderen zullen aan coffeshops denken............

En de prijzen, pensioenen en ander lekkers die de Belgique betaalde aan die Vlaamse schilders, schrijvers en componisten:-(

1. Ik ben geen hondje dat je zomaar kan commanderen, en ik zou het dan ook appreciëren indien je je fascistische trekjes op een ander zou uitwerken.

2. Het is mijn overtuiging dat er niet zoiets bestaat als 'de Nederlandse cultuur', net zomin als een Belgische, Vlaamse of Bazjie-Bozoekse. Ik kan u wel een aantal trekken van de Nederlandse cultuur, dan wel mentaliteit schetsen, en dat is onder meer een heel eigen begrip van tolerantie, het iedereen-mee-in-het-bad-denken (het poldermodel, de overlegcultuur, het gemeenschapsdenken), een bijzondere appreciatie voor het praktische (zowel in de keuken, als in kleding, als in andere aspecten), een zekere controledrang (interventionisme, incalculeringsdrang, etc.)... Kaas an sich hoort dar niet bij, dat is voor de postkaartjes.

Het toerisme dus... Amsterdam is daar een treffend voorbeeld van: het is triest te zien hoe heel dat beeld van die stad een karikatuur wordt, een karikatuur die zichzelf dan nog steeds achterna holt. De trein die ik vanuit Den Haag naar Amsterdam neem, rijdt voorbij Schiphol en je ziet de toeristen vanaf het moment dat ze van de trein stappen al rondkijken waar de coffeeshops en het red light district zijn... In de winkels is het al even erg: daar zie je enkel kaartjes en souvenirs met coffeeshops, seks en gerelateerde onderwerpen, en -speciaal voor Yann, Patriot et cie.- molens, tulpen en, jawel, kaas.

Waarom worden wij dan telkens lastiggevallen met de vraag wát de Belgische cultuur is?

Heb ik dat dan al gedaan? Ik geloof dat ik ook bij die gelegenheden al heb uitgelaten dat ik niet in zo'n zaken geloof? Ik mag vermoeden dat mijn pragmatische en -allez dan- nihilistische* opstelling in deze onderhand wel bekend mag zijn.

* In die zin dat ik niet geloof in grote idealen en ideologieën, noodzakelijkheden, Vaderlanden en wat dies meer zij.

omdat jullie beweren dat er zoiets is als een belgische cultuur, en als je beweert dat er iets is moet je dat toch ook kunnen definieren.

Definieert u dan eens de Vlaamse cultuur. Dank.

heb ik dan ooit beweerd dat er zoiets bestaat als een eenheidscultuur die op alle vlamingen van toepassing is?

het is gewoon een kwestie van aanvoelen en realisme om te besluiten dat vlamingen onder mekaar cultureel dichter bij makaar aanleunen dan walen en vlamingen dat doen

Uw stelling is dus op lucht gebaseerd.

dat kun je inderdaad stellen, maar dan zijn de stellingen van bub als zou er iets bestaan als een belgische cultuur ook op lucht gebaseerd. meer zelfs, dan is elk sociologisch onderzoek op lucht gebaseerd, men gaan immers steeds uit van de socilogische VERBEELDING

De Belgische cultuur is stervende.

Momenteel houden we wegens sentimentele redenen nog wat vast aan ons
Manneke Pis, de driekleur, het frietkot, het koningshuis en de verfpotten
voor onze verkeersborden.

Maar de nieuwe culturen die zich aan het definiëren zijn, zijn de Vlaamse en Waalse. De meeste jongeren zijn niet meer NL-FR tweetalig, maar spreken het Engels als 2de taal. De 'nieuwe Belgen' houden het bij hun moedertaal, en spreken soms daarbij nog een paar woordjes Frans of Nederlands, afhankelijk waar ze wonen.

De overeenkomsten tussen Vlamingen en Walen situeren zich voortaan op het vlak van MTV, McDonalds en Microsoft. Dat zijn geen Belgische cultuurkenmerken, maar Westerse.

Er zijn dus alleen nog 'nieuwe Vlamingen', 'nieuwe Walen', en de uitstervende 'oude Belgen'. Samen met de 'nieuwe Belgen', een allegaartje van inwijkelingen die elk hun eigen cultuur en taal wensen te behouden en men alleen herkent aan een Belgische identiteitskaart, wonen de 'oude Belgen' volgens mij overwegend in Brussel. De oude Belgen zijn degenen die wat uit de boot vallen in de Brusselse constructie, en houden ze daarom nogal luidruchtig vast aan hun oude, geliefde België.

Ik ben nog niet oud genoeg om mezelf in melancholiek te hullen en naar het verleden te kijken. Ik kijk naar de toekomst als 'nieuwe vlaming'. Ik praat Engels met de Nieuwe Waal, laat de Oude Belg rustig uitsterven, en denk na over het probleem van de Nieuwe Belgen, die zich als vreemde blijven gedragen in onze Westerse maatschappij.